Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Hun beloofde land
In ‘Hun beloofde land’ vertelt Ian Buruma het verhaal van zijn grootouders Bernard Schlesinger en Winifred Regensburg, de in Londen geboren kinderen van Duits-Joodse immigranten. Hun liefde hield zestig jaar stand, hoewel de geliefden jaren van elkaar gescheiden waren. Want tijdens de Eerste Wereldoorlog diende Schlesinger in Frankrijk en het Midden-Oosten, in de Tweede in India. Ze schreven elkaar brieven, bijkans dagelijks, waarin ze vertelden over hun leven, maar ook over kunst, muziek en hoop. De brieven vormen de basis van Buruma’s verhaal. ‘Hun beloofde land’ is daarmee een eerbetoon aan zijn grootouders, die erin geslaagd zijn hun gezin met toewijding en liefde door twee wereldoorlogen te loodsen.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Joden en het huis van Oranje
Tussen de Oranjes en de Nederlandse joden bestaan al meer dan vierhonderd jaar nauwe banden. Sinds hun komst naar de Republiek vanuit absolutistische staten voelden joden zich veilig en beschermd door de verschillende overheden. Met name met de Oranjes ontwikkelden zij een speciale band. Zo maakte de joodse elite ten tijde van de Republiek deel uit van de entourage van de stadhouder en kozen joden partij voor de Oranjevorsten in hun strijd tegen de patriotten. Ook na de instelling van het Koninkrijk bleef de verbondenheid met de Oranjes groot en vervulde de eeuwenoude relatie de joodse gemeenschap met trots. Deze vormde de basis voor een sterk orangisme. In de loop van de geschiedenis waren er echter ook critici die zich afvroegen wat de Oranjes nu eigenlijk voor de joodse gemeenschap hebben betekend. In 'Joden en het Huis van Oranje' passeren de stadhouders en hun Portugees- en Hoogduits joodse financiers de revue, maar zien we ook joodse Oranje knokploegen, orangistische rabbijnen en socialistische republikeinen. De gevoelige relatie tussen de joodse gemeenschap en het koningshuis na de Tweede Wereldoorlog en de betrokkenheid van de Oranjes bij de staat Israël worden eveneens besproken. 'Joden in het huis van Oranje' is een overzichtswerk van een periode waarin sterke Oranjeliefde en loyaliteit van de joodse gemeenschap overheerst, maar waarin ook sprake is van kritiek op het koningshuis.geschiedenis
Claudine Landgraf
Kind in oorlogstijd
Dertien vrouwen uit acht Europese landen beschrijven hun kindertijd die werd bepaald door ingrijpende ervaringen in de Tweede Wereldoorlog. In de bijdragen, varierend van 2 tot 28 pagina's, vertelt o.a. een Nederlandse over haar kindertijd in een NSB-gezin, een Duitse hoe ze als kind in Oost-Pruisen over het ijs moest vluchten voor de Russen. Een vrouw uit de Oekraine vertelt hoe hun gezin naar Duitsland moest vluchten, een Poolse schrijft over de anti-Duitse opstand in Warschau in 1944, de dochter van een hoge medewerker van Hitler beschrijft haar moeilijke kindertijd en een Franse vertelt hoe ze met haar joodse moeder overleefde op het platteland.Beide redacteuren, die ieder ook een herinnering schreven, publiceerden eerder verhalen en essays. Deze goed geredigeerde en van goede extra informatie voorziene bundel is belangrijk omdat door de onschuldige kinderen van toen aan het woord te laten, heel confronterend duidelijk wordt dat een oorlog alleen maar verliezers oplevert. Foto's in sepia.
geschiedenis
Willy Lindwer
Wolf en Ryfka
'Wolf en Ryfka' vertelt het meeslepende verhaal van een verloren Joodse cultuur in Oost-Europa en over Amsterdam als toevluchtsoord. Een groot deel van de familie van filmer en auteur Willy Lindwer werd in Oekraïne met de kogel vermoord, een ander deel kwam om in de gaskamers van Auschwitz. Zijn verhaal en zijn ervaringen van na de oorlog zijn onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van zijn Oost-Europees-Joodse familie. De Jodenvervolging in Nederland wordt geassocieerd met nazivernietigingskampen en gaskamers. Van de grote Joodse leefgemeenschappen en de moord op de Joden in Oost-Europa weten we veel minder. Het heet tegenwoordig 'Shoah door kogels'. Die begon ruimschoots voordat de gaskamers hun vernietigende werk aanvingen. Toen in West-Europa de deportaties begonnen, waren in Oost-Europa al meer dan een miljoen Joden door kogels vermoord. De lange afscheidsbrief van Willy Lindwers opa Wolf, geschreven in het Jiddisj tijdens de onderduik in Varsseveld, waarin hij verhaalt over de lotgevallen van de familie en het Joodse volk, en de recente, onthutsende vondsten in Oekraïne op de plaats waar zijn oma Ryfka werd vermoord, deden hem besluiten het verhaal van Wolf en Ryfka te reconstrueren en daarmee zijn eigen familiegeschiedenis te ontdekken.geschiedenis
