Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Filosofie & religie/Filosofie/De beste filosofische ideeën om je moraal te verbeteren
Klaas Rozemond
De beste filosofische ideeën om je moraal te verbeteren
Oorspronkelijke prijs was: € 24,90.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Uitverkocht
De menselijke soort bestaat al honderdduizenden jaren, maar het inzicht dat we kunnen klussen aan onze moraal is relatief nieuw. We zijn er nog niet zo handig in. Bovendien hebben we alleen gammel gereedschap: ons feilbare verstand. Toch kunnen we onze opvattingen over goed en kwaad aanscherpen. In dit boek zet Klaas Rozemond de beste verbeterideeën uit de filosofie op een rij. Via Socrates, Plato, Hobbes, Kant, Hegel, Rawls en anderen ontdekken we dat morele verbetering nodig en mogelijk is. Wie de morele lat hoger legt, wordt bovendien gelukkiger. Klaas Rozemond is filosoof en jurist en werkt als universitair hoofddocent strafrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Hij publiceerde eerder het standaardwerk Het menselijke kwaad over de vraag wat dat kwaad inhoudt. In Het zelfgekozen levenseinde pleitte hij voor het recht om over je eigen levenseinde te beschikken. Samen met Jet Nijkamp en Co Woudsma publiceerde hij Het aardse leven met zijn epicurische levensfilosofie en het meermalen herdrukte Filosofie voor de zwijnen over het geluk van mens en dier. Dat laatste boek haalde de shortlist van de Socratesbeker.
Gerelateerde producten
filosofie & religie
Isocrates
Monument van mijn denken
Als bekendste onbekende redenaar leidt Isocrates van Athene (436 vC-338 vC) een verscholen naleven. Van oudsher geniet hij de faam, in de woorden van Cicero, de 'leermeester van alle redenaars' te zijn. In zijn tijd is hij invloedrijker in het openbare politieke debat dan Plato of Socrates, en zijn school staat aan de basis van het klassieke hoger onderwijs dat is gericht op de intellectuele en politieke vorming van vrije burgers. De school van Isocrates is het ijkpunt van alle onderwijs in de Hellenistische en Romeinse wereld, en uit de filosofie van Isocrates kon het renaissancistisch humanisme voortkomen, dat tot in de een-en-twintigste eeuw het hart vormt van de humaniora. Isocrates is overtuigd van de maakbaarheid van de verantwoordelijke burger. Hiertoe heeft hij een opvoedkundig programma ontworpen, gebaseerd op de regels van de klassieke retorica, om jeugdige talenten intensief te begeleiden en voor te bereiden op een vooraanstaande rol in de politieke gemeenschap, de gemeenschap van burgers. Filosofie is voor Isocrates de natuurlijke en beste techniek voor het leren juist te redeneren en argumenteren, en daarmee juist te handelen en te leven. Isocrates' ethiek is eerder doelmatig dan idealistisch, een praktische oefening van deugden, die gerealiseerd dienen te worden in de politieke praktijk. Het programma van Isocrates' school is gebaseerd op taal en overtuigingskracht, het hanteren van de juiste woorden, het weten te handelen op het juiste moment, en gestoeld op een vruchtbaar historisch bewustzijn, dat leidend is voor de innerlijke overtuiging, het moreel besef en het rechtvaardig handelen van een politicus. In 'Monumenten van mijn denken' geeft Jeroen Bons â voor het eerst in het Nederlands â een getrouw en meerzijdig beeld van Isocrates als filosoof, pedagoog en politiek redenaar. Het boek bevat een ruime en representatieve keuze uit zijn politieke redevoeringen: Areopagiticus, Panegyricus, Panathenaicus; zijn filosofische redevoeringen: Tegen de sofisten, Helena, Apologie van Isocrates; en zijn pedagogische brieven: Aan Demonicus en Aan Polycrates. Jeroen Bons' toelichtingen zijn ruimhartig en instructief. Hij vertaalt de redevoeringen in stijl, plaatst de pedagogische opvattingen van Isocrates in dispuut met tijdgenoten en tegenstrevers als Plato en Aristoteles, en schetst de invloed van Isocrates op het denken over onderwijs en opvoeding. Bons betoogt ten slotte dat Isocrates' pleidooi voor een nieuwe politieke cultuur, wars van particularisme en kortzichtig eigenbelang, een blijvend moreel kompas biedt voor maatschappelijk handelen en politiek plichtsbesef.filosofie & religie
Rick Dolphijn
Filosofie van de materie
Er zitten barsten in de wereld en dat hebben wij gedaan. Ons denken in tegenstellingen â mens tegenover andere levensvormen, man tegenover vrouw, wit tegenover zwart, techniek tegenover natuur â heeft geleid tot een wereld die de wereld niet meer is. Laten we niet naïef zijn; het zijn barsten die niet gerepareerd kunnen worden, het zijn wonden die niet helen. Ze vragen niet om 'oplossingen'. We moeten volgens de barsten leven en met zorg en aandacht zoeken naar het leven dat deze wonden mogelijk maakt. Vanuit de filosofie van Spinoza, Deleuze en Serres, de literatuur van Murakami, het posthumanisme, nieuw materialisme en ecofeminisme begint Rick Dolphijn met wat ons, dwars door alle tegenstellingen heen, verbindt: de materie. Vanuit die verbinding laat hij ons een wereld zien die levendiger, warmer en vriendelijker is. Zoals de landmeter die na de vloed het nieuwe land verdeelt onder alles wat leeft, laat deze meditatie zich lezen als een voorstel om onze gehavende wereld te omarmen en tot de mooist mogelijke te maken. Dr. Rick Dolphijn is filosoof en universitair hoofddocent bij de faculteit Media en Cultuurwetenschappen aan de Universiteit Utrecht en Honorary Professor literatuurwetenschappen aan de Universiteit van Hongkong.filosofie & religie
Bernard Suits
De sprinkhaan
In deze literair-filosofische klassieker uit 1979 verdedigt een sprinkhaan de gedachte dat het in het leven draait om spel. Hij voert er een dialoog over met zijn leerlingen. De sprinkhaan, die aan Socrates doet denken, definieert spel als de vrijwillige poging om niet-noodzakelijke hindernissen te overwinnen. En dat is wat de mens, nadat hij in zijn behoeften heeft voorzien, het liefst doet. In de utopische wereld, zoals de Canadese filosoof Bernard Suits hem schetst, wordt elk mens daarom een homo ludens, een mens die al spelend het leven waardevol maakt. Een fabelachtige tekst, literair en filosofisch-analytisch, diepzinnig en verhelderend. Fraai vertaald door Cyril Lansink en voorzien van prachtige tekeningen van Frank Newfeld. Bernard Herbert Suits (1925-2007) was hoogleraar filosofie aan de Universiteit van Waterloo (Canada). Daarnaast was hij gastprofessor aan de universiteiten van Lethbridge en Bristol. Tevens was hij voorzitter van de International Association for the Philosophy of Sport. Als filosoof hield hij zich vooral bezig met de vraag wat een spel in essentie is. Daarbij vocht hij de stelling van Ludwig Wittgenstein aan dat er geen goede definitie van spel mogelijk zou zijn. Dit boek is de speelse en invloedrijke weerlegging van Wittgensteins stelling.filosofie & religie
