Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Lifestyle/Het brein dagboek
Kaja Nordengen
Het brein dagboek
Houd je hoofd het hele jaar in vorm
Oorspronkelijke prijs was: € 17,90.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
In ‘Het brein dagboek’ heeft Kaja Nordengen haar allerbeste tips verzameld hoe je dagelijks op een eenvoudige en leuke manier kunt oefenen om de conditie van je hersenen te verbeteren. Besteed elke dag een paar minuten aan het doen van een opdracht ? leer iets nieuws, zet je telefoon uit, los een IQ-raadsel op of loop een andere route naar huis. Gun je hersenen een betere gezondheid. ‘Het brein dagboek’ is niet jaarafhankelijk en je kunt op elk moment beginnen. Kaja Nordengen is al haar hele leven gefascineerd door onze hersenen. Ze begon op jonge leeftijd met de studie neurologie, gepromoveerde daarna en inmiddels werkt ze als arts, onderzoeker en docent. Daarnaast is ze auteur van meerdere populaire boeken en geeft ze lezingen over de wondere werking van ons brein.
Gerelateerde producten
non-fictie
Michelle Obama
Mijn verhaal
Toen Michelle Robinson klein was, was haar wereld de South Side van Chicago, waar zij en haar broer Craig in het appartement van hun ouders op de eerste verdieping een slaapkamer deelden en waar ze in het park tikkertje speelden en waar haar ouders, Fraser en Marian Robinson, haar opvoedden tot een oprechte en zelfverzekerde jonge vrouw. Maar het leven bracht haar al gauw naar heel andere werelden, onder andere de collegezalen van Princeton, waar ze voor het eerst voelde wat het betekende om de enige zwarte vrouw in de zaal te zijn, tot de glazen kantoortoren waar ze als topbedrijfsjurist werkte - en waar op een zomermorgen een rechtenstudent genaamd Barack Obama voor haar bureau verscheen en haar zorgvuldig geplande leven in de war schopte. In dit boek beschrijft Michelle Obama voor het eerst de beginjaren van haar huwelijk, waarin ze probeert een evenwicht te vinden tussen haar werk en gezin enerzijds, en de snel verlopende politieke carrière van haar man anderzijds. Ze maakt ons deelgenoot van hun gesprekken over of hij zich kandidaat moet stellen voor het presidentschap en als het zover is, over haar rol als populaire, maar vaak bekritiseerde persoon in zijn campagne. Ze vertelt alles met charme, humor en ongebruikelijke openhartigheid en geeft een levendig verslag van binnenuit over zowel de historische lancering van haar familie in de wereldwijde spotlights als hun leven in het Witte Huis in die acht gedenkwaardige jaren, waarin zij haar land leert kennen en het land haar. 'Mijn verhaal' voert ons door de bescheiden keukens in Iowa en de balzaal van Buckingham Palace, door momenten van verbijsterende droefenis en verbazingwekkende veerkracht. Het voert ons tot diep in de ziel van die unieke, baanbrekende persoonlijkheid die ernaar streeft oprecht te blijven en haar persoonlijke kracht en stem in dienst te stellen van hogere idealen. Door haar verhaal eerlijk en moedig te vertellen daagt ze ons allemaal uit: wie zijn wij en wat willen we worden?mens & maatschappij
Eugénie Smits van Waesberghe
Zwartboek adoptie
Zwartboek adoptie in Nederland in de 20e eeuw De invoering van de Adoptiewet in 1956 zorgde ervoor dat adoptie wettelijk onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid viel. Een grote vraag naar baby's in Nederland door veelal kinderloze echtparen was het gevolg. Ongehuwde vrouwen stonden, vaak onder informele dwang, na de bevalling hun baby af. Dat gebeurde meestal in zogeheten doorgangshuizen waar zwangere meisjes en vrouwen verbleven en waaraan de overheid destijds financieel bijdroeg. Naar schatting zijn tussen 1956 en 1984 rond de 15.000 tot 25.000 baby's op deze manier afgestaan. Dit zorgde toen al voor veel leed, maar het werd decennia later nog veel pijnlijker toen geadopteerden op zoek gingen naar hun onbekende biologische moeders en vaders. Persoonsgegevens van geboorte- en adoptiefamilies blijken in geheime dossiers opgeslagen, zijn niet ter inzage of indertijd (moedwillig) verdwenen in opdracht van adoptieouders of zijn van hogerhand vernietigd. In 'Zwartboek adoptie' vertellen geadopteerden over hun persoonlijke adoptieverhaal en de levenslange impact ervan. Evenals moeders die vaak onvrijwillig en onwetend ooit een baby afstonden aan andere Nederlandse echtparen. Ze durven nu eindelijk hun verhaal te doen. Afstandsmoeders, afstandsvaders, geadopteerden en ook niet geadopteerde kinderen en familieleden komen uitgebreid aan het woord. Ook deskundigen die in hun werk in aanraking kwamen met adoptie als medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, therapeuten en jeugdhulpverleners, historici en hoogleraren in religiegeschiedenis en sociale demografische geschiedenis, een kinderrechter en een kindertehuisdirecteur vertrouwen hun ervaringen over de adopties toe aan dit zwartboek. Allen tekenen zo met elkaar de inktzwarte rand om de Nederlandse adoptiegeschiedenis. We kunnen het niet veranderen, maar het gaat erom dat we het erkennen en van de fouten leren. De schrijfster van Zwartboek adoptie is Eugénie Smits van Waesberghe (1965). Zij is journalistiek onderzoeker, psychosociaal therapeut en coach. Zelf is Eugénie ook geboren in een doorgangshuis, onder dwang bij haar moeder weggenomen en ter adoptie in een pleeggezin geplaatst. De afgelopen vijf jaar stuitte Eugénie, mede door haar eigen zoektocht naar informatie over haar biologische moeder en vader, op gesloten deuren. 'Veel is onbekend, over veel wordt gezwegen en weinig is mogelijk om duidelijkheid te krijgen,' aldus Eugénie. Tijdens haar zoektocht kwam zij in contact met vele lotgenoten, wier verhalen, zoektochten, adoptieverleden en adoptieleed zij in dit boek heeft opgetekend. Eugénie studeerde aan de faculteit Sociale Wetenschappen en de Rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlands recht). Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt onder meer als psychosociaal therapeut en coach. Deskundige is Eugénie op het gebied van risicotaxatie, casusregie en het opstellen van veiligheidsplannen in complexe gezinssystemen en op het terrein van afstand, adoptie en hechting. Als deskundige en belangenbehartiger is Eugénie sinds 2018 lid van de ministeriële werkgroep Binnenlandse afstand en adoptie. Deze werkgroep heeft de totstandkoming van het landelijke onderzoek naar de binnenlandse afstand en adoptie en de oprichting van het landelijk meldpunt in 2019 voorbereid.non-fictie
Paul P.J. Overvoorde
Als het maar tot iets leidt?
Erfgoedzorg wordt geassocieerd met conservatieve, deftige heren. Dat deftige klopt wellicht, maar het eerste behoeft bijstelling: er waren ook idealisten die streefden naar een mooiere en betere wereld, met verheffing van de arbeider en de emancipatie van de vrouw. Dit geldt met name voor mr. dr. J.C. Overvoorde, een strijder op vele fronten. Deze biografie toont Overvoordes tomeloze engagement voor het veiligstellen van monumentaal erfgoed, musea en archieven, het initiëren van een monumentenwet, en voor de gelijke behandeling van de vrouw en haar emancipatie. Hij richt de Nederlandsche Oudheidkundige Bond op, met in het bestuur strijders die als jonge honden de sloop van monumenten proberen te voorkomen. Ook de rol die Overvoorde in de eerste emancipatiegolf speelt, wordt uitstekend belicht. Zijn feministisch rechtshistorisch proefschrift maakt hem bekend als voorstander van vrouwenemancipatie - hun zwaar achtergestelde positie vindt hij onaanvaardbaar voor een beschaafd land. Hij werkt even samen met Aletta Jacobs en kruist vaak de degens met Wilhelmina Drucker. Hij adviseert Annette Versluijs-Poelman, voorzitter van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht, van achter de schermen. Daarnaast is hij actief als lid van de Radicalen Bond die de slechte positie van de arbeidersklasse wil verbeteren. Hij richt in die steden oudheidkundige verenigingen, een museum en verenigingen voor monumentenzorg op. In de Vereeniging van Archivarissen in Nederland werkt hij mee aan de professionalisering van het beroep en aan wetgeving. Eenmaal in Leiden benoemd zal hij als conservator, later directeur van De Lakenhal, de museumcollectie uitbreiden met werken van de Oude Leidsche meesters en de nieuwbouw van het museum realiseren. In deze vlot leesbare biografie komt een breed tijdsbeeld naar voren, waarin Overvoordes inbreng ook nog voor de huidige tijd goed onderbouwd voor het voetlicht wordt gebracht. Na enkele jaren kunstacademie studeerde Paul P.J. Overvoorde wijsbegeerte aan de Universiteit van Utrecht. Na voltooiing daarvan deed hij op uiteenlopende terreinen onderzoek, onder meer naar normatieve argumentatie. Daarnaast was hij als docent en stafmedewerker werkzaam.mens & maatschappij
