Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Ooit hadden we een vaderland
Jan Edward Craanen
Ooit hadden we een vaderland
Het verdriet van Argentinië
Oorspronkelijke prijs was: € 22,50.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
De dag waarop Jorge Zorreguieta in Nederland voor grote beroering zorgde, nam het ambassadeurschap van Jan Edward Craanen in Buenos Aires een radicale wending. De periode van de Argentijnse Vuile Oorlog raakte ineens weer volop in Nederlandse belangstelling. De goed ingevoerde diplomaat Craanen volgde die discussie met gemengde gevoelens. Klopte het beeld wel dat in Nederland werd geschetst? Zijn twijfel gold niet voor de misdaden van de militairen. Maar wat ging er aan de staatsterreur vooraf? Hoe kon in Argentinië gebeuren wat nooit had mogen gebeuren? Craanens open blik en indrukwekkende historische kennis maken ‘Ooit hadden we een vaderland’ tot een onmisbaar boek over de moderne Argentijnse geschiedenis. Zijn verhaal over de opkomst van populisme en terrorisme corrigeert bovendien niet alleen het in ons land wijdverbreide beeld over Argentinië, maar raakt ook aan de grote thema’s in de wereld.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Sporen in de modder
Als in november 1918 de wapenstilstand ingaat, blijkt dat het buurtspoorwegennetwerk aan beide zijden van het front zeer sterk is uitgebreid. Hier en daar blijven nog stille getuigen van die bovenmenselijke transportinspanning voor het vervoer van troepen en van bepaalde bevoorradingsmiddelen die met de tram of buurtspoorwegen zijn aangevoerd. De tram speelt in de hoofden van de militairen vóór 1914 nauwelijks een rol. Bij de mobilisatie en vooral bij de aftocht naar de versterkte vesting Antwerpen wordt er zorg gedragen voor het verbinden van de verschillende netten en wordt er zo goed als mogelijk rollend materieel uit de handen van de invaller gehouden. Als het Belgische leger begin oktober 1914 terugplooit op Oostende en nadien de stelling achter de IJzer inneemt, speelt de tram een zeer belangrijke rol voor de afvoer van troepen die zich terugtrekken voor de Duitsers. Vrij snel rijpt in de hoofden van de militairen, zowel als de trammaatschappijen dat er werk aan de winkel is. 'Sporen in de modder' vertelt het verhaal van de tram in oorlogstijd. Van de spoorwegen is bekend dat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog een belangrijke rol hebben gespeeld in de bevoorrading van het front. Veel minder bekend is dat ook een relatief bescheiden transportmiddel als de trams een groot deel van de bevoorrading en de troepentransport voor zijn rekening nam. Dat had niet alleen te maken met de aanwezigheid van een uitgebreid tramnetwerk in België. Door de aanhoudende bombardementen was het wegennet soms zo grondig verwoest dat terugvallen op trams en smalspoor de enige werkbare oplossing bleek. 'Sporen in de modder' vult een lacune in de kennis van de spoorweggeschiedenis en beperkt zich daarbij niet tot droge feiten en cijfers, maar brengt ook de lotgevallen van trambestuurders en hun passagiers onder de aandacht. Een onmisbaar werk voor iedereen die geïnteresseerd is in militaire geschiedenis.geschiedenis
Jurryt van de Vooren
Door Wilskracht Zegevieren
Sport verbroedert. Oorlog is haat. Sport is gezond. Oorlog is ellende. Sport is leven. Oorlog is dood. In alles zijn sport en oorlog niet met elkaar te verenigen en toch trok het voetbal in de Tweede Wereldoorlog wekelijks duizenden beoefenaars en tienduizenden bezoekers. Sportclubs groeiden als kool; in de zwaarste tijd uit onze moderne geschiedenis kende de Nederlandse sport een grote opleving. Zelfs ná de uitsluiting en deportatie van de Joodse leden. Sporthistoricus Jurryt van de Vooren deed baanbrekend onderzoek naar deze paradox in onze sportieve én nationale geschiedenis. Hij beschrijft hoe sport werd gebruikt als ontsnapping uit de ellende, maar ook als ideologisch wapen, als middel om soldaten te laten herstellen, als verzetsmiddel tegen de bezetter. Van de Vooren verzamelde data en opmerkelijke verhalen die een nieuw beeld geven over de mens in de oorlog: over voetbalclub Swastika met vooral Joodse leden â mét swastika op het shirt. Over de kampioen van het Kale Koppen Kamp in Tjimahi. Over de Nederlandse Olympiërs die werden vermoord in een concentratiekamp. Over de gehandicaptensport, die ontstond als behandeling voor gewonde militairen. En over de vele monumenten en gedenkstenen voor sporters, die nog altijd overal om ons heen te vinden zijn.geschiedenis
Thierry Debels
Koning Boudewijn
Op 7 september 2010 zou koning Boudewijn tachtig geworden zijn. Er is weinig bekend over de vijfde koning van België. Deze biografie werpt een helder licht op de vorst. Recent vrijgegeven CIA-documenten en tientallen telexen van de Amerikaanse ambassade in Brussel tonen wie Boudewijn werkelijk was. Hij was beste maatjes met Franco, ondersteunde de acties tegen Allende en was maar wat blij dat Lumumba vermoord werd. Voor het grote publiek was Boudewijn le roi triste, een minzame, diepgelovige man. Maar de vorst kon ook bikkelhard en principieel zijn. Hij weigerde niet alleen in 1990 de abortuswet te ondertekenen, maar wilde evenmin de wet Collard signeren. Hij bepaalde ook eigenzinnig en vaak tegen de regering in het Congobeleid, met alle desastreuze gevolgen van dien, weigerde bepaalde ministers te benoemen en bleef rancuneus tegen iedereen die na de oorlog kritiek op zijn vader Leopold III had. Ook over zijn privéleven verschaft dit boek prikkelende informatie. Had Boudewijn een verhouding met zijn stiefmoeder Lilian? Waarom trouwde hij met Fabiola, terwijl een eerder aangekondigd huwelijk van Fabiola met een Spaanse edelman werd geannuleerd omdat ze geen kinderen kon krijgen? Waarom ging het plan om kinderen te adopteren niet door? En wist u dat Boudewijn een uitstekend golfer was? Koning Boudewijn. Een biografie is een must voor royaltyliefhebbers en iedereen die in de Belgische geschiedenis geïnteresseerd is.geschiedenis
