Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Amalia
Prinses Amalia viert dit jaar haar achttiende verjaardag. Er gaat veel voor haar veranderen. De plicht roept en de onbezorgdheid van haar jeugd is voorbij. Voor iedere Nederlander is het bijzonder om meerderjarig te worden. Maar wat betekent dit bij een kroonprinses? Amalia moet haar vader opvolgen, maar kan ze eronderuit? Peter Rehwinkel behandelt deze en andere staatsrechtelijke vragen. Vast en zeker gaat Amalia in de komende jaren studeren. Volgens de Oranjes mag ze nu nog van het leven genieten: “Later kan het niet meer.” Het Nederlandse koningshuis ligt onder vuur. Een gewoon salaris is voor een jonge prinses meer dan genoeg. Toch laat een kijkje achter de schermen – bijvoorbeeld bij de Raad van State – zien wat er van Amalia na haar achttiende wordt gevraagd. Nu al zijn degenen die de prinses meemaken van haar onder de indruk: “We hoeven niet te twijfelen aan de présence van onze toekomstige koningin.” Welke keuzes kan Amalia maken?
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek.In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval.Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf.Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van OtterlooOver de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen.Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.non-fictie
Dan Morain
Kamala’s pad
Onthullende biografie over de eerste zwarte vrouwelijke vicepresident, die als dochter van twee immigranten in het gesegregeerde Californië uitgroeide tot een van de belangrijkste politici van de Verenigde Staten. Het levensverhaal van Kamala Harris is nauwelijks traditioneel te noemen, maar toch vertegenwoordigt zij het beste dat Amerika te bieden heeft. Ze groeide op als oudste dochter van een alleenstaande moeder, een nuchtere kankerspecialist die op haar negentiende vanuit India naar de VS was geëmigreerd omdat ze een gedegen opleiding wilde volgen. Zij en haar echtgenoot, een talentvolle econoom uit Jamaica, gingen uit elkaar toen Kamala nog maar vijf jaar oud was. De Kamala Harris zoals we die nu kennen is een stoere, slimme, scherpe en veeleisende vrouw. Jarenlang was ze officier van justitie - haar oneliners zijn legendarisch - maar zelfs in haar eigen memoires is ze terughoudend over haar persoonlijke leven. Gelukkig heeft Dan Morain, de ervaren verslaggever van de Los Angeles Times, haar loopbaan vanaf het begin op de voet gevolgd. In 'Kamala's pad' beschrijft hij haar carrière vanaf haar eerste schreden op het justitiële pad, toen ze als openbaar aanklager in Alameda County onder meer kindermisbruikzaken en moorden behandelde - een tijd waarin ze als 29-jarige een relatie had met de machtigste man van Californië, voorzitter van het Californische parlement Willie Brown, een verhouding die haar leven zou veranderen. Morain neemt de lezer mee naar de jaren waarin Harris werkte voor de openbaar aanklager van San Francisco, beschrijft haar vermetele toenadering tot de toen relatief onbekende Barack Obama en doet uit de doeken hoe ze haar elle bogen gebruikte om een zetel te bemachtigen in de Amerikaanse Senaat. Hij analyseert haar mislukte poging om presidentskandidaat te worden en hoe ze daarna achter de schermen een campagne op touw zette om de positie van vicepresident veilig te stellen. In zijn verhaal schetst hij een levendig beeld van haar overtuigingen en prioriteiten, de mensen met wie zij zich omringt en het soort problemen die ze als geen ander weet op te lossen, maar ook de fouten die ze maakte, de risico's die ze nam en de waagstukken die ze uithaalde om de top te bereiken.non-fictie
Sytze van der Zee
Verslaggever van beroep
In tegenstelling tot in landen als Duitsland, de Verenigde Staten en Frankrijk is het in Nederland niet gebruikelijk dat journalisten hun herinneringen op schrift stellen. Sytze van der Zee heeft dat desondanks gedaan. Van der Zee verdiende zijn sporen als verslaggever bij het Algemeen Handelsblad en was betrokken bij het proces dat leidde tot de fusiekrant NRC Handelsblad. Voor deze krant werd hij correspondent in achtereenvolgens Bonn, Brussel en, als kroon op zijn werk, Washington. Na zijn terugkeer naar Nederland werd hij adjunct-hoofdredacteur van Elsevier, en in 1987 hoofdredacteur van het kwijnende Parool, waarvan werd voorspeld dat het, als er niets gebeurde, over een jaar of vijf het loodje zou leggen. Hij slaagde erin weer nieuw leven in de krant te pompen, totdat hij in 1996 in een controverse met de moederholding het onderspit dolf. 'Verslaggever van beroep' geeft niet alleen een uniek kijkje achter de schermen van het krantenbedrijf, maar beschrijft ook hoe de auteur als jonge journalist worstelde met het verleden van zijn vader. Sytze van der Zee (1939) schreef verschillende boeken, waarvan Potgieterlaan 7, over zijn jeugd als zoon van een 'foute' vader, diepe indruk maakte. Hierna schreef hij onder meer De overkant, Zuidwal en Harer Majesteits loyaalste onderdaan.non-fictie
