Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Literatuur & thrillers/Ik lach om niet te huilen
Lex Kroon
Ik lach om niet te huilen
Oorspronkelijke prijs was: € 17,50.€ 5,00Huidige prijs is: € 5,00.
Op zijn negentiende kreeg Özcan Akyol het boek ‘Ik lach om niet te huilen’ in zijn handen. Deze autobiografische roman over het intrigerende leven van Rotterdammer Lex Kroon sloeg bij hem in als een bom. Het deed hem denken aan zijn eigen leven en omgeving, aan ‘de verpauperde buurt in Deventer’, die het decor vormde van zijn jeugd. Het inspireert hem om zelf schrijver te worden. Acht jaar later verschijnt zijn schelmenroman Eus. Lex Kroon schreef met ‘Ik lach om niet te huilen’ in 1984 een absoluut unieke roman voor zijn tijd. Brutaal, openhartig en rauw: Kroon neemt ons mee naar de Rotterdamse onderwereld, waarin hoeren, drugs en criminelen centraal staan. Hij beschrijft zijn eigen afdaling – van taxichauffeur naar psychiatrisch patiënt naar cocaïne snuivende koppelbaas en drijft rancuneus de spot met alles en iedereen. Lex Kroon houdt niets verborgen en zet de lezer oog in oog met de harde, vaak ontluisterende werkelijkheid van het bestaan.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Italo Svevo
Een man wordt ouder
‘Een man wordt ouder’ is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo en verteld het verhaal van Emilio, een vrijgezel met literaire ambities, die verliefd wordt op de beeldschone, maar simpele, enigszins ordinaire Angiolina. Hij dicht haar alle eigenschappen toe van de grote heldinnen uit de literatuur, maar geleidelijk verlaagt hij zich steeds meer tot haar niveau. Wanneer zijn ongetrouwde, en door hem verwaarloosde zuster Amalia sterft, ziet hij in hoe armzalig en zelfzuchtig zijn liefde is geweest en geeft hij Angiolina op. Hij trekt zich weer terug in zijn eigen dromen en vage ambities, waarbij de beelden van Angiolina en Amalia zich vermengen - de schoonheid van het meisje van twijfelachtige zeden en de deugdzaamheid van de oude vrijster.Recensie 'Een man wordt ouder' (Senilita) is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, Triest 1861-1928) en had bij verschijnen in 1898 weinig succes. Eerst in 1923, aangemoedigd door Joyce, schreef Svevo weer een roman, 'Bekentenissen van Zeno'. Niet alleen in Italië, maar ook daarbuiten, is er sindsdien sprake van een Svevo-revival. Deze roman speelt zich af in Triest en beschrijft de ups en downs in de relatie tussen Emilio, een vrijgezel, en een jong, mooi en lichtzinnig meisje, Angiolina, dat het met de zeden en de trouw niet zo nauw neemt. De grote kracht van het verhaal ligt, zoals steeds bij Svevo, in zijn psychologische beschrijvingen. De taal is conventioneel, wat ouderwets. De vertaling van Jenny Tuin behoeft geen aanbeveling: zij weet de sfeer van Svevos werk uitstekend weer te geven.Metagegevens • Prometheus Bert Bakker – NRC • Paperback • 216 pagina’s • ISBN 9789085104339 • NUR: 302- vertaalde literaire roman, novelle • Genre: psychologische roman • Trefwoorden: mannenleven, psychoanalyse, ItaliëAuteur Italo Svevo (19 december 1861, Triëst - 13 september 1928, Motta di Livenza), een pseudoniem van Aron Hector (Ettore) Schmitz, was een Italiaans schrijver. Svevo was een schrijver van romans, novellen, toneelstukken en korte verhalen. Daarnaast was hij ook zakenman. Svevo, van Joodse afkomst, werd geboren als zoon van een Duitse vader, Francesco Schmitz, en een Italiaanse moeder, Allegra Moravia. In 1873 vertrok hij naar Duitsland om zich de Duitse taal eigen te maken en het was tijdens deze periode dat hij in aanraking kwam met en zich ging interesseren voor de literatuur. In 1878 keert hij terug naar Triëst om te studeren. Na twee jaar moet hij echter vanwege de financiële situatie zijn studie opgeven en gaan werken bij een bank. Hij heeft echter zijn voorliefde voor literatuur niet kunnen onderdrukken. Hij kwam vaak in de bibliotheek en ging zich steeds meer interesseren voor negentiende-eeuwse Franse schrijvers en de filosofie van Arthur Schopenhauer.Uitgeverij Het fictie-fonds van Prometheus heeft een indrukwekkende lijst grote schrijvers onder zijn vleugels. Dat zijn beroemde Nederlandstalige auteurs als Connie Palmen, Maxim Februari, Griet Op de Beeck, Herman Brusselmans, Jean Pierre Rawie, Menno Wigman en Tom Lanoye, maar ook gevierde buitenlandse schrijvers als Umberto Eco, Tom Wolfe, Michael Cunningham, Sandro Veronesi, Jonathan Franzen, Jeffrey Eugenides en Zadie Smith.literatuur & thrillers
Tomas Lieske
Door de waterspiegel
Eva is een van de 2844 joodse kinderen die vlak voor de oorlog uit Wenen zijn gered en in een tehuis of pleeggezin terechtkwamen. Vanaf hun eerste ontmoeting vormen zij en Sebastian het gedroomde hartstochtelijke liefdespaar. Tijdens zijn werk bij een stuwmeer in Spanje is Sebastian getuige van een verkrachting. Hij durft niet in te grijpen. Wat volgt gooit alles ondersteboven: zijn liefdesverhouding met Eva, zijn werk als waterbouwkundig ingenieur, zijn beeld van het paradijs op aarde, zijn identiteit. Hij reist terug naar Leiden, naar Eva die hij al zo lang niet heeft gezien, maar hij komt er nooit aan. Terwijl zij wacht, raakt hij verstrikt in oponthoud. Toeval, ziekte, hilarische vergissingen, alles stapelt zich op tijdens een krankzinnige reis door Europa. Hij lijkt te stranden bij een blinde en invalide oorlogswees, die zijn verhaal beluistert maar die ook weet dat hij zelf het magistrale einde moet verzinnen.Recensie
Dit is een hallucinatorisch boek, ingewikkeld, met een grillige verhaallijn, maar groot. Verteller is een blinde, invalide oorlogswees, die – aangevuld door inkleuring door zijn fantasie – het verhaal doet over de liefde die in Oostenrijk ontstaat tussen een zoon van een hoedenmaker, die waterbouwkundig ingenieur wordt, en een joods meisje dat in de oorlog gered is door een nazistisch Hongaars familielid. orlogsleed, antisemitisme, liefde en het redden van kinderen sturen het verhaal. Wanneer de man in Spanje aan een stuwdam werkt, is hij getuige van een verkrachting. Hij verliest het spoor en zijn greep op de werkelijkheid en verdwijnt voor zijn vrouw. Er zijn vertakkingen in het verhaal en spiegelbeeldige voorstellingen die eindigen in een apocalyptisch slottoneel in Leiden. Deuren, dammen, dichtgetimmerde ramen, waterafscheidingen, onderwaterleven zijn belangrijke elementen in dit boek. Geïntensiveerde werkelijkheden stuiten op elkaar; de scheidingswand is dun; personages zijn pendant van elkaar, werelden lopen parallel. Een intrigerend en bezwerend boek.literatuur & thrillers
Breyten Breytenbach
Woordvogel
Met Woordvogel schiep Breytenbach een persoonlijk boek over het evenwicht tussen schrijven en leven, herinnering en heden, feit en fictie. Breytenbachs kracht zit in de manier waarop hij zijn vindingrijke verbeelding aanwendt om de verschrikkingen én de schoonheid van het bestaan te belichten. Als lezer kun je niet anders dan je laten meevoeren door de associatieve stroom van anekdotes en bespiegelingen van een ontheemde man die zijn thuis in de herinnering vindt, en daarin niet alleen zichzelf, maar ook de lezer herbergt. Aanvankelijk lijkt Woordvogel een verzameling memoires: de verteller neemt de lezer mee naar zijn werkvertrek in Parijs, naar de oude stulp in de Catalaanse heuvels waar hij en zijn vrouw hun zomers doorbrengen, naar Kaapstad en het New York van na 9/11. Hij haalt herinneringen op aan kleurrijke ontmoetingen of gebeurtenissen, levert en passant scherpe kritiek op de machthebbers in deze wereld en worstelt met het schrijven van zijn roman, die maar niet af wil komen. Maar Breytenbach zet zijn lezers met schijnbaar realistische vertellingen steevast op het verkeerde been, onder meer door zijn roman te bevolken met een heel scala aan alter ego's. Naarmate het boek vordert, worden de grenzen tussen feit en fictie steeds dunner.literatuur & thrillers
