Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/De moordenaar, de advocaat en de schrijver
Casey N. Cep
De moordenaar, de advocaat en de schrijver
Over het boek dat Harper Lee nooit schreef
Oorspronkelijke prijs was: € 24,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
In ‘De advocaat, de moordenaar en de schrijver’ wordt het verloren geraakte true crime-verhaal dat Harper Lee schreef, besproken. Alabama 1977, dominee Willie Maxwell wordt beschuldigd van de moord op vijf van zijn eigen familieleden, maar een veroordeling blijft jarenlang uit door de handigheid van zijn advocaat. Dan wordt Maxwell bij de begrafenis van zijn laatste slachtoffer neergeschoten. Ondanks de aanwezigheid van honderden getuigen wordt de dader vrijgesproken – dankzij dezelfde advocaat die eerder de dominee verdedigde. Harper Lee zit in het publiek tijdens de rechtszaak. Twaalf jaar eerder hielp ze haar goede vriend Truman Capote bij het onderzoek voor de true crime-klassieker In Cold Blood. Nu is ze vastbesloten om de gebeurtenissen rondom de zaak-Maxwell te verwerken.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Sporen in de modder
Als in november 1918 de wapenstilstand ingaat, blijkt dat het buurtspoorwegennetwerk aan beide zijden van het front zeer sterk is uitgebreid. Hier en daar blijven nog stille getuigen van die bovenmenselijke transportinspanning voor het vervoer van troepen en van bepaalde bevoorradingsmiddelen die met de tram of buurtspoorwegen zijn aangevoerd. De tram speelt in de hoofden van de militairen vóór 1914 nauwelijks een rol. Bij de mobilisatie en vooral bij de aftocht naar de versterkte vesting Antwerpen wordt er zorg gedragen voor het verbinden van de verschillende netten en wordt er zo goed als mogelijk rollend materieel uit de handen van de invaller gehouden. Als het Belgische leger begin oktober 1914 terugplooit op Oostende en nadien de stelling achter de IJzer inneemt, speelt de tram een zeer belangrijke rol voor de afvoer van troepen die zich terugtrekken voor de Duitsers. Vrij snel rijpt in de hoofden van de militairen, zowel als de trammaatschappijen dat er werk aan de winkel is. 'Sporen in de modder' vertelt het verhaal van de tram in oorlogstijd. Van de spoorwegen is bekend dat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog een belangrijke rol hebben gespeeld in de bevoorrading van het front. Veel minder bekend is dat ook een relatief bescheiden transportmiddel als de trams een groot deel van de bevoorrading en de troepentransport voor zijn rekening nam. Dat had niet alleen te maken met de aanwezigheid van een uitgebreid tramnetwerk in België. Door de aanhoudende bombardementen was het wegennet soms zo grondig verwoest dat terugvallen op trams en smalspoor de enige werkbare oplossing bleek. 'Sporen in de modder' vult een lacune in de kennis van de spoorweggeschiedenis en beperkt zich daarbij niet tot droge feiten en cijfers, maar brengt ook de lotgevallen van trambestuurders en hun passagiers onder de aandacht. Een onmisbaar werk voor iedereen die geïnteresseerd is in militaire geschiedenis.geschiedenis
Richard Hoving
Miep Oranje
Het verraad door Miep Oranje (1923) is een van de grote mysteries uit de Tweede Wereldoorlog in Nederland. Wat bewoog een jonge vrouw die als koerierster voor het verzet geen angst kende voor de Duitsers te gaan werken? En waar is ze gebleven? Ze wordt ervan beschuldigd honderden verzetsmensen te hebben verraden aan de bezetter. Velen van hen zouden de oorlog niet hebben overleefd. Het leverde haar de sinistere bijnaam 'Koerierster des doods' op. Uit vrees voor wraak van het verzet vluchtte Miep Oranje in de zomer van 1944 naar Duitsland. Sindsdien ontbreekt elk spoor van haar. In 'Miep Oranje, zoektocht naar de koerierster des doods' schetst Richard Hoving hoe het veelbelovende leven van een studente sociale geografie in de knop wordt gebroken door een van de meest gevreesde medewerkers van de Duitse Sicherheitsdienst. Aan de hand van veel niet eerder geraadpleegde bronnen doet Hoving nauwgezet onderzoek naar de omvang van haar verraad en haar motief. Hij komt tot een aantal opzienbarende conclusies. Meerdere onderzoekers en journalisten claimen dat ze het mysterie rond de verdwijning van Miep Oranje hebben opgelost. Hoving laat overtuigend zien dat hiervan geen sprake is en dat de verraadster bijna tachtig jaar na de oorlog nog altijd spoorloos is.geschiedenis
Dear old Bones
Op 1 februari 1886 werd de Engelse Elizabeth Saxton Winter (1857-1936) gouvernante van prinses Wilhelmina (1880-1962), die in 1890 koningin werd door het overlijden van haar vader koning Willem III. Haar moeder koningin Emma nam tot 1898 als regentes de regering voor haar waar. Miss Winter zou in dienst blijven tot en met de belijdenis van Wilhelmina eind oktober 1896, omdat daarmee de opvoeding voltooid was. Zij heeft al die jaren Wilhelmina van nabij meegemaakt, tijdens de privélessen, bij sport en spel, op reizen in binnen- en buitenland. Tijdens haar vakanties in Engeland ontving ze van haar pupil aanvankelijk kinderbriefjes, die allengs uitgebreider en inhoudelijker werden en de lezer een goed inzicht geven in Wilhelmina's jeugd. Onthullend zijn de lange brieven die Wilhelmina wekelijks schreef na het ontslag van Miss Winter in 1896. Tal van interessante thema's passeren de revue: lessen van (hoog)leraren, haar liefhebberijen: tekenen en schilderen, de reizen naar het buitenland, haar meningen over mensen en omstandigheden, ontmoetingen met bekende personen, koningen en keizers, activiteiten rond Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, haar bezoeken in het land en het bijwonen van culturele, sportieve en sociale evenementen, maar ook haar verdrietige momenten en eenzaamheid, haar geloof in de Allerhoogste, en bovenal haar groei naar het koningschap en haar hoge taakopvatting. Het contact met Miss Winter zou tot aan haar overlijden in 1936 blijven bestaan. De integrale publicatie van deze egodocumenten levert een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de Oranjehistoriografie.geschiedenis
