Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Opvoeding/Hoogvliegers en pechvogels
Opgroeien is iets prachtigs en ingewikkelds. Sommige kinderen hebben het geluk gezond geboren te worden in een liefdevolle en stabiele omgeving, andere krijgen te maken met allerlei beperkingen en tegenslagen. Door bij onze kinderen de risico’s op te sporen, hopen we ze alsnog zo snel mogelijk gelukkig te kunnen maken. Met de beste bedoelingen leggen scholen, psychologen en andere instanties checklists en kinddossiers aan. Een sluitend systeem moet het zijn, geen kind mag aan onze aandacht ontsnappen.
Sommige kinderen trekken zich echter niets aan van onze risicotaxaties en groeien uit tot evenwichtige volwassenen. Kennelijk beschikken zij over een enorme psychische veerkracht. Ook zijn er pechvogels die het, ondanks soms gunstige verwachtingen, uiteindelijk toch niet redden.
‘Hoogvliegers en pechvogels’ is een hartstochtelijk pleidooi niet te veel kinderen al bij voorbaat op te zadelen met het stempel ‘potentieel probleemgeval’, maar hun kracht te versterken. In dit heldere betoog, dat is gebaseerd op de laatste wetenschappelijke onderzoeken en inzichten, laat Groenhuijsen zien waar de kansen liggen voor ouders, opvoeders, hulpverleners en beleidsmakers.
Gerelateerde producten
non-fictie
Nop Maas
Gerard Reve. Kroniek van een schuldig leven 1 & 2
Gerard Reve (1923-2006) was een van de grootste Nederlandse schrijvers van de twintigste eeuw. Met zijn debuut De avonden (1947) schreef hij een roman die een klassieker zou worden, ook al zag het daar aanvankelijk niet echt naar uit. Verhalen als De ondergang van de familie Boslowits en Werther Nieland, de brievenboeken Op weg naar het einde en Nader tot u, romans als Oud en eenzaam, Moeder en zoon en Bezorgde ouders: het zijn allemaal geschriften die horen bij de canon van de literatuur. Zijn leven lang was Gerard Reve een omstreden auteur, die geregeld in de publiciteit kwam wegens zijn non-conformistisch optreden en zijn provocerende uitspraken. Hij was een van de bepalende figuren in het culturele leven van de tweede helft van de twintigste eeuw. Op 30 oktober 2009, ruim 60 jaar na Reve's romandebuut en ruim drie jaar na diens dood, verscheen het eerste deel van de indrukwekkende, driedelige biografie van literair historicus en Reve-kenner par excellence Nop Maas: 'Gerard Reve - Kroniek van een schuldig leven. De vroege jaren.' In het eerste deel van de biografie wordt een schat aan nieuwe informatie over Gerard Reve's veelbewogen leven voor het eerst openbaar: over zijn jeugdjaren; de oorlogsperiode; zijn huwelijk met de dichteres Hanny Michaelis; de worsteling met zijn homoseksualiteit, zijn communistische verleden en de godsdienst; de achtergronden en de vaak moeizame totstandkoming van zijn werk. De door Reve in omloop gebrachte mythes worden ontrafeld; de verwevenheid van leven en werk wordt, voorzover mogelijk, vastgelegd. Mede dankzij de ruimhartige medewerking van Reve's laatste levenspartner Joop Schafthuizen, die Maas inzage gaf in het privé-archief van de schrijver en tevens toestemming verleende om ruimschoots te citeren uit de vele, tot dusver onbekende, originele Reve-teksten waar Maas de hand op wist te leggen, moet Gerard Reve - Kroniek van een schuldig leven bij voorbaat worden beschouwd als hét standaardwerk over Reve's leven en werken. Gerard Reve. De ‘rampjaren’ 1962-1975 Aan het begin van het boek zien wij de 40-jarige schrijver na de verschijning van 'Op weg naar het einde' (1963) in zijn tot nu toe onderbelicht gebleven rol als 'zielzorger' voor talloze, vaak gehuwde homoseksuelen. Ook meer geruchtmakende gebeurtenissen als het 'Ezelproces', zijn overgang tot het Rooms-Katholicisme, de toekenning van de P.C. Hooftprijs, de huldigingsavond in de Allerheiligst Hartkerk, de Grote Gerard Reve Show en Reve's als 'racistisch' beschouwde optreden tijdens de nacht van de poëzie in Kortrijk komen aan de orde. Door zijn talloze media-optredens wordt Reve een icoon van de bevrijdende jaren zestig en zeventig. Ondanks alle successen die hij kan noteren, spreekt hijzelf achteraf echter over 'rampjaren'. Hoe de kloof tussen zijn eigen denkbeelden en zijn imago bij zijn bewonderaars zich gaandeweg verdiept en hoe zijn liefdesleven in steeds woeliger vaarwater terechtkomt, daarvan doet Nop Maas in dit fascinerende en hartverscheurende tweede deel van zijn kroniek even zorgvuldig als respectvol verslag.muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek. In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval. Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf. Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van Otterloo Over de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.non-fictie
Marrika van Beilen
Groene vingers
De Bierummer wiettelers runden jarenlang hun kwekerij als een bonafide bedrijf. Over hun inkomsten droegen zij belasting af en de hoge energierekening werd netjes betaald. Toen het OM hun zaak aan de rechter voorlegde, oordeelde deze dat hun aanpak paste in het Nederlandse gedoogbeleid en legde de kwekers geen straf op. De uitspraak bracht de paradoxen van het Nederlandse gedoogbeleid pijnlijk aan het licht. Want hoe kan het dat bijna zeshonderd coffeeshops wiet verkopen, terwijl de politie ondertussen jacht maakt op iedereen die zich bezighoudt met de productie ervan?Over de auteur:
Neerlandica Mariska van Beilen woonde en werkte zes jaar in de Verenigde Staten. Toen zij terugkeerde naar Nederland bleek haar huis, dat ze via een makelaar had verhuurd, in gebruik te zijn als een wietplantage. Deze ervaring zette haar aan tot het schrijven van dit boek.Recensie
Dit is het verhaal van de zogenoemde Bierummer wiettelers, twee mensen die jarenlang een wietkwekerij runden als een regulier bedrijf met belastingafdrachten en volkomen openheid in de boekhouding, een bedrijf waarvan de rechter oordeelde dat dit paste in het Nederlandse gedoogbeleid. Maar het beschrijft ook de problemen die deze mensen hebben ervaren in de loop der jaren. Daaromheen schrijft de auteur over haar interviews met diverse mensen die met de bestrijding van de wietteelt te maken hebben, waarmee zij de lezer een gedetailleerd inzicht verschaft in het reilen en zeilen rond dit onderwerp. De discussie dat er coffeeshops gedoogd worden in Nederland, maar dat er geen legale wijze is om deze van kwalitatief hoogwaardige wiet te voorzien, is de achterliggende boodschap en een pleidooi om de politiek voor eens en altijd een standpunt te laten innemen, waardoor het telen van wiet buiten het criminele circuit gehouden kan worden. Het boek is bijzonder vlot geschreven en is dan ook voor een breed publiek aantrekkelijk om te lezen. Tot slot een uitvoerige bronvermelding.gezondheid
