Een spoor van vernieuwing

Decennialang was Arthur Docters van Leeuwen een van de invloedrijkste ambtenaren van Den Haag. Hij gaf vorm aan de moderne rampenbestrijding, loodste de Binnenlandse Veiligheidsdienst uit de Koude Oorlog, maakte korte metten met de omstreden opsporingsmethoden van politie en justitie en gaf vorm aan de zorgplicht van banken en verzekeraars voor de consument. Bij dat alles zocht hij de publiciteit niet veel, maar des te meer zocht de publiciteit hem. De beeldvorming rond zijn persoon groeide zo tot bijna mythische proporties. In ‘Een spoor van vernieuwing’ vertelt Arthur Docters van Leeuwen openhartig over zijn jeugd, getekend door het vroege overlijden van zijn vader, ziekte en depressie. We zien hoe hij in 1969 als leergierige jonge ambtenaar zijn opwachting maakt om zich op te werken tot in de bovenste regionen van Den Haag. Daarbij laat hij zich kennen als een barokke persoonlijkheid. Zijn herinneringen laten zich lezen als een bloemrijk levensverhaal, als handboek voor veranderingsmanagers en als survivalgids voor de Haagse jungle.