Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Lifestyle/Benno Premsela, 1920-1997
Met zijn betoverende etalages voor De Bijenkorf, praktische Loteklamp en gedurfde katoenen tapijt is Benno Premsela (1920-1997) bij het grote publiek bekend geraakt als markant binnenhuisarchitect en gerenommeerd vormgever van industriële producten.
Zijn vele adviseurschappen op het gebied van kunst en cultuur droegen verder bij aan zijn naam als smaakmaker van de modernisering in onze naoorlogse moerasdelta. Naast zijn beroepsmatige activiteiten zette Premsela zich in voor de emancipatie van homoseksuele mannen en vrouwen in een tijd die er van gruwde.
Tijdens zijn onderduik in de Tweede Wereldoorlog besefte hij zelf zo te zijn. De bevrijding bood hem niettemin weinig ruimte om zich te kunnen ontplooien naar eigen aard. Eerst mocht hij er niet zijn als jood, voor hem als homo bleek evenmin plaats. Premsela weigerde zich opnieuw te laten wegdrukken en ging de strijd om erkenning aan. Uiteindelijk met succes.
‘Benno Premsela, 1920-1997’ schetst het bewogen leven van een gepassioneerd mens in een turbulente tijd. Een man die de rauwe werkelijkheid van de twintigste eeuw in alle hevigheid heeft ervaren. Het weloverwogen humanisme dat hem van huis uit als levenshouding was meegegeven, bleek het elixer voor zijn moed en elan, nodig om het verstarde Nederland enigszins open te breken.
Bij het boek is een DVD gevoegd met een prachtig filmportret over Benno Premsela, gemaakt door Carrie de Swaan.
De Humanistische Omroep maakte een documentaire over zijn leven en werk:
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek. In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval. Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf. Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van Otterloo Over de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.non-fictie
Robert Regout
Robert Hubert Willem Regout (Maastricht, 18 januari 1896 – Dachau, 28 december 1942) was een Nederlands jezuïet, rechtsgeleerde en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog. Regout was een telg uit de bekende Maastrichtse fabrikantenfamilie Regout en groeide op in de ouderlijke villa Kruisdonk, destijds gemeente Meerssen. Als jongeman volgde hij een gymnasiumopleiding aan het Sint-Willibrorduscollege in Katwijk aan den Rijn. Tijdens zijn verblijf op dit jezuïeteninternaat koos hij voor een geestelijke loopbaan. Op verzoek van zijn vader behaalde hij eerst zijn kandidaatsexamen rechten aan de Universiteit Leiden, waarna hij op 5 januari 1915 intrad bij de jezuïeten. In 1927 werd hij tot priester gewijd. Toen de oorlog uitbrak reisde Regout stad en land af om advies te geven over de ontstane situatie. Hij riep op tot verzet en besprak de mogelijkheden hiertoe. Hij adviseerde universiteiten om een rechte rug te houden tegenover de Duitse bezetter. In juni 1940 verscheen een artikel van zijn hand geheten 'De rechtstoestand in bezet gebied'. Hierin werd helder uiteengezet welke rechten de bezetter in dit gebied volgens het Haags Landoorlogsreglement kon doen gelden en welke niet. Dit alles wekte bij de Duitsers wrevel en achterdocht, omdat de jurist Regout met zijn kennis van zaken afbreuk kon doen aan hun plannen met bezet Nederland. Wegens zijn kritische houding ten aanzien van het naziregime werd hij op 3 juli 1940 gearresteerd waarna een lange gevangenschap volgde in Arnhem, Berlijn en uiteindelijk het concentratiekamp te Dachau, waar hij vele lotgenoten moreel bijstond. Uiteindelijk stierf hij in Dachau in 1942. Tien dagen voor zijn dood schreef hij in zijn testament: Als Onze Lieve Heer het 'offer' van mijn leven vraagt, dan met grote vreugde voor geloof en vaderland en bijzonder voor studenten en professoren van de Nijmeegse universiteit.geschiedenis
Thierry Debels
Koning Boudewijn
Op 7 september 2010 zou koning Boudewijn tachtig geworden zijn. Er is weinig bekend over de vijfde koning van België. Deze biografie werpt een helder licht op de vorst. Recent vrijgegeven CIA-documenten en tientallen telexen van de Amerikaanse ambassade in Brussel tonen wie Boudewijn werkelijk was. Hij was beste maatjes met Franco, ondersteunde de acties tegen Allende en was maar wat blij dat Lumumba vermoord werd. Voor het grote publiek was Boudewijn le roi triste, een minzame, diepgelovige man. Maar de vorst kon ook bikkelhard en principieel zijn. Hij weigerde niet alleen in 1990 de abortuswet te ondertekenen, maar wilde evenmin de wet Collard signeren. Hij bepaalde ook eigenzinnig en vaak tegen de regering in het Congobeleid, met alle desastreuze gevolgen van dien, weigerde bepaalde ministers te benoemen en bleef rancuneus tegen iedereen die na de oorlog kritiek op zijn vader Leopold III had. Ook over zijn privéleven verschaft dit boek prikkelende informatie. Had Boudewijn een verhouding met zijn stiefmoeder Lilian? Waarom trouwde hij met Fabiola, terwijl een eerder aangekondigd huwelijk van Fabiola met een Spaanse edelman werd geannuleerd omdat ze geen kinderen kon krijgen? Waarom ging het plan om kinderen te adopteren niet door? En wist u dat Boudewijn een uitstekend golfer was? Koning Boudewijn. Een biografie is een must voor royaltyliefhebbers en iedereen die in de Belgische geschiedenis geïnteresseerd is.hobby & sport
Koen van Santvoord
Foppe de Haan, Bondscoach voor 4 weken
Het was alsof hij in een sprookje stapte, dat dacht Foppe de Haan, toen hij gevraagd werd bondscoach te worden van Tuvalu. De inwoners van het dwergstaatje in de Grote Oceaan droomden al jaren van voetbalsuccessen, maar die bleven uit. Totdat in de zomer van 2011 de Friese oefenmeester het elftal onder handen nam. In vier weken stoomde hij de jongens klaar voor de Pacific Games. Koen van Santvoord schreef er een boek over 'Foppe de Haan, Bondcoach voor 4 weken'. De voetbalgekke inwoners van Tuvalu dromen al jaren van succes op de internationale velden, maar hun situatie is uitzichtloos. De eilandengroep in de Grote Oceaan telt precies één voetbalveld, interlands worden steevast met dubbele cijfers verloren en geld voor verbetering is er niet. De voetbaldroom dreigt langzaam te vervliegen. Tot er hulp komt uit onverwachte hoek. Nederlandse voetbalfans besluiten zich in te zetten voor het kleinste voetballand ter wereld. Ze gaan op zoek naar sponsors, ontwerpen een nieuw tenue voor de nationale ploeg en als klap op de vuurpijl slagen ze erin om een toptrainer te strikken: Foppe de Haan. De missie voor Foppe en zijn mannen is even helder als ambitieus: de tweede ronde halen tijdens de Pacific Games op Nieuw-Caledonië. Zal Tuvalu zich staande houden tegen regionale grootmachten als Tahiti en Vanuatu? En maken de in het oceaanblauw gestoken eilanders ook maar een schijn van kans tegen de koppensnellers uit Fiji? Naast de voetbaldroom schetst dit boek een beeld van het leven in een compleet andere wereld. Een wereld waar verwende profs niet bestaan, maar waar internationals de kost verdienen als zeeman, postzegelverkoper of speervisser. 'Foppe de Haan, bondscoach voor 4 weken leest als een jongensboek'. Zelden volgde een journalist een nationaal elftal van zo dichtbij: geen kleedkamer deur bleef gesloten. Luister naar de podcast van NPO 1 Over de auteur: