In ‘Alles op straat’ neemt Verwey naast de actuele knelpunten zoals de economische crisis alle mogelijke omgangsvormen onder de loep. Vooral het feit dat tegenwoordig niets meer verborgen blijft. Van natuurlijk menselijke exhibitionisme tot Big Brother is watching you, alle grappige, pijnlijke en herkenbare situaties passeren de revue.
Gerelateerde producten
kunst
Stefan Verwey
Beschaving zoekt sponsor
In 'Beschaving zoekt sponsor' neemt Stefan Verwey naast actuele knelpunten, zoals de economische crisis of het milieu, ook verschijnselen als twitter en de bonuscultuur onder de loep. Verwey licht uit de hedendaagse maatschappij wat hem verbaast, opvalt of treft. Dit boek toont een herkenbare wereld die je zelf misschien nooit zo hebt bekeken.kunst
Jeroen Goudeau
Jan Stuyt
In de jaren negentienvijftig reden wij soms in het weekeinde met het hele gezin in de auto door het land, meestal voor familiebezoek in Den Haag. Vader en moeder voorin, de drie kinderen op de achterbank. Soms klonk opeens van de voorbank: 'Kijk, daar staat een kerk van je grootvader.' Dat kon zijn bij het passeren van Harmelen of bij het rijden over Lisse en Hillegom. Of als we op vakantie gingen en we via Valkenswaard naar het zuiden reden. Het ging dan altijd over kerken, niet over ziekenhuizen, woningen of andere gebouwen. Die kerken waren blijkbaar zodanig gesitueerd dat je ze van een afstand kon zien. De grootste verrassing overkwam me toen wij een keer ogenschijnlijk zomaar stil stonden in een straat in Haarlem, een onopvallende straat met rijtjeshuizen zonder voortuin, niet ver van de kathedraal. 'Waarom staan we hier stil?' Er kwam geen antwoord. Opeens zag ik het straatnaambord: 'Jan Stuytstraat, opzichter van de bouw van de kathedraal'. Zoiets vergeet een twaalfjarige jongen heel zijn leven niet meer. Grootvader Jan Stuyt, de architect, overleed zestien jaar voordat ik werd geboren. Er is meer documentatie over deze grootouder dan over de andere drie samen: een archief, foto's, artikelen, boeken, een pastel door Antoon van Welie en andere portretten, en zelfs een pagina op Wikipedia. Ik zou nog wel eens een artikel willen lezen over hem als verzamelaar van kunst - hij bezat een prachtige collectie, die met niets was begonnen en met een deskundig oog in korte tijd is verzameld. Het geeft me een bijzondere emotie wanneer ik als priester de sacramenten bedien in een kerk van mijn grootvader.kunst
Hans den Hartog Jager
Zie de mens
Het portret is een belangrijk genre in de beeldende kunst ? niets is zo prettig als lang en ongegeneerd kijken naar een ander mens. Maar zo'n honderd jaar geleden vond er een omslag plaats: niet langer was de geportretteerde het uitgangspunt van het werk, dat werd de maker. Keerpunt in die ontwikkeling was het werk van Constantin Brancusi: hij abstraheerde in 1920 het menselijke hoofd tot een bijna perfecte eivorm. Dat leek het eindpunt van het genre, maar het bleek juist een nieuw begin. Brancusi's ei barstte open, en vanaf dat moment gebruiken kunstenaars de mensfiguur om alles op te projecteren wat ze willen: schoonheid, idealisme, vervorming, roem. In 'Zie de mens' wordt dit zichtbaar gemaakt door honderd portretten bij elkaar te brengen, telkens van één mens en uit elk jaar één. Zo ontstaat een overzicht van de visie op de mens van de afgelopen honderd jaar. Het toont de meest uiteenlopende artistieke en sociale gebeurtenissen, van de nasleep van de Eerste Wereldoorlog tot de opkomende abstractie, van de Tweede Wereldoorlog tot het feminisme en van de celebrity-cultuur tot de selfie. Zo stimuleert het ons beter te kijken naar de kunst en naar de wereld om ons heen. En daarmee naar onszelf.kunst
