Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Mens & maatschappij/1001 Italianen
Daniela Tasca
1001 Italianen
Vijf eeuwen immigratie in de Nederlanden
Oorspronkelijke prijs was: € 19,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Al eeuwen komen Italianen naar Nederland. Na de Tweede Wereldoorlog kwamen de charmante Italiaanse mannen vooral hierheen om in de industrie werken. Ze leefden en trouwden hier en lieten hun voornemens om terug te keren naar het moederland varen. Nederland zat te springen om arbeidskrachten, in Italië was geen werk. De Italianen bleken de wegbereiders van de grote mediterrane migratie, ze stonden aan de wieg van de multiculturele samenleving. Na hen zijn nog veel meer Italianen naar Nederland gekomen: uitwisselingsstudenten, expats en wetenschappers kwamen, werden verliefd op Nederland, en bleven. Daniela Tasca schetst het beeld van een diverse gemeenschap, gehecht aan de eigen identiteit en flexibel genoeg om geïntegreerd te zijn.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Willem Meiners
De verliefde president
'De verliefde president' een uiterst origineel verhaal over moed, overmoed, overspel, chantage en een man die net te laat kwam en te vroeg verdween, en met zijn beleid stond aan de wieg van de roaring twenties stond. Honderd jaar geleden stond Amerika er niet goed voor. Er was massale werkloosheid, de Eerste Wereldoorlog en de Spaanse griep hadden een miljoen Amerikaanse levens geëist en de schatkist was leeg. Tegen deze achtergrond slaagde Warren Harding, hoofdredacteur van een regionale krant, erin president van de Verenigde Staten te worden. Harding was, met name onder vrouwen, ongekend populair. Met zijn beleid stond hij aan de wieg van de roaring twenties: een dansende samenleving die zich in sommige ogen te buiten ging aan de charleston en verboden cocktails. Ineens schalde er jazzmuziek in het Witte Huis. Bijna iedereen vond weer een baan en een dak boven het hoofd. Miljoenen mensen begonnen kranten te lezen. Ze zagen films, kochten radio's, grammofoons, ijskasten en auto's. Toen Harding in 1923 plotseling overleed, stonden er negen miljoen mensen langs het spoor om afscheid van hem te nemen. Zes jaar na Hardings dood brak de Grote Depressie uit, gevolgd door de Tweede Wereldoorlog. Iedereen vergat de oud-president. Was hij zijn tijd te ver vooruit met zijn opvatting dat black lives matter? Was het omdat hij verliefd werd op zijn buurvrouw? Of gingen politici en historici in retrospectief op zoek naar een zondebok nadat er zo ruw een einde was gekomen aan de feestvreugde? Op basis van uniek archiefmateriaal, waaronder Hardings onlangs geopenbaarde liefdesbrieven, brengt Willem Meiners de vergeten president weer tot leven.mens & maatschappij
Eugénie Smits van Waesberghe
Zwartboek adoptie
Zwartboek adoptie in Nederland in de 20e eeuw De invoering van de Adoptiewet in 1956 zorgde ervoor dat adoptie wettelijk onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid viel. Een grote vraag naar baby's in Nederland door veelal kinderloze echtparen was het gevolg. Ongehuwde vrouwen stonden, vaak onder informele dwang, na de bevalling hun baby af. Dat gebeurde meestal in zogeheten doorgangshuizen waar zwangere meisjes en vrouwen verbleven en waaraan de overheid destijds financieel bijdroeg. Naar schatting zijn tussen 1956 en 1984 rond de 15.000 tot 25.000 baby's op deze manier afgestaan. Dit zorgde toen al voor veel leed, maar het werd decennia later nog veel pijnlijker toen geadopteerden op zoek gingen naar hun onbekende biologische moeders en vaders. Persoonsgegevens van geboorte- en adoptiefamilies blijken in geheime dossiers opgeslagen, zijn niet ter inzage of indertijd (moedwillig) verdwenen in opdracht van adoptieouders of zijn van hogerhand vernietigd. In 'Zwartboek adoptie' vertellen geadopteerden over hun persoonlijke adoptieverhaal en de levenslange impact ervan. Evenals moeders die vaak onvrijwillig en onwetend ooit een baby afstonden aan andere Nederlandse echtparen. Ze durven nu eindelijk hun verhaal te doen. Afstandsmoeders, afstandsvaders, geadopteerden en ook niet geadopteerde kinderen en familieleden komen uitgebreid aan het woord. Ook deskundigen die in hun werk in aanraking kwamen met adoptie als medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, therapeuten en jeugdhulpverleners, historici en hoogleraren in religiegeschiedenis en sociale demografische geschiedenis, een kinderrechter en een kindertehuisdirecteur vertrouwen hun ervaringen over de adopties toe aan dit zwartboek. Allen tekenen zo met elkaar de inktzwarte rand om de Nederlandse adoptiegeschiedenis. We kunnen het niet veranderen, maar het gaat erom dat we het erkennen en van de fouten leren. De schrijfster van Zwartboek adoptie is Eugénie Smits van Waesberghe (1965). Zij is journalistiek onderzoeker, psychosociaal therapeut en coach. Zelf is Eugénie ook geboren in een doorgangshuis, onder dwang bij haar moeder weggenomen en ter adoptie in een pleeggezin geplaatst. De afgelopen vijf jaar stuitte Eugénie, mede door haar eigen zoektocht naar informatie over haar biologische moeder en vader, op gesloten deuren. 'Veel is onbekend, over veel wordt gezwegen en weinig is mogelijk om duidelijkheid te krijgen,' aldus Eugénie. Tijdens haar zoektocht kwam zij in contact met vele lotgenoten, wier verhalen, zoektochten, adoptieverleden en adoptieleed zij in dit boek heeft opgetekend. Eugénie studeerde aan de faculteit Sociale Wetenschappen en de Rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlands recht). Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt onder meer als psychosociaal therapeut en coach. Deskundige is Eugénie op het gebied van risicotaxatie, casusregie en het opstellen van veiligheidsplannen in complexe gezinssystemen en op het terrein van afstand, adoptie en hechting. Als deskundige en belangenbehartiger is Eugénie sinds 2018 lid van de ministeriële werkgroep Binnenlandse afstand en adoptie. Deze werkgroep heeft de totstandkoming van het landelijke onderzoek naar de binnenlandse afstand en adoptie en de oprichting van het landelijk meldpunt in 2019 voorbereid.mens & maatschappij
Marion van San
Kalifaatontvluchters
De invasie van het Turkse leger in het noorden van Syrië heeft het onderwerp van de Syriëstrijders en hun vrouwen en kinderen meer dan ooit op de agenda gezet. Het feit dat velen erin geslaagd zouden zijn om onder de radar te verdwijnen is een reden tot zorg. Het gevaar dat mogelijk uitgaat van degenen die terugkeren uit het oorlogsgebied is al sinds 2013 een onderwerp van debat. Toen werd bekend dat enkele tientallen Belgen en Nederlanders zich hadden aangesloten bij de gewapende strijd in Syrië. In de jaren daarna zouden velen hen volgen. Mannen en vrouwen, soms in het gezelschap van hun kinderen, vertrokken naar het in juni 2014 uitgeroepen kalifaat. Maar ondanks het idyllische beeld dat door IS van het leven in het kalifaat werd geschetst, raakten velen uiteindelijk gedesillusioneerd en sloegen op de vlucht. Zij keerden terug naar België en Nederland, werden opgesloten in gevangenenkampen in Noord-Syrië of kwamen terecht in een van de gevangenissen in Turkije of Irak. In 'Kalifaatontvluchters' wordt het verhaal verteld van de families die hun kinderen kwijtraakten aan de ideologie van IS, maar van wie een aantal het kalifaat wist te ontvluchten. Daarnaast wordt ingegaan op het relaas van mannen en vrouwen die zich aansloten bij de gewapende strijd, maar die uiteindelijk besloten terug te keren naar de landen die ze eerder hadden uitgespuwd. Het zijn verhalen over religieus fanatisme en meedogenloos geweld, maar ook over onvervulde dromen, uitgedoofde liefdesrelaties en het verlangen naar vrijheid.mens & maatschappij
