Gelukzoekers gestrand

In november 1827 vertrokken ruim 500 mannen, vrouwen en kinderen vanuit het arme zuidwesten van Duitsland naar Brazilië. Ze waren ervan overtuigd dat ze met open armen zouden worden ontvangen. Hun lange reis vol tegenslagen wordt door Boonstra en Hüttenberger beschreven. Het is een verhaal dat ons bekend in de oren klinkt. Aan de Nederlandse grens waren er onverwachte grenscontroles die de doorreis verhinderden. De landverhuizers hadden niet de juiste papieren en konden Nederland niet uit. Overheden zaten met de handen in het haar, profiteurs boden wrakke boten aan tegen woekerprijzen, gewone burgers hadden medelijden en brachten voedsel. Na vele beproevingen vertrokken ze. Een deel van de groep strandde vervolgens in Engeland en moest weer wachten. Toen ze na twee jaar eindelijk in Brazilië kwamen, was daar net een revolutie uitgebroken. ‘Geluk zoekers gestrand’ zit vol aansprekende citaten, toont het doorzettingsvermogen van migranten die dromen van een gelukkiger bestaan.