Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/De leegte achter ons laten
Selma Leydesdorff
De leegte achter ons laten
Een geschiedenis van de vrouwen van Srebrenica
Oorspronkelijke prijs was: € 22,50.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
De schrijfster is historica en gespecialiseerd in de betekenis van oral history voor de geschiedschrijving. Vanaf 2004 interviewde ze ruim vijftig vrouwen en een paar mannen die de genocide in Srebrenica overleefden. Startpunt van de interviews is het gewone leven van voor de oorlog. Daardoor komen de geinterviewden dichterbij en wordt de verwarring en verlamming voelbaar die ontstaat als je buren/vrienden opeens veranderen in vijanden die in staat blijken tot genocide. Verwarring die wordt vergroot door falende beschermers (Dutchbat en UN) en het toedekken daarvan achteraf. Nog steeds is niet duidelijk waardoor de bescherming faalde, waarom er geen steun vanuit de lucht kwam. Met documenten ondersteund wordt aangetoond dat overlevenden van de genocide niet echt zijn gehoord en zowel door Bosnie als Nederland lastig worden gevonden. Veel overlevenden leven nog steeds in armoede. Sommige nog in vluchtelingenkampen; sommigen keerden terug naar huis, naar een nu Servisch – en dus vijandig – Srebrenica. Overlevenden laten zien dat Nederland opnieuw faalt ten opzichte van hen. Dit indrukwekkend document blijft je nog lang na lezing bij.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Willy Lindwer
De treinreis
'De treinreis' beschrijft een nieuw hoofdstuk in de geschiedenis van de Jodenvervolging in Nederland. Historica Aline Pennewaard ontdekte dat in 1943 met vijf transporten 89 Hongaars-Joodse gezinnen vanuit bezet Nederland naar het toen nog vrije Boedapest werden gebracht. In 1944, na de inval van de nazi's in Hongarije, wisten de meesten van hen mede dankzij de hulp van de Zweedse diplomaat Raoul Wallenberg opnieuw de dans te ontspringen. Het merendeel van de overlevenden keerde na de oorlog veilig terug naar Nederland. Aan de hand van ooggetuigenverhalen archiefonderzoek laten Lindwer en Pennewaard zien hoe deze Joden vanuit Nederland dwars door bezet Europa naar Boedapest reisden. Wie waren deze vluchtelingen en wat wachtte hun in Hongarije? En hoe konden zij uiteindelijk ongedeerd naar Nederland terugkeren?geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
Marchien den Hertog
Andere tijden achter het aanrecht
Rond de invoering van het kiesrecht voor vrouwen in 1919 mogen ook hun knellende korsetten uit. Toch blijven de Nederlandse dames nog lang vastgesnoerd in de baleinen van geloof, conventies, vooroordeel en bot chauvinisme. Niet voor niets steekt Dolle Mina een halve eeuw later een korset van oma in brand. De baldadige actiegroep vindt weerklank omdat vrouwen opeens zien: Ik ben niet gek en ik ben niet de enige. Het ligt niet aan mij dat ik meer wil dan dat aanrecht. 'Andere tijden achter het aanrecht' brengt een ode aan de vrouwen die de weerstand trotseren in hun dagelijks leven. Fabrieksmeisjes in Oost-Groningen die het werk neerleggen, uit een basale verontwaardiging dat hun mannelijke collega's meer betaald krijgen dan zij. Feministes, zo willen ze niet genoemd worden. Ze zetten het eten klaar voor ze naar de moedermavo gaan en hebben nog nooit een interview gegeven. Ze schipperen tussen moederliefde en hun eigen verlangens. In 'Andere Tijden achter het aanrecht' vertellen Nederlandse vrouwen over de echte emancipatie: niet met het hoofd, maar met het hart.geschiedenis
