Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/The Power Notebooks
Katie Roiphe
The Power Notebooks
Aantekeningen van sterke vrouwen
€ 22,99 Oorspronkelijke prijs was: € 22,99.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
ISBN: 9789048839988.
Bindwijze:
pap
Taal:
NL
Uitgever:
Hollands Diep
Auteur:
Katie Roiphe
Paginas:
272
Categorie: Non-Fictie.
Verteld als een reeks dagboekaantekeningen, weeft Roiphe haar vaak beladen persoonlijke ervaringen met een echtscheiding, alleenstaand moederschap en relaties, met inzichten in de levens en liefdes van beroemde schrijvers zoals Sylvia Plath en Simone de Beauvoir. Ze ontleedt de manier waarop zij en andere sterke vrouwen keer op keer hun eigen stem hebben onderdrukt, en ze onderzoekt de lastige en ongemakkelijke vraag waarom.
Gerelateerde producten
mens & maatschappij
Eugénie Smits van Waesberghe
Zwartboek adoptie
Zwartboek adoptie in Nederland in de 20e eeuw De invoering van de Adoptiewet in 1956 zorgde ervoor dat adoptie wettelijk onder de verantwoordelijkheid van de Nederlandse overheid viel. Een grote vraag naar baby's in Nederland door veelal kinderloze echtparen was het gevolg. Ongehuwde vrouwen stonden, vaak onder informele dwang, na de bevalling hun baby af. Dat gebeurde meestal in zogeheten doorgangshuizen waar zwangere meisjes en vrouwen verbleven en waaraan de overheid destijds financieel bijdroeg. Naar schatting zijn tussen 1956 en 1984 rond de 15.000 tot 25.000 baby's op deze manier afgestaan. Dit zorgde toen al voor veel leed, maar het werd decennia later nog veel pijnlijker toen geadopteerden op zoek gingen naar hun onbekende biologische moeders en vaders. Persoonsgegevens van geboorte- en adoptiefamilies blijken in geheime dossiers opgeslagen, zijn niet ter inzage of indertijd (moedwillig) verdwenen in opdracht van adoptieouders of zijn van hogerhand vernietigd. In 'Zwartboek adoptie' vertellen geadopteerden over hun persoonlijke adoptieverhaal en de levenslange impact ervan. Evenals moeders die vaak onvrijwillig en onwetend ooit een baby afstonden aan andere Nederlandse echtparen. Ze durven nu eindelijk hun verhaal te doen. Afstandsmoeders, afstandsvaders, geadopteerden en ook niet geadopteerde kinderen en familieleden komen uitgebreid aan het woord. Ook deskundigen die in hun werk in aanraking kwamen met adoptie als medewerkers van de Raad voor de Kinderbescherming, therapeuten en jeugdhulpverleners, historici en hoogleraren in religiegeschiedenis en sociale demografische geschiedenis, een kinderrechter en een kindertehuisdirecteur vertrouwen hun ervaringen over de adopties toe aan dit zwartboek. Allen tekenen zo met elkaar de inktzwarte rand om de Nederlandse adoptiegeschiedenis. We kunnen het niet veranderen, maar het gaat erom dat we het erkennen en van de fouten leren. De schrijfster van Zwartboek adoptie is Eugénie Smits van Waesberghe (1965). Zij is journalistiek onderzoeker, psychosociaal therapeut en coach. Zelf is Eugénie ook geboren in een doorgangshuis, onder dwang bij haar moeder weggenomen en ter adoptie in een pleeggezin geplaatst. De afgelopen vijf jaar stuitte Eugénie, mede door haar eigen zoektocht naar informatie over haar biologische moeder en vader, op gesloten deuren. 'Veel is onbekend, over veel wordt gezwegen en weinig is mogelijk om duidelijkheid te krijgen,' aldus Eugénie. Tijdens haar zoektocht kwam zij in contact met vele lotgenoten, wier verhalen, zoektochten, adoptieverleden en adoptieleed zij in dit boek heeft opgetekend. Eugénie studeerde aan de faculteit Sociale Wetenschappen en de Rechtenfaculteit van de Rijksuniversiteit Utrecht (Nederlands recht). Ze is getrouwd, heeft twee kinderen en werkt onder meer als psychosociaal therapeut en coach. Deskundige is Eugénie op het gebied van risicotaxatie, casusregie en het opstellen van veiligheidsplannen in complexe gezinssystemen en op het terrein van afstand, adoptie en hechting. Als deskundige en belangenbehartiger is Eugénie sinds 2018 lid van de ministeriële werkgroep Binnenlandse afstand en adoptie. Deze werkgroep heeft de totstandkoming van het landelijke onderzoek naar de binnenlandse afstand en adoptie en de oprichting van het landelijk meldpunt in 2019 voorbereid. NAUpap - 340 blz
non-fictie
Michelle Obama
Mijn verhaal
Toen Michelle Robinson klein was, was haar wereld de South Side van Chicago, waar zij en haar broer Craig in het appartement van hun ouders op de eerste verdieping een slaapkamer deelden en waar ze in het park tikkertje speelden en waar haar ouders, Fraser en Marian Robinson, haar opvoedden tot een oprechte en zelfverzekerde jonge vrouw. Maar het leven bracht haar al gauw naar heel andere werelden, onder andere de collegezalen van Princeton, waar ze voor het eerst voelde wat het betekende om de enige zwarte vrouw in de zaal te zijn, tot de glazen kantoortoren waar ze als topbedrijfsjurist werkte - en waar op een zomermorgen een rechtenstudent genaamd Barack Obama voor haar bureau verscheen en haar zorgvuldig geplande leven in de war schopte. In dit boek beschrijft Michelle Obama voor het eerst de beginjaren van haar huwelijk, waarin ze probeert een evenwicht te vinden tussen haar werk en gezin enerzijds, en de snel verlopende politieke carrière van haar man anderzijds. Ze maakt ons deelgenoot van hun gesprekken over of hij zich kandidaat moet stellen voor het presidentschap en als het zover is, over haar rol als populaire, maar vaak bekritiseerde persoon in zijn campagne. Ze vertelt alles met charme, humor en ongebruikelijke openhartigheid en geeft een levendig verslag van binnenuit over zowel de historische lancering van haar familie in de wereldwijde spotlights als hun leven in het Witte Huis in die acht gedenkwaardige jaren, waarin zij haar land leert kennen en het land haar. 'Mijn verhaal' voert ons door de bescheiden keukens in Iowa en de balzaal van Buckingham Palace, door momenten van verbijsterende droefenis en verbazingwekkende veerkracht. Het voert ons tot diep in de ziel van die unieke, baanbrekende persoonlijkheid die ernaar streeft oprecht te blijven en haar persoonlijke kracht en stem in dienst te stellen van hogere idealen. Door haar verhaal eerlijk en moedig te vertellen daagt ze ons allemaal uit: wie zijn wij en wat willen we worden? Hollands Dieppap - 462 blz
geschiedenis
Robert Bloemendal
De stem van mijn vader
Philip Bloemendal, een naam die velen misschien niet kennen, maar zijn stemgeluid wel. Gedurende een groot deel van de twintigste eeuw, in de bewogen periode na 1945, was hij bij de meeste mensen bekend als 'de stem van het Polygoonjournaal' en vele andere producties die hij opluisterde met zijn nog altijd onovertroffen stemgeluid. Philips stem was altijd wel ergens op de achtergrond aanwezig: in het Polygoonjournaal in de Cineac, bij serieuze reportages via andere media of bij grappige reclamefilmpjes. Vooral voor de generaties die dat hebben meegemaakt, is het de stem van 'herrijzend Nederland', van de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog, de groeiende industrie, van de hoogconjunctuur en de toenemende welvaart, van de bevolkingsgroei, van het toenemende autobezit ... De stem die commentaar gaf als Hare Majesteit de Koningin weer een brug of een weg had geopend, de Deltawerken in gebruik stelde of de afdeling van een ziekenhuis met de nieuwste technologie opende, de stem die soms guitig commentaar bij de Huishoudbeurs of voetbalwedstrijden gaf. Zoon Robert Bloemendal en schrijver Rob de Lange hebben het roerige leven en de carrière van Philip nu opgetekend. Tussen 1982 en 1988 nam Robert al wandelend met zijn vader diens verhaal op. Dat leverde 16 uren aan geluidsmateriaal op. Dit boek is daar de neerslag van. Er wordt een beeld geschetst van de turbulente tijd waarin Philip opgroeide en volwassen werd, van een markant man, zijn bewogen leven en de manier waarop hij, ondanks verschrikkelijke tegenslagen, zichzelf en zijn rol in het openbare leven uitvond. Op meerdere plaatsen in de tekst zijn QR-codes afgedrukt. Deze codes zijn via het internet gelinkt aan beelden en geluidsopnames in het archief van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid. Van Gorcumpap - 160 blz
non-fictie
Jan Fontijn
Moederskinderen
Het was voor Jan Fontijn een schok van herkenning toen hij Stendhals emotionele beschrijving las over de dood van diens moeder. Het herinnerde hem aan de nauwe band die hij als kind met zijn eigen moeder had en hoe die band door haar verschrikkelijke dood werd verbroken. Deze lees- en levenservaring was voor Fontijn aanleiding op zoek te gaan naar de wijze waarop een aantal prominente mannelijke schrijvers de band met hun moeder hebben beleefd en beschreven. Helder en beknopt weet hij de hoogte- en dieptepunten van de moeder-zoonrelatie te beschrijven. Zo komen in 'Moederskinderen' buitenlandse auteurs als Paul Léautaud, Michel Houellebecq, Charles Baudelaire, Rainer Maria Rilke, Friedrich Nietzsche, Marcel Proust en André Gide aan bod. Maar ook Nederlandstalige auteurs zijn met Gerard Reve, Herman Gorter, Jan Hanlo, Martinus Nijhoff, Frederik van Eeden, Lodewijk van Deyssel en de Belgische Maurice Gilliams goed vertegenwoordigd. 'Moederskinderen' noemt hij die door hem gekozen schrijvers, omdat de moederliefde of het intens verlangen daarnaar zo dominant in hun leven en werk aanwezig is. Hun relatie met hun moeder is vaak ontroerend en navrant en is voor Jan Fontijn meer dan eens aanleiding om die te verbinden met zijn eigen relatie met zijn moeder. Er zijn ook schrijvers die hun moeder nooit gekend hebben en leden onder dat gemis. Het boek sluit af met een korte schets van de wijze waarop psychiaters H.C. Halberstadt-Freud, Sigmund Freud en Georg Groddeck de relatie tussen moeder en zoon beschouwden. Prometheuspap - 170 blz


