Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Kunst/Fotografie/De geschiedenis van de televisie in Nederland
Bert van der Veer
De geschiedenis van de televisie in Nederland
Oorspronkelijke prijs was: € 27,90.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
In 2021 bestond de Nederlandse televisie 70 jaar. Hoewel het bestaan van het medium verre zonder zorgen is, is er ook alle reden voor een feestje. En voor een omvangrijke terugblik. Bert van der Veer nam die taak op zich. Hij analyseert, hij legt trends bloot, hij beschrijft hits en rellen. Met quotes van meer dan duizend tv-makers over categorieën als drama, actualiteiten en reality. ‘De geschiedenis van de televisie in Nederland’ is zowel onthullend als nostalgisch, ontdekt vergeten pareltjes en verbaast zich over magistrale mislukkingen. Om tot een verrassende conclusie te komen.
Gerelateerde producten
kunst
Rococo in Nederland
Rococo in Nederland De Nederlandse decoratieve kunsten van het midden van de 18de eeuw stonden in het teken van de rococo. Deze van oorsprong Franse speelse en grillige stijl, heeft na een glorie periode ook bijna alle andere landen in Europa veroverd. Ook Nederland raakte in de ban van de modieuze buitenlandse stroming. ‘Rococo in Nederland’ toont meer dan tweehonderd van de mooiste kunstwerken die in Nederland in rococostijl zijn gemaakt: interieurs, meubelen, portretten, gebruiksvoorwerpen van goud, zilver, porselein en aardewerk, beelden, behangpapier en ontwerptekeningen. Vele daarvan worden in ‘Rococo in Nederland’ met prachtige foto’s en uitvoerige beschrijvingen getoond. Het overzichtwerk 'Rococo in Nederland' laat zien dat het Nederlandse rococo gevarieerder, spannender en internationaler is dan tot op heden werd gerealiseerd.Metagegevens • Waanders • Hardback • 330 pagina’s, met illustraties • ISBN 9789040095771 • NUR 646 – Beeldende Kunst • Genre’s: Kunst • Trefwoorden: Rococo, Bouwkunst, Nederland, Tentoonstellingscatalogi, Interieurkunst, Historisch, binnenhuiskunst, meubelkunst, Nederland, Barok en Rococo (17e en 18e eeuw)Recensie ‘Rococo in Nederland’ is een boek over de geschiedenis en ontwikkeling van de Rococostijl rond 1734-1775. Deze decoratieve, ornamentele stijl in binnenhuisarchitectuur en de kunstindustrie, in het buitenland ontstaan, heeft als centrale kenmerk de toepassing van het grillige asymmetrische rocaille ornament. Na een algemene inleiding volgen essays over decoratief beeldhouwwerk in Den Haag, het rococo interieur van de Fundatie van Renswoude te Utrecht en de productie van porselein en faience in Nederland (1755-1775). De objecten zijn gegroepeerd rond thema's als: tuinkunst, de periode Willem IV (tot 1751), buitenlandse inspiratie en kunstvoorwerpen, Franse goudsmeden in Amsterdam, architecten en ontwerpers, de belangrijkste stadscentrums, beeldhouwers, beeldsnijders en meubelmakers, de gedekte tafel en chinoiserie. Hillie SmitUitgever De uitgeverij Waanders dateert net als de boekhandel Waanders van 1836. Het was aanvankelijk vooral een uitgever van religieuze katholieke boeken, couranten en tijdschriften. Na 1970 is het bedrijf zich gaan toeleggen op uitgaven over geschiedenis en kunst. De uitgeverij werd in 2009 verkocht. De familie Waanders gebruikt de naam Uitgeverij Waanders sinds 2012 weer, voor dochterbedrijf uitgeverij De Kunst. Van uitgeverij Waanders vindt u op ramsj.nl vele kunst- en geschiedenis boeken zoals ‘Rococo in Nederland’kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Jan van der Kooi
Jan van der Kooi werd geboren in 1957 (Bedum) en studeerde aan Academie Minerva in Groningen. De onderwerpen voor zijn werk zoekt hij in zijn eigen omgeving. Zijn schilderijen concentreren zich heel sterk op de kleuren van het licht - zonlicht, strijklicht, tegenlicht. Gefilterd of tegengehouden of omgebogen door glas, vitrage, ijzel. Of licht zoals weerkaatst vallend op een vloer. 'Het zijn', zegt Jan van der Kooi, 'studies in wit'.Als tekenaar excelleert Van der Kooi met zijn studies van allerhande dieren. Doorgaans uitgevoerd in krijt zijn zij zo overtuigend en zo levensecht dat je soms bijna zou vergeten dat het 'slechts' om tekeningen gaat. Naast Van der Kooi's dierstudies verdienen vooral zijn Hollandse landschappen - meestal uitgevoerd met penseel en gewassen inkt - speciale vermelding. Hij verstaat daarbij de kunst van het weglaten en weet licht in zijn werk te brengen.Een lange constante in Van der Koois oeuvre zijn verder zijn zelfportretten. Misschien is er na Rembrandt geen kunstenaar die het eigen gezicht zozeer tot inzet van studie heeft gemaakt. Jan van der Kooi kan het af zonder eigen galerie, gaat zonder trommels en trompetten door het leven en exposeert slechts eens in de vijf jaar, maar wordt desondanks gezien als de beste tekenaar van dit moment.
kunst
