Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Lifestyle/Benno Premsela, 1920-1997
Bert Boelaars
Benno Premsela, 1920-1997
Voorvechter van homo-emancipatie
Oorspronkelijke prijs was: € 29,90.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
Met zijn betoverende etalages voor De Bijenkorf, praktische Loteklamp en gedurfde katoenen tapijt is Benno Premsela (1920-1997) bij het grote publiek bekend geraakt als markant binnenhuisarchitect en gerenommeerd vormgever van industriële producten.
Zijn vele adviseurschappen op het gebied van kunst en cultuur droegen verder bij aan zijn naam als smaakmaker van de modernisering in onze naoorlogse moerasdelta. Naast zijn beroepsmatige activiteiten zette Premsela zich in voor de emancipatie van homoseksuele mannen en vrouwen in een tijd die er van gruwde.
Tijdens zijn onderduik in de Tweede Wereldoorlog besefte hij zelf zo te zijn. De bevrijding bood hem niettemin weinig ruimte om zich te kunnen ontplooien naar eigen aard. Eerst mocht hij er niet zijn als jood, voor hem als homo bleek evenmin plaats. Premsela weigerde zich opnieuw te laten wegdrukken en ging de strijd om erkenning aan. Uiteindelijk met succes.
‘Benno Premsela, 1920-1997’ schetst het bewogen leven van een gepassioneerd mens in een turbulente tijd. Een man die de rauwe werkelijkheid van de twintigste eeuw in alle hevigheid heeft ervaren. Het weloverwogen humanisme dat hem van huis uit als levenshouding was meegegeven, bleek het elixer voor zijn moed en elan, nodig om het verstarde Nederland enigszins open te breken.
Bij het boek is een DVD gevoegd met een prachtig filmportret over Benno Premsela, gemaakt door Carrie de Swaan.
De Humanistische Omroep maakte een documentaire over zijn leven en werk:
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek.In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval.Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf.Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van OtterlooOver de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen.Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.non-fictie
Kiza Magendane
Met Nederland in therapie
Hoe word je van een vluchteling een burger? En welke reis leg je dan af? Kiza Magendane, die vluchtte uit Congo naar Nederland, neemt je mee op de reis die hij aflegde. Hij vertelt over de eerste stappen die hij in Nederland zet: over de vrienden die hij maakt, hoe hij de taal leert, zijn eerste sinterklaasgedicht en hoe hij uiteindelijk gaat studeren. Maar hij vraagt zich ook af of hij er wel écht bij mag horen. Eerst voorzichtig, later luider. Om ons duidelijk te maken wat hij bedoelt stelt Magendane Nederland voor als een huis, bewoond door verschillende huisgenoten, die zich op allerlei manieren tot elkaar verhouden. Via het metaforische raam, de tafel en de schermen in het huis analyseert hij wat Nederlanderschap betekent. Hij komt tot de conclusie dat niet alle bewoners van het huis Nederland aan tafel mogen zitten ? de plek waar de beslissingen worden gemaakt. Om tot een rechtvaardiger samenleving te komen stelt Magendane daarom voor om met Nederland in therapie te gaan. Als nieuwkomer is hij immers als geen ander in staat zich in een nieuw huis aan te passen. Deze kennis wil hij graag met alle bewoners van het huis Nederland delen.non-fictie
Robert Regout
Robert Hubert Willem Regout (Maastricht, 18 januari 1896 – Dachau, 28 december 1942) was een Nederlands jezuïet, rechtsgeleerde en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog. Regout was een telg uit de bekende Maastrichtse fabrikantenfamilie Regout en groeide op in de ouderlijke villa Kruisdonk, destijds gemeente Meerssen. Als jongeman volgde hij een gymnasiumopleiding aan het Sint-Willibrorduscollege in Katwijk aan den Rijn. Tijdens zijn verblijf op dit jezuïeteninternaat koos hij voor een geestelijke loopbaan. Op verzoek van zijn vader behaalde hij eerst zijn kandidaatsexamen rechten aan de Universiteit Leiden, waarna hij op 5 januari 1915 intrad bij de jezuïeten. In 1927 werd hij tot priester gewijd. Toen de oorlog uitbrak reisde Regout stad en land af om advies te geven over de ontstane situatie. Hij riep op tot verzet en besprak de mogelijkheden hiertoe. Hij adviseerde universiteiten om een rechte rug te houden tegenover de Duitse bezetter. In juni 1940 verscheen een artikel van zijn hand geheten 'De rechtstoestand in bezet gebied'. Hierin werd helder uiteengezet welke rechten de bezetter in dit gebied volgens het Haags Landoorlogsreglement kon doen gelden en welke niet. Dit alles wekte bij de Duitsers wrevel en achterdocht, omdat de jurist Regout met zijn kennis van zaken afbreuk kon doen aan hun plannen met bezet Nederland. Wegens zijn kritische houding ten aanzien van het naziregime werd hij op 3 juli 1940 gearresteerd waarna een lange gevangenschap volgde in Arnhem, Berlijn en uiteindelijk het concentratiekamp te Dachau, waar hij vele lotgenoten moreel bijstond. Uiteindelijk stierf hij in Dachau in 1942. Tien dagen voor zijn dood schreef hij in zijn testament: Als Onze Lieve Heer het 'offer' van mijn leven vraagt, dan met grote vreugde voor geloof en vaderland en bijzonder voor studenten en professoren van de Nijmeegse universiteit.geschiedenis
