Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/Het is je moeder
Iedereen heeft er één. Zonder kom je niet ter wereld, zonder besta je niet. Zelfs in tijden waarin het leven maakbaar lijkt, staat dit feit nog overeind: je moeder heeft je het leven geschonken. Niet gek, daarom, dat moeders zo’n grote rol spelen in de literatuur. Lieve moeders, gewelddadige moeders, afwezige moeders, bemoeizuchtige moeders, gestoorde moeders, zorgzame moeders, zieke moeders, overgevoelige moeders, stiefmoeders en ga zo maar door – de Nederlandstalige literatuur staat er bol van. Actrice, schrijfster en moeder Isa Hoes selecteerde de mooiste fragmenten Nederlandstalig proza uit deze overvloed.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Italo Svevo
Een man wordt ouder
‘Een man wordt ouder’ is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo en verteld het verhaal van Emilio, een vrijgezel met literaire ambities, die verliefd wordt op de beeldschone, maar simpele, enigszins ordinaire Angiolina. Hij dicht haar alle eigenschappen toe van de grote heldinnen uit de literatuur, maar geleidelijk verlaagt hij zich steeds meer tot haar niveau. Wanneer zijn ongetrouwde, en door hem verwaarloosde zuster Amalia sterft, ziet hij in hoe armzalig en zelfzuchtig zijn liefde is geweest en geeft hij Angiolina op. Hij trekt zich weer terug in zijn eigen dromen en vage ambities, waarbij de beelden van Angiolina en Amalia zich vermengen - de schoonheid van het meisje van twijfelachtige zeden en de deugdzaamheid van de oude vrijster. Recensie 'Een man wordt ouder' (Senilita) is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, Triest 1861-1928) en had bij verschijnen in 1898 weinig succes. Eerst in 1923, aangemoedigd door Joyce, schreef Svevo weer een roman, 'Bekentenissen van Zeno'. Niet alleen in Italië, maar ook daarbuiten, is er sindsdien sprake van een Svevo-revival. Deze roman speelt zich af in Triest en beschrijft de ups en downs in de relatie tussen Emilio, een vrijgezel, en een jong, mooi en lichtzinnig meisje, Angiolina, dat het met de zeden en de trouw niet zo nauw neemt. De grote kracht van het verhaal ligt, zoals steeds bij Svevo, in zijn psychologische beschrijvingen. De taal is conventioneel, wat ouderwets. De vertaling van Jenny Tuin behoeft geen aanbeveling: zij weet de sfeer van Svevos werk uitstekend weer te geven. Metagegevens • Prometheus Bert Bakker – NRC • Paperback • 216 pagina’s • ISBN 9789085104339 • NUR: 302- vertaalde literaire roman, novelle • Genre: psychologische roman • Trefwoorden: mannenleven, psychoanalyse, Italië Auteur Italo Svevo (19 december 1861, Triëst - 13 september 1928, Motta di Livenza), een pseudoniem van Aron Hector (Ettore) Schmitz, was een Italiaans schrijver. Svevo was een schrijver van romans, novellen, toneelstukken en korte verhalen. Daarnaast was hij ook zakenman. Svevo, van Joodse afkomst, werd geboren als zoon van een Duitse vader, Francesco Schmitz, en een Italiaanse moeder, Allegra Moravia. In 1873 vertrok hij naar Duitsland om zich de Duitse taal eigen te maken en het was tijdens deze periode dat hij in aanraking kwam met en zich ging interesseren voor de literatuur. In 1878 keert hij terug naar Triëst om te studeren. Na twee jaar moet hij echter vanwege de financiële situatie zijn studie opgeven en gaan werken bij een bank. Hij heeft echter zijn voorliefde voor literatuur niet kunnen onderdrukken. Hij kwam vaak in de bibliotheek en ging zich steeds meer interesseren voor negentiende-eeuwse Franse schrijvers en de filosofie van Arthur Schopenhauer. Uitgeverij Het fictie-fonds van Prometheus heeft een indrukwekkende lijst grote schrijvers onder zijn vleugels. Dat zijn beroemde Nederlandstalige auteurs als Connie Palmen, Maxim Februari, Griet Op de Beeck, Herman Brusselmans, Jean Pierre Rawie, Menno Wigman en Tom Lanoye, maar ook gevierde buitenlandse schrijvers als Umberto Eco, Tom Wolfe, Michael Cunningham, Sandro Veronesi, Jonathan Franzen, Jeffrey Eugenides en Zadie Smith.literatuur & thrillers
Peter Henk Steenhuis
Who the hell is Trudy?
Who the hell is Trudy? Een vrouw zoals er maar één in het land rondloopt. Jaren geleden hoorde ik haar spreken op een verjaardagsfeest. Wat een liefdevolle moeder, wat een manwijf, wat een autonomie, wat een humor. En wat een dramatische levensloop, zonder dat ze er een ogenblik dramatisch over doet. Vanaf het eerste moment dat ik Trudy hoorde vertellen, wist ik dat ik ooit haar hele verhaal wilde horen. Omdat Trudy bewijst hoe geweldig het is pleegmoeder te zijn, al moet je je pleegzoon uiteindelijk aan de straat prijsgeven. Dat je je nooit hoeft te schamen, ook niet als je folders rondbrengt om de studie van je zoon te bekostigen. Dat ongeluk in de liefde niet tot verbittering hoeft te leiden, zelfs niet als je kaak met je eigen bijl wordt verbrijzeld. Dat je 'van ijzerdraad aan elkaar kunt hangen' en toch vrolijk met een motorzaag bomen kunt blijven omzagen. En dat je met een flinke dagelijkse dosis morfine - genoeg om een ander langdurig onder zeil te brengen - kunt leven, leven en nog eens leven. 'Who the hell is Trudy?' is ook een verhaal over emancipatie. Trudy zal het woord feminisme niet snel in de mond nemen, denk ik, maar je zou haar een moderne kenau kunnen noemen in de oorspronkelijke, positieve betekenis van het woord. Een vrouw om wie je niet heen kunt: zelfredzaam en nooit kapot te krijgen, wat er ook gebeurt. Zelfs een regelrechte moordaanslag is zij zonder wraakgevoelens te boven gekomen.literatuur & thrillers
Antonio Lobo Antunes
Paardenschaduw op zee
Met huishoudster Mercília scharen Beatriz, João, Ana en Francisco zich op paaszondag rond het sterfbed van hun moeder. Afwisselend vertellen ze elk hun levensverhaal, dat met de andere kruist en overlapt. Beatriz heeft twee mislukte huwelijken achter de rug; João, moeders oogappel, is een pedofiel en durft niet uit te komen voor zijn homoseksualiteit; Ana is de slimste maar drugsverslaafd, en Francisco probeert, niet zonder eigen belang, als enige iets te redden van het familiekapitaal. Maar dat blijkt een onmogelijke opgave. Ten slotte neemt ook nog de weggestopte bastaardzoon het woord.Recensie
Deze roman van de bekende Portugese psychiater en auteur (1942) is gesitueerd in Ribatejo, in de boerderij van het gezin Marques, dat eens veel geld verdiende met het fokken van paarden en stieren. Het is paaszondag, de moeder ligt op sterven en rond haar bed vertellen de kinderen hun levensverhalen. De verbitterde Beatriz moest wegens een zwangerschap vroeg trouwen en heeft twee mislukte huwelijken achter de rug. Ana, de slimste, is drugsverslaafd. Joao is pedofiel en zoekt jongetjes in Parque Eduardo VII. Rita is vroegtijdig aan kanker overleden. De kwaadaardige Francisco probeert met geweld het fortuin´ van de familie in zijn bezit te krijgen. Maar veel is daar niet van over, mede door de gokverslaving van de (overleden) vader, met zijn obsessie voor het getal 17. Mercilia, ex-huishoudster en oude vrijster, kent alle familiegeheimen, zoals het bestaan van een anonieme, voor iedereen verborgen gehouden bastaardzoon. Wrange, psychologisch razendknappe, beeldende, polyfone roman over de financiele en morele ondergang van een grote familie, met een bijzondere structuur en stijl.literatuur & thrillers
