Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/De moordenaar, de advocaat en de schrijver
Casey N. Cep
De moordenaar, de advocaat en de schrijver
Over het boek dat Harper Lee nooit schreef
Oorspronkelijke prijs was: € 24,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
In ‘De advocaat, de moordenaar en de schrijver’ wordt het verloren geraakte true crime-verhaal dat Harper Lee schreef, besproken. Alabama 1977, dominee Willie Maxwell wordt beschuldigd van de moord op vijf van zijn eigen familieleden, maar een veroordeling blijft jarenlang uit door de handigheid van zijn advocaat. Dan wordt Maxwell bij de begrafenis van zijn laatste slachtoffer neergeschoten. Ondanks de aanwezigheid van honderden getuigen wordt de dader vrijgesproken – dankzij dezelfde advocaat die eerder de dominee verdedigde. Harper Lee zit in het publiek tijdens de rechtszaak. Twaalf jaar eerder hielp ze haar goede vriend Truman Capote bij het onderzoek voor de true crime-klassieker In Cold Blood. Nu is ze vastbesloten om de gebeurtenissen rondom de zaak-Maxwell te verwerken.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Nausicaa Marbe
Wachten op het Westen
Lege schappen in de supermarkt. Rijen voor de winkels. Grenzen dicht. Verboden bijeenkomsten in huis en mensen die afstand van je houden, alsof je verdacht bent. Het begin van de coronacrisis, toen het leven radicaal veranderde, onzeker en benauwend werd, voelde voor Nausicaa Marbe akelig vertrouwd aan. Het gevoel opgesloten te zijn, de gedachte dat de tijd stilstaat, dat het echte leven zich later zal afspelen, in een betere wereld, had ze eerder meegemaakt. De lockdown voerde haar direct terug naar haar jeugd in communistisch Roemenië. Die ervoer ze als een negentien jaar durende quarantaine in een dictatuur waar schaarste en onderdrukking heersten. De mensen waren bang, maar tegelijkertijd levenslustig en rebels. In het artistieke milieu van Boekarest waarin ze opgroeide genoot ze ondanks alles een gelukkige jeugd. Dankzij ouders die hun leven niet door politieke terreur lieten vergallen. 'Wachten op het Westen' is een even persoonlijk als origineel relaas over opgroeien in onvrijheid, achter gesloten grenzen en onder absurde regels, waarin een kind al vroeg een politiek bewustzijn ontwikkelt en blijft verlangen naar vrijheid, openheid en eerlijkheid â en naar het Westen. Nausicaa Marbe is een Nederlands schrijver, columnist en journalist van Roemeense komaf. Ze is de auteur van onder andere Mândraga, waarvoor ze het Charlotte Köhler Stipendium kreeg, en Smeergeld, dat werd bekroond met de Diamanten Kogel. Ze was zeven jaar columnist voor de Volkskrant en schrijft sinds 2013 een wekelijkse column voor De Telegraaf. Over Smeergeld: 'Het gebeurt niet vaak dat een Nederlandse schrijver zo'n spannend en gelaagd boek aflevert, een boek dat iets te zeggen heeft over onze samenleving. En dan ook nog in een taal die rijk, smakelijk en subtiel malicieus is.' Trouw 'In Smeergeld is de juiste balans gevonden tussen spanning en humor.' Het Parool **** 'Smeergeld is bovenal een satire. Niemand ontkomt aan de snedige typeringen van Marbe.' de Volkskrant **** 'Een snoeiharde afrekening met de graaicultuur.' Opzijgeschiedenis
Karl Hammer
De zetel van Franciscus
Al tijdens zijn leven was Franciscus van Assisi beroemder dan onze hedendaagse Albert Einstein of Nelson Mandela. Zijn losbandige en gewelddadige jeugd leest als een spannend jongensboek. Maar zijn verhaal wordt nog intrigerender wanneer hij zijn schatrijke leventje vaarwel zegt. Gegrepen door religieuze visioenen kiest hij voor een bestaan in armoede en zorg voor de medemens. In een middeleeuwse wereld van bloedige oorlogen, dodelijke ziekten en kerkelijke corruptie groeit Franciscus uit tot het symbool van vrede en al het goede in de mens. Het duurt dan ook niet lang of steeds meer mensen sluiten zich bij hem aan. Dan ontpopt zich de werkelijke kracht achter Franciscus. In al zijn zachtmoedigheid blijkt hij een provocateur te zijn die de gevestigde orde doet wankelen en bij koningen, keizers, pausen en zelfs islamitische sultans respect afdwingt. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Franciscus bij zijn dood, in 1226, door bijna iedereen als heilige werd beschouwd. En in een tijd waarin het dode lichaam van een heilige als machtig reliek werd gezien, brandde er een strijd los rond zijn lijk. Volgens de officiële lezing liggen de overblijfselen van Franciscus tegenwoordig netjes in de basiliek van Assisi. Daar worden ze ieder jaar door miljoenen bezocht. Onderzoeksjournalist Karl Hammer ontdekte echter dat dit niet de gehele waarheid is. Er liggen inderdaad botten in de onderaardse tombe van deze schitterende kerk, maar het is niet het lichaam van Franciscus. Diens lijk werd gestolen en vervangen door dat van een onbekende melaatse. Na drie jaar intensief onderzoek, waaraan topprofessionals uit de hele wereld hebben meegewerkt, zijn de gebeurtenissen rond de reliekenroof nu volledig gereconstrueerd. En de conclusies zijn ronduit confronterend voor de huidige paus die zich naar de middeleeuwse heilige heeft vernoemd: Franciscus.geschiedenis
Sporen in de modder
Als in november 1918 de wapenstilstand ingaat, blijkt dat het buurtspoorwegennetwerk aan beide zijden van het front zeer sterk is uitgebreid. Hier en daar blijven nog stille getuigen van die bovenmenselijke transportinspanning voor het vervoer van troepen en van bepaalde bevoorradingsmiddelen die met de tram of buurtspoorwegen zijn aangevoerd. De tram speelt in de hoofden van de militairen vóór 1914 nauwelijks een rol. Bij de mobilisatie en vooral bij de aftocht naar de versterkte vesting Antwerpen wordt er zorg gedragen voor het verbinden van de verschillende netten en wordt er zo goed als mogelijk rollend materieel uit de handen van de invaller gehouden. Als het Belgische leger begin oktober 1914 terugplooit op Oostende en nadien de stelling achter de IJzer inneemt, speelt de tram een zeer belangrijke rol voor de afvoer van troepen die zich terugtrekken voor de Duitsers. Vrij snel rijpt in de hoofden van de militairen, zowel als de trammaatschappijen dat er werk aan de winkel is. 'Sporen in de modder' vertelt het verhaal van de tram in oorlogstijd. Van de spoorwegen is bekend dat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog een belangrijke rol hebben gespeeld in de bevoorrading van het front. Veel minder bekend is dat ook een relatief bescheiden transportmiddel als de trams een groot deel van de bevoorrading en de troepentransport voor zijn rekening nam. Dat had niet alleen te maken met de aanwezigheid van een uitgebreid tramnetwerk in België. Door de aanhoudende bombardementen was het wegennet soms zo grondig verwoest dat terugvallen op trams en smalspoor de enige werkbare oplossing bleek. 'Sporen in de modder' vult een lacune in de kennis van de spoorweggeschiedenis en beperkt zich daarbij niet tot droge feiten en cijfers, maar brengt ook de lotgevallen van trambestuurders en hun passagiers onder de aandacht. Een onmisbaar werk voor iedereen die geïnteresseerd is in militaire geschiedenis.geschiedenis
