Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/De eeuw van mijn dochters
Art Rooijakkers
De eeuw van mijn dochters
Hoe onze wereld er straks uitziet
Oorspronkelijke prijs was: € 21,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Hoe oud wordt de generatie die nu in de wieg ligt? Verdwijnt ons kikkerland grotendeels in de Noordzee? Kiezen toekomstige ouders hun baby uit in het lab? Wordt vlees eten het nieuwe roken? Hoe zit het met de privacy in de toekomst; kun je nog geheimen hebben? Nemen robots de wereld over? Deze en vele andere vragen â zoals: worden mijn dochters dommer, racistisch of preuts â stelt journalist, televisiepresentator en vader Art Rooijakkers in ‘De eeuw van mijn dochters’. Puk en Keesje, geboren in 2017, zijn kinderen van de eenentwintigste eeuw. Hoe ziet die eeuw eruit en hoe groeit de nieuwe generatie op? Rooijakkers gaat te rade bij vooraanstaande wetenschappers en andere experts, gerontologen, geografen, maar ook bij een tattookoning. Op de meest prangende vragen over de toekomst volgen soms geruststellende, soms beangstigende antwoorden â die Rooijakkers serieus neemt, maar ook lichtvoetig weet te relativeren.
Gerelateerde producten
mens & maatschappij
Eugénie Smits van Waesberghe
Zwartboek adoptie
Zwartboek adoptie in Nederland in de 20e eeuw De invoering van de Adoptiewet in 1956 zorgde ervoor dat adoptie wettelijk onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid viel. Een grote vraag naar baby's in Nederland door veelal kinderloze echtparen was het gevolg. Ongehuwde vrouwen stonden, vaak onder informele dwang, na de bevalling hun baby af. Dat gebeurde meestal in zogeheten doorgangshuizen waar zwangere meisjes en vrouwen verbleven en waaraan de overheid destijds financieel bijdroeg. Naar schatting zijn tussen 1956 en 1984 rond de 15.000 tot 25.000 baby's op deze manier afgestaan. Dit zorgde toen al voor veel leed, maar het werd decennia later nog veel pijnlijker toen geadopteerden op zoek gingen naar hun onbekende biologische moeders en vaders. Persoonsgegevens van geboorte- en adoptiefamilies blijken in geheime dossiers opgeslagen, zijn niet ter inzage of indertijd (moedwillig) verdwenen in opdracht van adoptieouders of zijn van hogerhand vernietigd. In 'Zwartboek adoptie' vertellen geadopteerden over hun persoonlijke adoptieverhaal en de levenslange impact ervan. Evenals moeders die vaak onvrijwillig en onwetend ooit een baby afstonden aan andere Nederlandse echtparen. Ze durven nu eindelijk hun verhaal te doen. Afstandsmoeders, afstandsvaders, geadopteerden en ook niet geadopteerde kinderen en familieleden komen uitgebreid aan het woord. Ook deskundigen die in hun werk in aanraking kwamen met adoptie als medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, therapeuten en jeugdhulpverleners, historici en hoogleraren in religiegeschiedenis en sociale demografische geschiedenis, een kinderrechter en een kindertehuisdirecteur vertrouwen hun ervaringen over de adopties toe aan dit zwartboek. Allen tekenen zo met elkaar de inktzwarte rand om de Nederlandse adoptiegeschiedenis. We kunnen het niet veranderen, maar het gaat erom dat we het erkennen en van de fouten leren. De schrijfster van Zwartboek adoptie is Eugénie Smits van Waesberghe (1965). Zij is journalistiek onderzoeker, psychosociaal therapeut en coach. Zelf is Eugénie ook geboren in een doorgangshuis, onder dwang bij haar moeder weggenomen en ter adoptie in een pleeggezin geplaatst. De afgelopen vijf jaar stuitte Eugénie, mede door haar eigen zoektocht naar informatie over haar biologische moeder en vader, op gesloten deuren. 'Veel is onbekend, over veel wordt gezwegen en weinig is mogelijk om duidelijkheid te krijgen,' aldus Eugénie. Tijdens haar zoektocht kwam zij in contact met vele lotgenoten, wier verhalen, zoektochten, adoptieverleden en adoptieleed zij in dit boek heeft opgetekend. Eugénie studeerde aan de faculteit Sociale Wetenschappen en de Rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlands recht). Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt onder meer als psychosociaal therapeut en coach. Deskundige is Eugénie op het gebied van risicotaxatie, casusregie en het opstellen van veiligheidsplannen in complexe gezinssystemen en op het terrein van afstand, adoptie en hechting. Als deskundige en belangenbehartiger is Eugénie sinds 2018 lid van de ministeriële werkgroep Binnenlandse afstand en adoptie. Deze werkgroep heeft de totstandkoming van het landelijke onderzoek naar de binnenlandse afstand en adoptie en de oprichting van het landelijk meldpunt in 2019 voorbereid.non-fictie
Rodolfo Vera Calderón
Máxima
Ze is de populairste vrouw van Nederland, bewonderd door miljoenen. Tegenwoordig lijkt het alsof ze voor het koningschap in de wieg is gelegd, maar dat begon toch echt anders. Het meisje uit de Argentijnse middenklasse moest haar eigen pad bewandelen om uiteindelijk de troon te bereiken. Máxima. De wording van een koningin behandelt het leven van een vrouw over wie al veel is verteld en geschreven. Maar Rodolfo Vera Calderón en Paula Galloni, en hun vele bronnen, winden er bepaald geen doekjes om. Onverbloemd beschrijven de twee journalisten Máxima's klim naar de top. In hun biografie komt het verborgen en controversiële verleden van een jonge vrouw aan het licht die haar familie achterlaat in een zoektocht naar geld en roem. Haar ambitie brengt haar via wilde feesten van de New Yorkse jetset en een paar romances uiteindelijk bij haar doel: trouwen met een edelman. Maar blijft het daarbij? Máxima. De wording van een koningin beschrijft het feitelijke verhaal achter de veelzijdige vrouw die haar eigen plan trok â en won. Na publicatie in Argentinië, waar het boek een bestseller werd, ontvingen de auteurs nog meer informatie, waaronder een aantal ook in Nederland volkomen onbekende en zelfs geheime feiten. Deze beleven in deze Nederlandse editie hun wereldprimeur. Rodolfo Vera Calderón (1977) was als journalist werkzaam in Mexico, Frankrijk, de Verenigde Staten en Argentinië. Hij was vier jaar redacteur van de Argentijnse editie van ¡HOLA! en interviewde vele Europese vorsten, prinsen, prinsessen en edellieden. Paula Galloni (1988) is een Argentijnse journalist. Zij werkt momenteel voor de televisie en de radio. Gedurende tien jaar was ze verslaggever voor de Argentijnse editie van het tijdschrift ¡HOLA!. 'De auteurs leggen een onbekende kant van de koninklijke gemalin bloot. Nergens vind je een portret dat zo levensecht is als in dit nieuwe boek, waarin onbekende details worden onthuld over de Argentijnse die koningin van Nederland werd.' La Voz 'Dit boek is ook gebaseerd op anonieme bronnen, maar tapt uit een ander vaatje. Hier vertrekt Máxima als kind uit een middenklasse-gezin naar New York op zoek naar geld en status.' Daniela Hooghiemstra, de Volkskrant 'De auteurs beschrijven de lichte kanten van het leven van de koningin, maar ook de sombere: de verboden liefde van haar ouders; het politieke verleden van haar vader; en de betreurenswaardige zelfmoord van haar zus Inés. Ook geven ze onbekende details over het begin van Máxima's romance met de huidige koning en maken ze een uitputtende analyse van de modeontwerpen die ze kiest, die wel heel ver af staan van de calvinistische soberheid van haar schoonmoeder.' La Nacionkunst
Wilma van Giersbergen
Op zoek naar werk
'Op zoek naar werk, De productieve kunstenaarsfamilies Hauck ? Bakker - Van de Laar in Rotterdam 1770-1920'. Van auteur Wilma van Giersbergen. Begin december 1776 arriveert August Christian Hauck (1742-1801) met zijn vrouw en twee kinderen in Rotterdam. Hij wil er als portretschilder aan de slag, Hauck, die in Mannheim werd geboren, stamt uit een kunstenaarsfamilie. Net zoals zijn vader en zijn (half)broers op zoek moesten naar opdrachten en daarvoor vele reizen zouden ondernemen, zo vindt ook Hauck pas na omzwervingen door de Republiek zijn definiteive bestemming in Rotterdam. August C. Hauck wordt de stamvader van vier generaties Rotterdamse kunstschilders. In 1784 neemt hij een jongeman uit Goedereede, Cornelis Bakker (1771-1849), als leerling bij hem in huis. Cornelis Bakker trouwt in 1795 met Susanna Eva Hauck (1773-1842), het enige kind van zijn leermeester. Twee van hun kinderen, Job Augustus (1796-1876) en Aren Bakker (1806-1843), worden eveneens kunstenaar. Ook raakt de familie Bakker door een huwelijk verwant aan de Rotterdamse kunstenaarsfamilie Van de Laar, van wie de historieschilder Jan Hendrik van de Laar (1807-19874) de bekendste zal worden. Leven van alleen de schilderkunst gaat moeizaam, zodat de kunstenaars generatie op generatie op zoek moeten naar andere bronnen van inkomsten. Honderd jaar lang spelen zij in Rotterdam als tekenleraar een grote rol in het onderwijs bij het tekengenootschap 'Hierdoor tot Hooger' en de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen. Daarnaast verdienen verschillenden van hen hun boterham in de decoratie- en interieurschilderkunst. Het is de tragiek van een kunstenaarsfamilie die, opgeleid tot kunstschilder, door velerlei omstandigheden gedwongen wordt haar ambities bij te stellen. In 'Opzoek naar werk' worden zes generaties kunstschilders gevolgd te beginnen met Haucks vader, Johann Jacob Hauck(1694-ca.1769), kerk- en hofschilder in Duitsland. De schilderdynastie eindigt als de decorschilder Frans Bakker (1871-1944) in 1920 Rotterdam verlaat en in Nederlands-Indië gaat wonen.non-fictie
