Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/De vrouw als eunuch
Greer beschrijft in ‘De vrouw als eunuch’ verontwaardigd, maar met veel gevoel voor humor de onderdrukking van de vrouw vanaf Bijbelse tijden tot nu. Het resultaat is een vitale, gepassioneerde cultuurkritiek die niet alleen historisch van belang is, maar, in deze tijd van volkomen kunstmatige idealen van vrouwelijke schoonheid, ook schokkend actueel.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Italo Svevo
Een man wordt ouder
‘Een man wordt ouder’ is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo en verteld het verhaal van Emilio, een vrijgezel met literaire ambities, die verliefd wordt op de beeldschone, maar simpele, enigszins ordinaire Angiolina. Hij dicht haar alle eigenschappen toe van de grote heldinnen uit de literatuur, maar geleidelijk verlaagt hij zich steeds meer tot haar niveau. Wanneer zijn ongetrouwde, en door hem verwaarloosde zuster Amalia sterft, ziet hij in hoe armzalig en zelfzuchtig zijn liefde is geweest en geeft hij Angiolina op. Hij trekt zich weer terug in zijn eigen dromen en vage ambities, waarbij de beelden van Angiolina en Amalia zich vermengen - de schoonheid van het meisje van twijfelachtige zeden en de deugdzaamheid van de oude vrijster. Recensie 'Een man wordt ouder' (Senilita) is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, Triest 1861-1928) en had bij verschijnen in 1898 weinig succes. Eerst in 1923, aangemoedigd door Joyce, schreef Svevo weer een roman, 'Bekentenissen van Zeno'. Niet alleen in Italië, maar ook daarbuiten, is er sindsdien sprake van een Svevo-revival. Deze roman speelt zich af in Triest en beschrijft de ups en downs in de relatie tussen Emilio, een vrijgezel, en een jong, mooi en lichtzinnig meisje, Angiolina, dat het met de zeden en de trouw niet zo nauw neemt. De grote kracht van het verhaal ligt, zoals steeds bij Svevo, in zijn psychologische beschrijvingen. De taal is conventioneel, wat ouderwets. De vertaling van Jenny Tuin behoeft geen aanbeveling: zij weet de sfeer van Svevos werk uitstekend weer te geven. Metagegevens • Prometheus Bert Bakker – NRC • Paperback • 216 pagina’s • ISBN 9789085104339 • NUR: 302- vertaalde literaire roman, novelle • Genre: psychologische roman • Trefwoorden: mannenleven, psychoanalyse, Italië Auteur Italo Svevo (19 december 1861, Triëst - 13 september 1928, Motta di Livenza), een pseudoniem van Aron Hector (Ettore) Schmitz, was een Italiaans schrijver. Svevo was een schrijver van romans, novellen, toneelstukken en korte verhalen. Daarnaast was hij ook zakenman. Svevo, van Joodse afkomst, werd geboren als zoon van een Duitse vader, Francesco Schmitz, en een Italiaanse moeder, Allegra Moravia. In 1873 vertrok hij naar Duitsland om zich de Duitse taal eigen te maken en het was tijdens deze periode dat hij in aanraking kwam met en zich ging interesseren voor de literatuur. In 1878 keert hij terug naar Triëst om te studeren. Na twee jaar moet hij echter vanwege de financiële situatie zijn studie opgeven en gaan werken bij een bank. Hij heeft echter zijn voorliefde voor literatuur niet kunnen onderdrukken. Hij kwam vaak in de bibliotheek en ging zich steeds meer interesseren voor negentiende-eeuwse Franse schrijvers en de filosofie van Arthur Schopenhauer. Uitgeverij Het fictie-fonds van Prometheus heeft een indrukwekkende lijst grote schrijvers onder zijn vleugels. Dat zijn beroemde Nederlandstalige auteurs als Connie Palmen, Maxim Februari, Griet Op de Beeck, Herman Brusselmans, Jean Pierre Rawie, Menno Wigman en Tom Lanoye, maar ook gevierde buitenlandse schrijvers als Umberto Eco, Tom Wolfe, Michael Cunningham, Sandro Veronesi, Jonathan Franzen, Jeffrey Eugenides en Zadie Smith.literatuur & thrillers
Penelope Mortimer
De pompoeneter
Een naamloze vrouw vertelt haar verhaal vanaf de bank van haar therapeut Ze is moeder van een aanzienlijk aantal kinderen en getrouwd met de succesvolle scenarioschrijver Jake. Op het platteland bouwen ze een glazen toren om nog 'lang en gelukkig' in te kunnen leven. Maar de realiteit is dat ze lijdt aan depressies terwijl ze dag in, dag uit moet zien om te gaan met een overspelige echtgenoot, therapiesessies, filmsterren, het huishouden, bejaarde ouders, boodschappenlijstjes, jeugdherinneringen en toekomstdromen. Recensie Hoewel deze roman uit 1962 door velen als een voorbode van het feminisme wordt gezien, is de knappe, intelligente vrouw die haar leven vertelt amper te kwalificeren als direct slachtoffer van wie dan ook, behalve van haar onverklaarde verlangen huismoeder in een groot gezin te zijn. Na enkele scheidingen wordt zij verliefd op een vierde man, Jake, die ook haar kinderen uit vorige relaties wil liefhebben en onderhouden en nog meer kinderen met haar wil. Zij buit zijn kwaliteiten en zwakheden uit en dwingt hem zijn eigen wensdromen op te offeren. Zij vult haar leven met de zorg voor het gezin, gedreven door waandenkbeelden: die van de grote romantische liefde, eeuwige trouw en een perfecte jeugd voor de kinderen. Maar op een dag stort haar waanwereld in, ze kan alleen nog maar huilen en ze begint aan een serie sessies bij een psychiater, die het begin vormen van bekentenissen tegenover andere mannen en vrouwen die belangrijk waren in haar leven, reflecties en monologues interieurs. Ze zal alles doen om Jake te behouden, haar enige ambitie nog in een totaal chaotisch geworden bestaan. Zeer knap geschreven, deels autobiografisch psychologisch drama over de afbrokkeling van een typisch Europese, vrouwelijke waanwereld. IJzersterke dialogen, innemende personages.literatuur & thrillers
Peter Henk Steenhuis
Who the hell is Trudy?
Who the hell is Trudy? Een vrouw zoals er maar één in het land rondloopt. Jaren geleden hoorde ik haar spreken op een verjaardagsfeest. Wat een liefdevolle moeder, wat een manwijf, wat een autonomie, wat een humor. En wat een dramatische levensloop, zonder dat ze er een ogenblik dramatisch over doet. Vanaf het eerste moment dat ik Trudy hoorde vertellen, wist ik dat ik ooit haar hele verhaal wilde horen. Omdat Trudy bewijst hoe geweldig het is pleegmoeder te zijn, al moet je je pleegzoon uiteindelijk aan de straat prijsgeven. Dat je je nooit hoeft te schamen, ook niet als je folders rondbrengt om de studie van je zoon te bekostigen. Dat ongeluk in de liefde niet tot verbittering hoeft te leiden, zelfs niet als je kaak met je eigen bijl wordt verbrijzeld. Dat je 'van ijzerdraad aan elkaar kunt hangen' en toch vrolijk met een motorzaag bomen kunt blijven omzagen. En dat je met een flinke dagelijkse dosis morfine - genoeg om een ander langdurig onder zeil te brengen - kunt leven, leven en nog eens leven. 'Who the hell is Trudy?' is ook een verhaal over emancipatie. Trudy zal het woord feminisme niet snel in de mond nemen, denk ik, maar je zou haar een moderne kenau kunnen noemen in de oorspronkelijke, positieve betekenis van het woord. Een vrouw om wie je niet heen kunt: zelfredzaam en nooit kapot te krijgen, wat er ook gebeurt. Zelfs een regelrechte moordaanslag is zij zonder wraakgevoelens te boven gekomen.literatuur & thrillers
