Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/Buurtgeluiden
‘Laatst werd ik op straat aangehouden door twee leuke agentes. Ze waren bezig met hondencontrole. Zo’n gevoel had ik al – mijn hond blafte vanaf het moment dat hij de dames in het vizier kreeg. Het is een eenkennig dier, moet u weten, en ze blaft naar alles wat een uniform draagt’. Martin Bril reisde stad en land af voor zijn columns en was altijd onderweg, maar hij begon en eindigde zijn dagen altijd in de buurt van zijn eigen huis, waar hij de omliggende huizen en hun bewoners net zo liefdevol en soms genadeloos observeerde als hij dat met de rest van het land deed.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Kader Abdolah
Het gordijn
Het leven van Kader Abdolah is in twee periodes te verdelen. De eerste helft van zijn leven woonde hij in Iran; de tweede helft begon met een vlucht uit zijn land die hem naar Nederland zou voeren. In Nederland begon hij met een nieuw leven en schiep hij zijn literaire oeuvre. Zijn boeken werden vertaald en hij reisde de wereld over, naar lezers in alle landen. Maar naar één land kon hij nooit meer terug: zijn vaderland. En dat terwijl zijn moeder intussen in de winter van haar leven belandde. Kader Abdolah reisde uiteindelijk naar Dubai, het land van zand en olie, om daar zijn moeder en zus te ontmoeten, wat voor haar gemakkelijker was en voor hem veiliger. Hij wilde zijn moeder zien, misschien wel voor het laatst, en vooral omdat ze geleidelijk in de wereld van de dementie aan het verdwijnen was. Maar eenmaal in Dubai aangekomen werd hij geconfronteerd met een geheimzinnige wereld van de ouderdom waarin zijn moeder hem steeds dieper meenam. 'Het Gordijn' is het hoogstpersoonlijke, soms hilarische en soms ronduit pijnlijke verslag van Kaders ontmoeting met zijn moeder. Met 'het Gordijn' neemt de Kader Abdolah ons mee op een ongewone reis.literatuur & thrillers
Daniël Rovers
De waren
Achttien jaar oud zijn ze, als de levens van Ricky, Ade en Bob elkaar kruisen in Nijmegen. Ze worden vrienden, maar op de landkaart van de liefde zoeken ze hun eigen weg. Ze verlangen naar de eerste keer, overwinnen hun verlegenheid, worden afgewezen, zweren trouw en gaan schoorvoetend vreemd. De verhoudingen die ze beleven vormen een verhaal op zich. De spelregels moeten ze onderweg leren kennen, of het nu aan de Costa Brava is, of op Vossenveld, of in Amsterdam-Oost. Twintig jaar na het begin van hun vriendschap komen de drie weer samen in de stad waar het begon. Ze vieren een lustrum en tasten af wat hen nog bindt. Er is een herinnering aan een nachtelijke zwempartij in een baai aan de Waal, waar ze voor even verlost raakten van hun eenzaamheid. Maar het is zo lang geleden dat het wel een droom lijkt ? een droom waaraan ieder zijn eigen betekenis geeft. Wat is er over van het verleden? Wat betekenen ze nog voor elkaar? En hoeveel prinsen rijden er eigenlijk op een wit paard? In 'De waren' is elk hoofdstuk een liefdesverhaal met een eigen toon, een eigen melodie, een eigen stem. Puttend uit de rijke traditie van de liefdesliteratuur ? van Marcel Proust tot Joop ter Heul ? schreef Rovers een roman waar je verdrietig van wordt, of juist uitgelaten vrolijk. Een uitstekende remedie tegen een gebroken hart.literatuur & thrillers
Sylvia Witteman
Iemand moet het doen & Jullie zijn zelf gek
Iemand moet het doen' & 'Jullie zijn zelf gek' van Sylvia Witteman, twee boeken in één dwarsligger. 'Iemand moet het doen': Een gesprek voeren met een verbijsteringsrobot. Op zondagmiddag naar een café chantant en rondhangen met hoofdstedelijke oude meisjes, uitgewoede corpsballen en gepensioneerde beau garçons. Aandachtig kijken naar een ongesubsidieerd ballet van lepelaars. Twee sappige bierpaarden bewonderen in de Breitnerende avondschemering. Iemand moet op de bres springen voor de trouw roffelende rolkoffer die symbool dreigt te worden voor toeristenhaat. En wat zou er van de halfharde potloodventer worden als niemand naar hem keek? ? 'Jullie zijn zelf gek': Het leven schotelt ons dagelijks ingewikkelde vraagstukken voor. Wat bezielt de beertjes in Kosovo die liefhebbend op elkaars oren sabbelen? Weet die vrouw op het strand niet dat haar kuis bedoelde boerkini júíst al haar vormen prijsgeeft? Hoe kan het dat Wittemans oude vader in steeds grotere huizen woont? En wat moet die mismoedige Bulgaar daar? Wie verlost de wiskundeleraar die een piepjonge seksbom in zijn klas krijgt, met een glimlach als een opgaande zon? Wie troost de moeder die na achttien jaar zelfdiscipline alsnog tegen haar kroost krijst: 'het is hier geen hotel'? Hoe moet je kijken als iemand je 'een goed mens' noemt? Moet je je schamen als je rammelt van de honger op een begrafenis? Bestaat er zoiets als luchtvaartporno? Mag je je vrolijk maken over een Hitlerkerstbal? Zelf had u zich dit alles misschien nog niet afgevraagd. Sylvia Witteman wel, gelukkig voor ons allemaal. -Dwarsligger 669literatuur & thrillers
