Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/Poëzie/Feest in het oude Rome
Martialis
Feest in het oude Rome
Geschenken voor de Saturnaliën
€ 17,50 Oorspronkelijke prijs was: € 17,50.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Het jaarlijkse feest van de Saturnalia was een echt Romeins winterfeest, dat zich laat vergelijken met het Nederlandse Sinterklaas en Kerstmis. Zoals de naam al aanduidt, is het verbonden met de god Saturnus, de vader van Jupiter. Een belangrijk onderdeel van dit feest zijn cadeautjes die men elkaar geeft en dat is het onderwerp van deze dubbelbundel gedichten van Martialis. Het is als het ware een tableau-vivant van de Romeinse wereld in feeststemming. In honderden epigrammen krijgt de lezer beelden van etenswaren en drankjes, gebruiksvoorwerpen en kleding, ijzerwaren en slaven. Het kan niet gewoon genoeg, lijkt het soms, met verzen over een pennendoos of een waslichtje. En het kan ook weer niet gek genoeg, denk je op andere momenten, bijvoorbeeld bij gedichten over peperduur meubilair of een complete set jonge komedieacteurs. Deze fraai vormgegeven en geïllustreerde bundel is een perfect cadeau voor de liefhebber van de klassieke wereld.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers

Martialis
Verzamelde epigrammen
De Romeinse dichter Martialis schiep het moderne epigram, een kort gedicht dat een persoon of gebeurtenis beschrijft en eindigt met een verrassende clou of paradoxale pointe. Uit zijn verzamelde epigrammen rijst een veelzijdig beeld op van alle rangen en standen in Rome. En ze bevatten vele faits divers van binnen en buiten de Eeuwige Stad ? van het paleis van keizer Domitianus tot aan de hoerenbuurten. Martialis' poëzie is dan ook altijd een hoofdbron geweest voor de vele studies over het dagelijkse leven in Rome. Zelf schreef hij erover: 'In mijn werk proef je de mens.' In de jaren tachtig van de twintigste eeuw werd de Romeinse dichter in Nederland bekend dankzij twee bloemlezingen van de obscene epigrammen. Maar die beslaan slechts een tiende van het totale oeuvre. Zo ontstond een nogal eenzijdig beeld van Martialis' poëzie. Athenaeumgeb - 408 blz
literatuur & thrillers

Italo Svevo
Een man wordt ouder
‘Een man wordt ouder’ is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo en verteld het verhaal van Emilio, een vrijgezel met literaire ambities, die verliefd wordt op de beeldschone, maar simpele, enigszins ordinaire Angiolina. Hij dicht haar alle eigenschappen toe van de grote heldinnen uit de literatuur, maar geleidelijk verlaagt hij zich steeds meer tot haar niveau. Wanneer zijn ongetrouwde, en door hem verwaarloosde zuster Amalia sterft, ziet hij in hoe armzalig en zelfzuchtig zijn liefde is geweest en geeft hij Angiolina op. Hij trekt zich weer terug in zijn eigen dromen en vage ambities, waarbij de beelden van Angiolina en Amalia zich vermengen - de schoonheid van het meisje van twijfelachtige zeden en de deugdzaamheid van de oude vrijster.Recensie 'Een man wordt ouder' (Senilita) is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, Triest 1861-1928) en had bij verschijnen in 1898 weinig succes. Eerst in 1923, aangemoedigd door Joyce, schreef Svevo weer een roman, 'Bekentenissen van Zeno'. Niet alleen in Italië, maar ook daarbuiten, is er sindsdien sprake van een Svevo-revival. Deze roman speelt zich af in Triest en beschrijft de ups en downs in de relatie tussen Emilio, een vrijgezel, en een jong, mooi en lichtzinnig meisje, Angiolina, dat het met de zeden en de trouw niet zo nauw neemt. De grote kracht van het verhaal ligt, zoals steeds bij Svevo, in zijn psychologische beschrijvingen. De taal is conventioneel, wat ouderwets. De vertaling van Jenny Tuin behoeft geen aanbeveling: zij weet de sfeer van Svevos werk uitstekend weer te geven.Metagegevens • Prometheus Bert Bakker – NRC • Paperback • 216 pagina’s • ISBN 9789085104339 • NUR: 302- vertaalde literaire roman, novelle • Genre: psychologische roman • Trefwoorden: mannenleven, psychoanalyse, ItaliëAuteur Italo Svevo (19 december 1861, Triëst - 13 september 1928, Motta di Livenza), een pseudoniem van Aron Hector (Ettore) Schmitz, was een Italiaans schrijver. Svevo was een schrijver van romans, novellen, toneelstukken en korte verhalen. Daarnaast was hij ook zakenman. Svevo, van Joodse afkomst, werd geboren als zoon van een Duitse vader, Francesco Schmitz, en een Italiaanse moeder, Allegra Moravia. In 1873 vertrok hij naar Duitsland om zich de Duitse taal eigen te maken en het was tijdens deze periode dat hij in aanraking kwam met en zich ging interesseren voor de literatuur. In 1878 keert hij terug naar Triëst om te studeren. Na twee jaar moet hij echter vanwege de financiële situatie zijn studie opgeven en gaan werken bij een bank. Hij heeft echter zijn voorliefde voor literatuur niet kunnen onderdrukken. Hij kwam vaak in de bibliotheek en ging zich steeds meer interesseren voor negentiende-eeuwse Franse schrijvers en de filosofie van Arthur Schopenhauer.Uitgeverij Het fictie-fonds van Prometheus heeft een indrukwekkende lijst grote schrijvers onder zijn vleugels. Dat zijn beroemde Nederlandstalige auteurs als Connie Palmen, Maxim Februari, Griet Op de Beeck, Herman Brusselmans, Jean Pierre Rawie, Menno Wigman en Tom Lanoye, maar ook gevierde buitenlandse schrijvers als Umberto Eco, Tom Wolfe, Michael Cunningham, Sandro Veronesi, Jonathan Franzen, Jeffrey Eugenides en Zadie Smith. BERT BAKKERpap - 216 blz
literatuur & thrillers

Ine Boermans
Het liefdesinterbellum
Lot heeft niet lang geleden haar moeder verloren en beschikt door de onverschillige houding van haar vader niet over een ouderlijk vangnet. Haar leven kenmerkt zich door een aaneenschakeling van min of meer onbetekenende liefdesrelaties. Zo vult ze de leegte die haar moeder heeft achtergelaten met luchtig nachtelijk vertier en korte of wat langere relaties. Een oude straatartiest, een alcoholist, iemand met mentale problemen. Mensen met hun eigen problemen en verslavingen. Maar in de stap die daarop volgt zit de crux: na het stuklopen van zo'n relatie treurt Lot steevast zo hard en hartverscheurend in haar antikraakappartement dat ze het rouwen om haar moeder in zekere zin opnieuw beleeft. Remournen, noemt ze dat. In tegenstelling tot voor echte rouw lijkt er voor dit remournen altijd een medicijn te zijn: in elke nacht, in elk café, liggen aan het einde van dit 'liefdesinterbellum' immers weer nieuwe avonturen die de leegte in Lots leven kunnen vullen en de dieperliggende pijn op afstand kunnen houden. Ine Boermans (1976) publiceerde essays en korte verhalen in De Internet Gids, Hard//hoofd, Papieren Helden en Tirade. Ze debuteerde in 2021 met haar roman Een opsomming van tekortkomingen, die de longlist van de Hebban Debuutprijs behaalde en werd genomineerd voor het Beste Groninger Boek. Ze is columnist voor de VPRO Gids. Over Een opsomming van tekortkomingen: 'Ine Boermans kan schrijven, en hoe. Haar roman is buitengewoon grappig en naargeestig. Zelfs de ergste voorvallen beschrijft ze sprankelend.' nrc â¢â¢â¢â¢ 'Uitstekende debuutroman. (...) Het is vooral de relatie met haar manipulatieve, narcistische vader die de motor van dit wrang-geestige verhaal vormt. Boermans balanceert knap tussen luchtigheid en beklemming in deze roman, die zowel een monument als een afrekening is. De Nederlandse literatuur is met de vader van Lot een memorabele klootzak rijker.' VPRO Gids ' Een opsomming van tekortkomingen had een eenzijdig droevig verslag kunnen worden, maar Boermans heeft een bijzondere, eigen toon: hard, licht en droog.' Trouw 'Een absurdistische roman over plots opkomend verdriet en rechtkrabbelen na familieleed. Haar toon imponeert.' De Morgen 'Prachtig. Meer wil ik er eigenlijk niet over zeggen. Hoe minder je weet, hoe meer het je overrompelt, maar ik kan iedereen aanraden dit boek met spoed te lezen. Het ontroerde me, maakte me regelmatig aan het lachen en ik was vooral verrast door de dingen die Ine niet schreef en die er daardoor toch stonden.' Youp van 't Hek Prometheuspap - 144 blz
literatuur & thrillers

Gill Sims
Waarom het mama geen zak kan schelen
Al vijftien jaar lang zeggen mensen tegen me dat het 'gewoon een fase' is. 's Nachts niet doorslapen is 'gewoon een fase'. Ongelukjes op het potje en alles wat daarbij hoort zijn 'gewoon een fase'. De driftbuien van de verschrikkelijke twee: ook 'gewoon een fase'. Slecht eten, bijdehand zijn, de obsessies. De peutertijd waarin ze weigerden een slaapje te doen, de tienertijd waarin ze niet voor één uur 's middags hun bed uit te krijgen zijn. Allemaal 'gewoon fases'. Maar wanneer houden die 'fases' eens op? WANNEER? Mama droomt van een pittoresk landelijk huisje met een rozenperk en kakelende kippen in de tuin. Maar het leven loopt zoals altijd anders. De kippen blijken vals en zwijgen, en de rozen hebben verraderlijke doornen. En dan zijn haar lieftallige kleuters ook nog eens getransformeerd tot onuitstaanbare tieners. In plaats van te fantaseren over wie er zou winnen in een gevecht ? een dragon badger of een ninja horse? ? brengen ze de dag al snapchattend door, slenteren ze door het huis en communiceren ze uitsluitend door middel van zuchten. Behalve natuurlijk wanneer er verwacht wordt dat Ellen in de vroege uurtjes haar taxidiensten aanbiedt, of als ze extravagant poseren voor hun Instagram-stories. En er is nooit, maar dan ook nooit, melk in huis. Kan mama ook maar één moment voor haarzelf hebben? Kan ze soms wat me-time krijgen, nu ze haar eigen tanden nog heeft? En kan ze eindelijk een manier vinden om er helemaal geen zak om te geven? Prometheuspap - 344 blz