Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Tweede Wereldoorlog/Hitlers eerste slachtoffers
Timothy Ryback
Hitlers eerste slachtoffers
Hoe de Holocaust begon en door één man bijna voorkomen werd
€ 22,50 € 7,90
Op 13 april 1933 krijgt de Münchener openbare aanklager, Jozef Hartinger, een telefoontje uit het kort daarvoor in gebruik genomen concentratiekamp Dachau. Vier gevangenen blijken te zijn neergeschoten. Op de vlucht, beweren de bewakers. Maar wat Hartinger aantreft – een met prikkeldraad afgezette kale vlakte, vier lijken gedumpt in een munitiehok, precisieschoten in het achterhoofd, alle vier joden – overtuigt hem ervan dat hier iets gruwelijks aan de hand is. ‘Hitlers eerste slachtoffers’ laat tot in de kleinste dramatische details, plaatsen, tijdstippen, mensen en gebeurtenissen zien hoe de Holocaust begon, en hoe die bijna gestopt werd. Dit is het verhaal van de eerste vier slachtoffers van de Holocaust en van de man die alles deed om hun SS-moordenaars te ontmaskeren.
Over de auteur
Timothy W. Ryback is historicus en mede-directeur van het Institute for Historical Justice and Reconciliation in Leiden en woont in Parijs. —
Recensie:
Ryback beschrijft met chirurgische precisie de weerzinwekkende extreem sadistische handelingen van de kampbewakers. Hans Steinbrenner, Vogel en kamparts Nürnbergk zijn namen die naast vele andere- in het geheugen van de lezer worden gegrift. ‘Hitlers eerste slachtoffers’ geeft een onthutsende inkijk in de wereld van nazi-Duitsland in de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog, en in het bijzonder het jaar 1933.
Het boek biedt de lezer een flinke verdieping van zijn historische besef en is goed leesbaar zonder gedetailleerde voorkennis. Het taalgebruik van de schrijver is helder en niet ingewikkeld met prettig leesbare zinnen, zij het dat de minutieus beschreven gewelddadige gebeurtenissen regelmatig de nodige walging oproepen. Dat is evenwel inherent aan het onderwerp van het boek.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Bart Middelburg
Riphagen
Dries ‘Al Capone’ Riphagen was in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog een leidende figuur in de Amsterdamse onderwereld. Hij joeg de Tweede Wereldoorlog volgens schattingen zeker tweehonderd mensen de dood in. Hij verraadde ook de kern van de door Gerrit Jan van der Veen opgerichte persoonsbewijzencentrale. Riphagen is echter nooit veroordeeld. Na zijn arrestatie in mei 1945, wist hij in 1946 te vluchten via Spanje naar Argentinië en werd een persoonlijke vriend van Juan en Evita Perón. Hij overleed in 1973 in Zwitserland. In het omvangrijke standaardwerk van Loe de Jong komt ‘Al Capone’ nergens voor; officieel is ook nooit opgehelderd hoe Riphagen zijn straf kon ontlopen. Parool-verslaggevers Bart Middelburg en René ter Steege reconstrueren in dit boek de levensloop van een van de grootste Nederlandse oorlogsmisdadigers, met als schokkende conclusie: Riphagen ontsnapte met hulp van de leiding van het Bureau Nationale Veiligheid, de voorloper van de Binnenlandse Veiligheidsdienst. Recensie Biografie van een opportunistische Amsterdamse crimineel (1909-1973) die uit profijtgewin en puur voor het geld joden begon te verklikken tijdens de Tweede Wereldoorlog. Volledige reconstructie vanaf zijn beginjaren als crimineel tot de woelige oorlogsjaren om te eindigen met zijn vlucht naar Spanje en later het ex-nazi-paradijs Argentinië. Het boek is tevens een poging tot reconstructie van wie waar fout is gegaan in opsporing, vlucht naar het buitenland en vraag naar uitlevering. Gedetailleerd, historisch verantwoord onderzoek met een grote bronnenvermelding. Het enige minpunt aan deze studie met heel veel data en namen is dat een groot deel van de eindconclusie gebaseerd is op (gekleurde) getuigenverklaringen. Herwerkte versie met onder andere een nieuwe getuigenis van Riphagens zoon en informatie uit stukken die bij de eerste druk nog niet vrijgegeven waren. Met zwart-witfoto's en een literatuurlijst. Metagegevens · Arbeiderspers · Paperback · 216 pagina’s · Geïllustreerd · ISBN 9789046807354 · NUR: 681 – Historische biografie · Genre: Biografie, Geschiedenis · Trefwoorden: Riphagen, WOII, oorlogsmisdadiger, Gerrit Jan van der Veen, Bureau Nationale Veiligheid Auteur Bart Middelburg (1956) is een Nederlands schrijver en (misdaad)journalist bij Het Parool. Hij schreef onder meer boeken over Thea Moear, de IRT-affaire en Klaas Bruinsma. De publicaties over Klaas Bruinsma kwamen hem op een aantal processen te staan en hij belandde zelfs op Bruinsma's executielijst. Desondanks bleef hij over Bruinsma publiceren en verscheen in 1992 zijn boek De Dominee over Bruinsma, dat een bestseller werd. Gerrard Verhage baseerde zijn film De Dominee (2004) losjes op het boek van Middelburg. René ter Steege (1949) werkte na zijn studie Frans als verslaggever en redacteur buitenland bij Het Parool. Hij richtte zich na de eerste publicatie van Riphagen als journalist vooral op Frankrijk en Latijns-Amerika. Hij schreef daar ook boeken over, waaronder De Franse Uitzondering, over de opkomst van Jean-Marie Le Pen, en Land van Herkomst, over het Argentinië van de latere koningin Máxima. Ook vertaalde hij boeken uit het Frans. Uitgever Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam is een dynamische, onafhankelijke uitgeverij. De uitgeverij publiceert zowel Nederlandse als vertaalde fictie, poëzie en non-fictie, met als belangrijkste pijlers geschiedenis, cultuur, wetenschap, maatschappij, sport, culinair en crime. Sinds 2014 is Uitgeverij Wereldbibliotheek aangesloten bij Nieuw Amsterdam, in 2015 volgde Uitgeverij Bas Lubberhuizen. Daarnaast vertegenwoordigt Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam in Nederland Amsterdam University Press. Samen met de boekenclub ECI en de Amsterdamse boekhandel Scheltema maakt Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam deel uit van Novamediageschiedenis
Timothy Snyder
Zwarte aarde
De Holocaust staat gelijk aan de verschrikkelijke dood van miljoenen joden in de gaskamers. Maar nog voordat die gaskamers werden gebouwd, was het grootste deel van de Europese joodse bevolking al door de nazi's gedood in de landen ten oosten van Duitsland. In 'Zwarte aarde' geeft Timothy Snyder antwoord op de vraag wat Hitler beoogde met de bezetting van Polen, de Baltische staten en delen van de Sovjet-Unie. Hitler meende dat het Duitse volk op den duur zou verhongeren als er geen andere hulpbronnen werden aangesproken. Midden-Europa moest de graanschuur van Duitsland worden en het Duitse volk de 'Lebensraum' bieden waarop het recht had. In Hitlers paranoïde filosofie was dat een vrijbrief om de joodse bevolking op grote schaal uit te roeien. Zwarte aarde is een briljante en controversiële geschiedenis van de Holocaust. Snyder laat zien dat bepaalde ideeën en overtuigingen die in onze tijd leven dicht in de buurt komen bij de ecologische paniek die Hitler in de jaren dertig ertoe dreef zijn buurlanden binnen te vallen.Recensie(s)
De auteur is gespecialiseerd in de geschiedenis van de Holocaust in Oost-Europa en schreef daar al eerder het bekende 'Bloedlanden' (2011) over. Dit boek deed al wat stof opwaaien omdat het een visie geeft die niet eerder zo is geponeerd en niet door iedereen wordt gedeeld. Simpel gezegd draait de stelling van Snyder er om dat de Holocaust het meest 'perfect' kon worden uitgevoerd, dáár waar de staatsinstellingen waren vernietigd: in Oost-Europa en vooral in Polen waar eerst de Russen en daarna de Duitsers gebieden bezetten. En dus niet alleen (of vooral) door reeds bestaand antisemitisme. Daarnaast trekt Snyder de lessen van de Holocaust door naar het heden, zowel voor wat betreft de huidige situatie in Syrië maar ook betreffende de toekomstige klimaatverandering en de politieke problemen die daardoor worden veroorzaakt. Om de zoveel tijd komt dit soort boeken langs: belangwekkend om hun (nieuwe) theorieën die de auteurs dan verder dóórtrekken dan waarschijnlijk relevant is. Het boek is voorzien van enkele kaartjes in zwart-wit, eindnoten, een literatuuroverzicht en register.geschiedenis
Florian Huber
Kind, beloof me dat je de kogel kiest
Op 30 april 1945 schoot Adolf Hitler zich in Berlijn een kogel door het hoofd. Op hetzelfde moment begaven zich tijdens het binnentrekken van het Rode Leger in het stadje Demmin honderden mensen naar rivieren en bossen om zich daar van het leven te beroven. Hele families werden weggevaagd, ouders doodden hun kinderen. Demmin is slechts één van de vele voorbeelden: in het hele land werden duizenden mensen bevangen door de zelfmoordepidemie. De massazelfmoorden van 1945 zijn een verdrongen hoofdstuk in de contemporaine geschiedenis. Vele tientallen jaren lang had niemand ook maar enige belangstelling voor het psychisch lijden van de achterblijvers en naaste verwanten. Huber belicht het verhaal van de gemoedsgesteldheid en gedachtewereld van de mensen in het Derde Rijk aan de hand van historische verslagen en onderzoek van hun geestesgesteldheid.Recensie
Historicus Florian Huber behandelt een lang onderbelicht gebleven aspect van de ondergang van het Derde Rijk in 1945. Terwijl de Russische legers vanuit het oosten Duitsland binnenvielen, steden in brand werden geschoten, vrouwen werden verkracht en inwoners massaal op de vlucht sloegen, pleegden duizenden Duitsers zelfmoord. Het stadje Demmin (Voor-Pommeren) stond model voor deze zelfmoordepidemie. Daar kozen 700 tot 1000 inwoners uit radeloze angst de dood door cyanide, verdrinking, ophanging of de kogel. De auteur baseert zich op dagboeken, brieven, verslagen en herinneringen. Na de beschrijving van de drama's te Demmin schetst hij een beeld van hoe het elders eraan toeging. Hij geeft ook een uitvoerig exposé over de roes van de eerste zes jaren van het Hitlerbewind en beschrijft hoe de Tweede Wereldoorlog de aanhangers tot misdaden dwong. Met Duitslands ondergang in 1945 spatten de illusies over Hitlers missie uiteen. Wat restte (naast angst voor vergelding), waren leegte en langdurig zwijgen. Een goed leesbare studie die past in de trend van historici om het lijden van gewone Duitsers te belichten.geschiedenis
