Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/De rode kamer
‘De rode kamer’ is Pauline A. Chens epische hervertelling van het belangrijkste boek uit de Chinese literatuur. ‘De droom van de rode kamer’, dat zich afspeelt in het roerige Beijing van de achttiende eeuw. Het is een indringende roman over rangen en standen en over de ondergeschikte positie van Chinese vrouwen in die tijd, die ondanks de hun opgelegde beperkingen de kracht vinden om een eigen leven te leiden.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Italo Svevo
Een man wordt ouder
‘Een man wordt ouder’ is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo en verteld het verhaal van Emilio, een vrijgezel met literaire ambities, die verliefd wordt op de beeldschone, maar simpele, enigszins ordinaire Angiolina. Hij dicht haar alle eigenschappen toe van de grote heldinnen uit de literatuur, maar geleidelijk verlaagt hij zich steeds meer tot haar niveau. Wanneer zijn ongetrouwde, en door hem verwaarloosde zuster Amalia sterft, ziet hij in hoe armzalig en zelfzuchtig zijn liefde is geweest en geeft hij Angiolina op. Hij trekt zich weer terug in zijn eigen dromen en vage ambities, waarbij de beelden van Angiolina en Amalia zich vermengen - de schoonheid van het meisje van twijfelachtige zeden en de deugdzaamheid van de oude vrijster.Recensie 'Een man wordt ouder' (Senilita) is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, Triest 1861-1928) en had bij verschijnen in 1898 weinig succes. Eerst in 1923, aangemoedigd door Joyce, schreef Svevo weer een roman, 'Bekentenissen van Zeno'. Niet alleen in Italië, maar ook daarbuiten, is er sindsdien sprake van een Svevo-revival. Deze roman speelt zich af in Triest en beschrijft de ups en downs in de relatie tussen Emilio, een vrijgezel, en een jong, mooi en lichtzinnig meisje, Angiolina, dat het met de zeden en de trouw niet zo nauw neemt. De grote kracht van het verhaal ligt, zoals steeds bij Svevo, in zijn psychologische beschrijvingen. De taal is conventioneel, wat ouderwets. De vertaling van Jenny Tuin behoeft geen aanbeveling: zij weet de sfeer van Svevos werk uitstekend weer te geven.Metagegevens • Prometheus Bert Bakker – NRC • Paperback • 216 pagina’s • ISBN 9789085104339 • NUR: 302- vertaalde literaire roman, novelle • Genre: psychologische roman • Trefwoorden: mannenleven, psychoanalyse, ItaliëAuteur Italo Svevo (19 december 1861, Triëst - 13 september 1928, Motta di Livenza), een pseudoniem van Aron Hector (Ettore) Schmitz, was een Italiaans schrijver. Svevo was een schrijver van romans, novellen, toneelstukken en korte verhalen. Daarnaast was hij ook zakenman. Svevo, van Joodse afkomst, werd geboren als zoon van een Duitse vader, Francesco Schmitz, en een Italiaanse moeder, Allegra Moravia. In 1873 vertrok hij naar Duitsland om zich de Duitse taal eigen te maken en het was tijdens deze periode dat hij in aanraking kwam met en zich ging interesseren voor de literatuur. In 1878 keert hij terug naar Triëst om te studeren. Na twee jaar moet hij echter vanwege de financiële situatie zijn studie opgeven en gaan werken bij een bank. Hij heeft echter zijn voorliefde voor literatuur niet kunnen onderdrukken. Hij kwam vaak in de bibliotheek en ging zich steeds meer interesseren voor negentiende-eeuwse Franse schrijvers en de filosofie van Arthur Schopenhauer.Uitgeverij Het fictie-fonds van Prometheus heeft een indrukwekkende lijst grote schrijvers onder zijn vleugels. Dat zijn beroemde Nederlandstalige auteurs als Connie Palmen, Maxim Februari, Griet Op de Beeck, Herman Brusselmans, Jean Pierre Rawie, Menno Wigman en Tom Lanoye, maar ook gevierde buitenlandse schrijvers als Umberto Eco, Tom Wolfe, Michael Cunningham, Sandro Veronesi, Jonathan Franzen, Jeffrey Eugenides en Zadie Smith.literatuur & thrillers
Berengere Cournut
Gelukkig geboren in de woestijn
De Hopi vormen een Amerikaans inheems volk dat al eeuwenlang op de dorre plateaus van Arizona leeft. Onderworpen aan de beperkingen van een woestijngebied hebben ze buitengewone overtuigingen ontwikkeld die leven en dood, licht en donker, geesten, dieren en mensen samenbrengen. In Gelukkig geboren in de woestijn volgen we een jong meisje en haar bewustwording in een wereld die een tegenpool van de onze is. We maken kennis met de rituelen en gebruiken van haar clan die ons aanvankelijk onbekend zijn, maar die we door de pen van Bérengère Cournut in ons hart sluiten. En dwars door de bijna heilige band met de natuur volgen we ook de ontwikkeling van een kind en haar zintuiglijke openstelling voor de wereld. Bérengère Cournut, die zelf lange tijd met de Hopi woonde, brengt met deze roman een schitterende ode aan de menselijke omgang met de natuur, met de elementen en met de ander. Bérengère Cournut (1979) is een Franse schrijfster die in 2020 doorbrak met haar roman Van steen en been, die in Frankrijk de Prix du roman Fnac won. Er zijn meer dan 100.000 exemplaren van verkocht. "De natuur is de indringende en alom aanwezige hoofdpersoon - prachtig maar immens angstaanjagend. (...) Wie het met haar aan de stok krijgt, komt nog voor verrassingen te staan." - NRC Handelsblad "Je raakt volledig in de ban van deze roman vol sneeuw en ijs, een kunststukje van vertaler Martine Woudt." - DE VOLKSKRANT "Verplichte kost voor liefhebbers van ontberingsverhalen." - De Morgen "Door middel van een dappere hoofdpersoon laat deze vurige roman de oude manier van leven van de Inuit ontdekken, tussen baai en berg, fjorden en toendra's, ijsbergen en kliffen." - Le Mondeliteratuur & thrillers
Daniël Rovers
De waren
Achttien jaar oud zijn ze, als de levens van Ricky, Ade en Bob elkaar kruisen in Nijmegen. Ze worden vrienden, maar op de landkaart van de liefde zoeken ze hun eigen weg. Ze verlangen naar de eerste keer, overwinnen hun verlegenheid, worden afgewezen, zweren trouw en gaan schoorvoetend vreemd. De verhoudingen die ze beleven vormen een verhaal op zich. De spelregels moeten ze onderweg leren kennen, of het nu aan de Costa Brava is, of op Vossenveld, of in Amsterdam-Oost. Twintig jaar na het begin van hun vriendschap komen de drie weer samen in de stad waar het begon. Ze vieren een lustrum en tasten af wat hen nog bindt. Er is een herinnering aan een nachtelijke zwempartij in een baai aan de Waal, waar ze voor even verlost raakten van hun eenzaamheid. Maar het is zo lang geleden dat het wel een droom lijkt ? een droom waaraan ieder zijn eigen betekenis geeft. Wat is er over van het verleden? Wat betekenen ze nog voor elkaar? En hoeveel prinsen rijden er eigenlijk op een wit paard? In 'De waren' is elk hoofdstuk een liefdesverhaal met een eigen toon, een eigen melodie, een eigen stem. Puttend uit de rijke traditie van de liefdesliteratuur ? van Marcel Proust tot Joop ter Heul ? schreef Rovers een roman waar je verdrietig van wordt, of juist uitgelaten vrolijk. Een uitstekende remedie tegen een gebroken hart.literatuur & thrillers
