Ruloff Manuputty werd in 1926 geboren op het afgelegen eiland Kei-Kecil in de Zuid-Molukse archipel en is overleden in Groningen in 2002. In zijn vrije werk combineert hij westerse beeldtaal met oosterse symboliek. Zowel wereldschokkende als dagelijkse gebeurtenissen analyseert hij en hij probeert de essentie daarvan uit te beelden in vooral semi-figuratieve en non-figuratieve werken.
Gerelateerde producten
kunst

Ysbrant
Ysbrant is een schilder. Schilderen is het medium dat consequent zijn voorkeur geniet. Op het eerste zicht lijken zijn doeken een kluwen van figuren en objecten. Op het tweede zicht ontdekt men echter een ordening waarin die mensen en objecten, samen met wolken, lucht en water hun plaats krijgen om een verhaal te vertellen. Er bestaat zoiets als een Ysbrant-universum, een wereld waarin veel gekeken, veel gedacht en weinig gepraat wordt. Hoe ziet die beeldenwereld eruit? De beelden komen voort uit allerlei belevenissen, dingen die de kunstenaar mooi, beklemmend of belangrijk vindt, een 'stream of consciousness' waar de kijker deel aan kan nemen, zonder ooit te weten waar het precies om gaat, want dat wil Ysbrant absoluut niet kwijt. Hij legt die 'stream' in zijn universum expressief neer met verf, met oog voor het geheel maar ook voor het detail. Want dat is één van de sterkhouders in zijn werk: de subtiele combinatie tussen het doek an sich, als een abstraherend samenspel van vlakken, kleuren en lijnen, en de vele kleine figuratieve elementen die er in opduiken, die duidelijk met het geheel te maken hebben, maar niet willen verteld of verklaard worden. Dit boek brengt schilderijen samen die Ysbrant tussen 2002 en 2014 creëerde. Het boek wordt ingeleid door een essay van Marc Ruyters, stichter van het kunsttijdschrift H ARt. Hij brengt de complexe persoonlijkheid van Ysbrant in beeld, plaatst hem in onze tijd, en verwijst naar enkele grote voorbeelden die zijn creativiteit hielpen en nog steeds blijven stimuleren. Met een bijdrage van Frank Herreman. Mercatorfondsgeb - 208 blz
kunst

Jan van der Kooi
Jan van der Kooi werd geboren in 1957 (Bedum) en studeerde aan Academie Minerva in Groningen. De onderwerpen voor zijn werk zoekt hij in zijn eigen omgeving. Zijn schilderijen concentreren zich heel sterk op de kleuren van het licht - zonlicht, strijklicht, tegenlicht. Gefilterd of tegengehouden of omgebogen door glas, vitrage, ijzel. Of licht zoals weerkaatst vallend op een vloer. 'Het zijn', zegt Jan van der Kooi, 'studies in wit'. Als tekenaar excelleert Van der Kooi met zijn studies van allerhande dieren. Doorgaans uitgevoerd in krijt zijn zij zo overtuigend en zo levensecht dat je soms bijna zou vergeten dat het 'slechts' om tekeningen gaat. Naast Van der Kooi's dierstudies verdienen vooral zijn Hollandse landschappen - meestal uitgevoerd met penseel en gewassen inkt - speciale vermelding. Hij verstaat daarbij de kunst van het weglaten en weet licht in zijn werk te brengen. Een lange constante in Van der Koois oeuvre zijn verder zijn zelfportretten. Misschien is er na Rembrandt geen kunstenaar die het eigen gezicht zozeer tot inzet van studie heeft gemaakt. Jan van der Kooi kan het af zonder eigen galerie, gaat zonder trommels en trompetten door het leven en exposeert slechts eens in de vijf jaar, maar wordt desondanks gezien als de beste tekenaar van dit moment.
PAP - 174 blz
kunst

Nam June Paik
Nam June Paik is in het Stedelijk Museum het meest bekend van zijn iconische TV-Buddha (1974), een van de meest tot de verbeelding sprekende kunstwerken uit de collectie. Dit videokunstwerk bestaat uit een gesloten circuit waarin een boeddhabeeld zichzelf op televisie bekijkt â een moderne en speelse reflectie op de relatie tussen Oosterse en Westerse tradities en de invloed van technologie. De Westerse wereld en de massamedia fascineren Paik, wat in zijn oeuvre op een speelse manier naar voren komt. In de jaren zestig â televisiegebruik als een artistiek medium was nog in ontwikkeling â zag hij al de mogelijkheden van dit nieuwe platform om kunst te maken en te tonen. Met het Stedelijk heeft Nam June Paik jarenlang een nauwe band gehad. In 1984 presenteerde het museum zijn eerste solotentoonstelling in Nederland, gevolgd door een retrospectief in 1987. Een andere belangrijke tentoonstelling die hij in het museum mee vormgaf, was The Luminous Image, waarin baanbrekende videokunst werd gepresenteerd. Nam June Paik introduceerde het Nederlandse publiek aan vernieuwende video-installaties van Europese en Amerikaanse kunstenaars, voor wie hij grote bewondering had. In dezelfde tentoonstelling maakte hij ook een hommage aan Stanley Brouwn, waarmee hij zijn waardering voor het werk van de Nederlandse kunstenaar uitsprak. Stedelijk Museum Amsterdampap - 174 blz
kunst

Mondriaan en het kubisme
De grootsheid van Piet Mondriaan komt het beste tot uiting in het werk waarmee de kunstenaar, die zeventig jaar geleden overleed, zich ging meten met wat er internationaal gaande was. In 1912 vertrok Mondriaan (1872-1944) richting Parijs. Hij wilde zijn eigen werk vernieuwen, en het experiment van een volledig abstracte kunst aangaan, door zich te meten met het werk van vooral Pablo Picasso. Terug in Nederland toonde Mondriaan in 1914 in een Haagse galerie zestien werken die hij in Parijs maakte. 'Mondriaan en het kubisme - Parijs 1912-1914' laat zien hoe eigenzinnig dit nieuwste werk van Mondriaan was, en hoe divers de werken zijn die onder de noemer kubisme vallen. Want voor het eerst wordt de doorwerking van het kubisme in Nederland in kaart gebracht. Het rijk geïllustreerde boek vergelijkt Nederlandse kunstenaars als Sluijters, Toorop, Schelfhout, Gestel en Van Heemskerck, die voelden dat in het kubisme iets schuil ging, met de diverse aanvoerders van het Frans kubisme, kunstenaars als Picasso, Braque en Léger. THOTHPAP - 143 blz