Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Tweede Wereldoorlog/De zomer van 1945
Nieuw leven diende zich aan, dagelijkse beslommeringen hielden mensen bezig, het uitgaansleven kwam op gang, maar er was vooral ook groot verdriet om gesneuvelde familieleden, er was bezorgdheid en angst om vaders, moeders, opa’s, oma’s, broers en zussen van wie nog altijd niets was vernomen. Geliefden waren elkaar kwijt. Huizen lagen in puin, gevangenissen zaten overvol en er was onoverzichtelijk veel werk aan de winkel. Wat vernield was moest hersteld worden; er moest voor voldoende voedsel gezorgd worden, oorlogsmisdadigers moesten berecht of eerst nog opgepakt worden. Chaos heerste. In ‘De zomer van 1945’ schetst Wim Daniëls aan de hand van dagboekfragmenten, brieven, nieuwsberichten en rechtbankverslagen een bewogen zomer, waarin levensgroot verdriet bestond naast uitbundige vreugde om de herwonnen vrijheid.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Keith Lowe
Angst en vrijheid
De Tweede Wereldoorlog was een van de grootste catastrofes in de geschiedenis van de mensheid. Hoe hebben deze verschrikkelijke ervaringen, en de herinnering eraan, ons leven beïnvloed? 'Angst en vrijheid' is een standaardwerk over de nog altijd voortdurende impact van de Tweede Wereldoorlog ? op landen, steden, families en mensen over de hele wereld. De nieuwe wereldorde die na 1945 ontstond, betekende het einde van de macht van Europese vorstenhuizen en de geboorte van twee nieuwe supermogendheden, die verwikkeld raakten in een nieuwe, wereldwijde Koude Oorlog. Wetenschappers kwamen met nieuwe technologieën, politici speculeerden over nieuwe samenlevingsvormen: sommigen pleitten voor een wereldregering, anderen juist voor onafhankelijkheid. Het was een tijdperk van verwondering en angst, wat nog altijd doorklinkt in de debatten over nationalisme, immigratie en globalisering die we vandaag de dag voeren. Behalve een analyse van de belangrijkste naoorlogse veranderingen en de mythen die destijds ontstonden, bevat 'Angst en vrijheid' een onderzoek naar de filosofische en de psychologische impact van de oorlog. Aan de hand van tal van individuele verhalen laat Keith Lowe zien hoe leiders en gewone mensen zich staande hielden in de naoorlogse wereld. Hoe werd een van de grootste trauma's uit de geschiedenis gebruikt als een kans om verandering te realiseren?geschiedenis
Maarten van Rossem
Allemaal de schuld van Montgomery
Tussen begin september 1944 en juni 1945 schreef grootvader Arnold van Rossem met enige regelmaat lange brieven aan zijn beide zusters om ze te informeren over het wel en wee van de familie. Hij schreef over de voortdurende angst honger te moeten lijden, over het brandstofgebrek en de onzekerheid over het lot van familieleden van wie lang niets was vernomen. Tegelijkertijd geeft de immer wat zure en kritische opa met zijn brieven een openhartige inkijk in de kleine ellende van het gezinsleven. De familie staat die laatste acht grimmige oorlogsmaanden onder druk van de wereldgeschiedenis, zonder daar zelf ook maar iets aan te kunnen doen. De dramatisch mislukte Operatie Market Garden en de daardoor veroorzaakte Hongerwinter vormen het raamwerk voor deze indringende familiegeschiedenis.geschiedenis
Florian Huber
Kind, beloof me dat je de kogel kiest
Op 30 april 1945 schoot Adolf Hitler zich in Berlijn een kogel door het hoofd. Op hetzelfde moment begaven zich tijdens het binnentrekken van het Rode Leger in het stadje Demmin honderden mensen naar rivieren en bossen om zich daar van het leven te beroven. Hele families werden weggevaagd, ouders doodden hun kinderen. Demmin is slechts één van de vele voorbeelden: in het hele land werden duizenden mensen bevangen door de zelfmoordepidemie. 'Kind, beloof me dat je de kogel kiest' is gebaseerd op dagboeken, brieven, verslagen en herinneringen, en gaat vooral over de ondergang van gewone mensen. De massazelfmoorden van 1945 zijn tot op de dag van vandaag een verdrongen hoofdstuk in de contemporaine geschiedenis. Vele tientallen jaren lang had niemand ook maar enige belangstelling voor het psychisch lijden van de achterblijvers en naaste verwanten. De reden voor zowel de zelfmoordgolf als het zwijgen, verdringen en vergeten was dezelfde: een vlucht voor het onverdraaglijke. De diepere oorzaken waren echter weggestopt in het binnenste van de Duitsers, die twaalf jaar in een emotionele uitzonderingstoestand hadden geleefd.geschiedenis
