Een leven lang dromen

‘Ik heb de laatste vijftig jaar van mijn leven doorgebracht met het tastbaar – of liever hoorbaar – maken van mijn dromen en overpeinzingen of het uitwerken van binnenwaaiende melodielijnen’. Als ik dat nu zo noteer, besef ik dat het leven erger had gekund. Ik kon er immers van leven. Je moet natuurlijk kunnen omgaan met het gegeven dat de droom onbeschadigd en perfect is, maar dat de soms ietwat moeizaam verworven invulling ervan, op weg naar hoorbaarheid, onvermijdelijk schade oplevert. Om te beginnen in het lied zelf, vervolgens ook nog vaak in de manier waarop het lied vastgelegd wordt, om dan ten slotte verkoopartikel te worden van dezelfde orde als een tube tandpasta, zoals mijn vader ooit bitter opmerkte. In ‘Een leven lang dromen’ bevat vele geselecteerde foto’s van Raymond van het Groenewoud.