In de jaren vijftig zocht Constant naar nieuwe middelen om als kunstenaar een bijdrage te leveren aan de wederopbouw van de maatschappij na de verwoestingen van de Tweede Wereldoorlog. Belangrijke ontwikkelingen in stedenbouw en techniek vonden hun weerslag in zijn werk. In de ruimtelijke werking die kleuren hebben, zag Constant mogelijkheden voor een intensieve samenwerking tussen beeldend kunstenaars en architecten.
Gerelateerde producten
kunst
González, Picasso & vrienden
De Spaanse kunstenaar Julio González wordt samen met Constantin Brancusi en Pablo Picasso als een van de belangrijkste beeldhouwers van de twintigste eeuw gezien. In 'González, Picasso & vrienden' staat naast zijn persoonlijke ontwikkeling ook zijn bijzondere vriendschap en samenwerking met Picasso en andere invloedrijke kunstenaars als Hans Hartung en Pablo Gargallo centraal. Dit boek toont hoe González evolueerde van ambachtsman tot avant-gardekunstenaar. Zijn samenwerking met Picasso speelde een doorslaggevende rol in de ontwikkeling van zijn unieke en vernieuwende stijl en opende ook voor Picasso de deuren naar andere manier van expressie. Ook wordt geschetst op welke manier de politieke situatie van Europa in de tweede helft van de jaren dertig González beïnvloedde. In de laatste jaren van zijn leven maakte hij zijn werk tegen de achtergrond van de Spaanse Burgeroorlog. Waar zijn 'boerenvrouw' in het begin stoer en onverschrokken werd afgebeeld, schreeuwt zij het aan het einde van de jaren dertig uit en heft ze haar handen ten hemel. González ziet hoe zijn geboortegrond is overwonnen. Met inzage in enkele intieme brieven tussen González en Picasso. Hannibalgeb - 272 blz
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf. d'Jongehonding - 96 blz
kunst
Manzoni in Holland
Als een van de grootste wegbereiders van de internationale conceptuele kunst onderhield de Italiaanse kunstenaar Piero Manzoni een bijzondere band met Nederland. Nu zijn intensieve correspondentie met de Rotterdamse galeriehouder Hans Sonnenberg voor het eerst toegankelijk is gemaakt, wordt de omvang van Manzoni's invloed op de naoorlogse avant-garde in Nederland zichtbaar. Gedurende zijn korte kunstenaarscarrière vervaardigde Piero Manzoni meer dan duizend doeken, sculpturen en andere objecten. De conventionele kaders van het kunstwerk werden door hem op radicale wijze doorbroken, waarbij zelfs het lichaam van de kunstenaar onderdeel werd van het werk. Daartegenover staan zijn Achromes, letterlijk: 'zonder kleur'. Het oppervlak van het schilderij werd bij Manzoni een ruimte voor onbegrensde mogelijkheden. Het bood niet langer plaats aan de illusie van de geschilderde voorstelling of het persoonlijke expressieve gebaar van de kunstenaar, maar werd een op zichzelf staande entiteit. Het werk van Manzoni was van grote invloed op de Nederlandse nul- en internationale ZERO-kunstenaars. Nai010pap - 166 blz
kunst
Cas Oorthuys
De Nederlandse fotograaf Cas Oorthuys heeft tussen het interbellum en de jaren zeventig de wereld afgereisd. De beelden die hij in die periode maakt zijn enerzijds prachtige momentopnames van een wereld in verandering maar tonen anderzijds ook het tijdloze van bepaalde landschappen, samenlevingen en culturen. Politiek geëngageerd als hij was, had hij tot doel onder meer de impact van de industrie op het sociale en geografische weefsel in beeld te brengen. Hij had een bijzondere interesse in het arbeider en boerenbestaan, maar ook in de urbanisatie van grootsteden als Parijs en New York of de dekolonisatie van Zuidoost-Azië. Tijdens de Tweede Wereldoorlog integreerde hij het leven van de Nederlandse verzetsstrijders in zijn werk. Oorthuys gebruikte fotografie als wapen, maar maakte ook werk vanuit een vorm van human interest. Na de oorlog heeft hij als geen andere fotograaf in de periode van de wederopbouw uitdrukking gegeven aan het groeiende zelfbewustzijn van de Nederlanders. Het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam bewaart het archief van Oorthuys, dat zo'n 440.000 negatieven telt en door de fotograaf zelf nauwgezet en systematisch gedocumenteerd werd. De archieven bestaan vooral uit contactvellen, waarop Oorthuys zelf aantekeningen maakte. 'Cas Oorthuys' bundelt een grote hoeveelheid van nooit eerder gepubliceerde contactvellen en toont hiermee voor het eerst de reikwijdte van het oeuvre van Cas Oorthuys en zijn belangrijke positie binnen de Europese naoorlogse fotografie. Hannibalpap - 528 blz