In het midden van de negentiende eeuw reisde Alfred Russel Wallace dwars door Indonesië. In die achtjarige reis verzamelde hij onder meer vogels en insecten, legde de basis voor de biogeografie en ontrafelde de evolutietheorie op basis van natuurlijke selectie. En toch zijn we hem enigszins vergeten. 150 jaar nadat Wallace zijn reisboek ‘The Malay Archipelago’ publiceerde, vonden kunstenaar Roos Holleman en schrijver Alexander Reeuwijk het tijd voor een eerbetoon. ‘Wallacea’ bevat pasteltekeningen en verhalen over het leven en werk van Wallace.
Gerelateerde producten
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Dirk Kome
Fotografen van de vooruitgang
Fotograaf-schrijver Dirk Kome onderzoekt het leven en werk van fotograaf Tonnis Post. In een tijd dat een foto een bijzondere luxe was en slechts een enkeling een camera bezat, fotografeerde Post het verlaten van de negentiende eeuw. Tegenwoordig is deze fotograaf vrijwel vergeten, maar vele kennen zijn foto's van bewoners van plaggenhutjes. Ook weten maar weinig mensen dat deze foto's onderdeel uit maken van een veel uitgebreider oeuvre. De eerste fabrieken werden gebouwd, de eerste landbouwapparatuur werd in gebruik genomen. Kanalen werden met de hand door arbeiders uitgegraven en de eerste stoomtramsporen werden aangelegd. Tonnis Post was erbij en legde alles vast. Met zijn grote, houten plaatcamera en zijn zware schoudertas vol glasnegatieven, trok hij op de fiets door heel Oost-Groningen. Hobbelend over modderige paden, want verharde wegen waren er nog niet. Post fotografeerde monumenten voor een manier van leven die nu al lang niet meer bestaat.kunst
Pieter Overduin
Adrianus Eversen 1818-1897
De Amsterdamse schilder Adrianus Eversen was decennialang een uitmuntend schilder van stadsgezichten. Hij was een leerling van o.a. C. de Kruyff, H.G. ten Cate en Cornelis Springer. Van laatstgenoemde kunstenaar, met wie hij in zijn beginjaren veel optrok, onderging Eversen de meeste invloed. Zijn artistieke hoogtepunt is zondermeer het schilderij 'Het Belfort te Brugge' uit 1853 en is representatief voor deze periode. In de jaren zestig veranderde zijn palet enigszins en werd zijn stoffering meer gevarieerd, maar hij bleef een uiterst productieve meester die tal van indrukwekkende stads- en dorpsgezichten afleverde. Vanaf die tijd en later van de 19de eeuw exposeerde hij geregeld op 'Tentoonstellingen van levende Meesters', niet alleen in Nederland, maar in het bijzonder in Duitsland. Zijn werk werd door collega's en door een breed publiek zeer gewaardeerd. Adrianus Eversen kan tot een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Nederlandse stadsgezichtsgenre van zijn tijd gerekend worden. In diverse musea in binnen- en buitenland zijn schilderijen van hem te bewonderen.kunst
