Mireille Madou
Santiago
De apostel en zijn mirakelen
Oorspronkelijke prijs was: € 24,95.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Bij de levensverhalen van alle heiligen horen onafscheidelijk de vermeldingen van de wonderen en mirakelen door hun tussenkomst geschied. Het verhaal van de heilige Jacobus, Santiago, maakt daarop geen uitzondering. Integendeel, zijn mirakelen bekleden een belangrijke plaats in alle geschriften die over hem gaan.
Gerelateerde producten
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Jeroen Goudeau
Jan Stuyt
In de jaren negentienvijftig reden wij soms in het weekeinde met het hele gezin in de auto door het land, meestal voor familiebezoek in Den Haag. Vader en moeder voorin, de drie kinderen op de achterbank. Soms klonk opeens van de voorbank: 'Kijk, daar staat een kerk van je grootvader.' Dat kon zijn bij het passeren van Harmelen of bij het rijden over Lisse en Hillegom. Of als we op vakantie gingen en we via Valkenswaard naar het zuiden reden. Het ging dan altijd over kerken, niet over ziekenhuizen, woningen of andere gebouwen. Die kerken waren blijkbaar zodanig gesitueerd dat je ze van een afstand kon zien. De grootste verrassing overkwam me toen wij een keer ogenschijnlijk zomaar stil stonden in een straat in Haarlem, een onopvallende straat met rijtjeshuizen zonder voortuin, niet ver van de kathedraal. 'Waarom staan we hier stil?' Er kwam geen antwoord. Opeens zag ik het straatnaambord: 'Jan Stuytstraat, opzichter van de bouw van de kathedraal'. Zoiets vergeet een twaalfjarige jongen heel zijn leven niet meer. Grootvader Jan Stuyt, de architect, overleed zestien jaar voordat ik werd geboren. Er is meer documentatie over deze grootouder dan over de andere drie samen: een archief, foto's, artikelen, boeken, een pastel door Antoon van Welie en andere portretten, en zelfs een pagina op Wikipedia. Ik zou nog wel eens een artikel willen lezen over hem als verzamelaar van kunst - hij bezat een prachtige collectie, die met niets was begonnen en met een deskundig oog in korte tijd is verzameld. Het geeft me een bijzondere emotie wanneer ik als priester de sacramenten bedien in een kerk van mijn grootvader.kunst
Ysbrant
Ysbrant is een schilder. Schilderen is het medium dat consequent zijn voorkeur geniet. Op het eerste zicht lijken zijn doeken een kluwen van figuren en objecten. Op het tweede zicht ontdekt men echter een ordening waarin die mensen en objecten, samen met wolken, lucht en water hun plaats krijgen om een verhaal te vertellen. Er bestaat zoiets als een Ysbrant-universum, een wereld waarin veel gekeken, veel gedacht en weinig gepraat wordt. Hoe ziet die beeldenwereld eruit? De beelden komen voort uit allerlei belevenissen, dingen die de kunstenaar mooi, beklemmend of belangrijk vindt, een 'stream of consciousness' waar de kijker deel aan kan nemen, zonder ooit te weten waar het precies om gaat, want dat wil Ysbrant absoluut niet kwijt. Hij legt die 'stream' in zijn universum expressief neer met verf, met oog voor het geheel maar ook voor het detail. Want dat is één van de sterkhouders in zijn werk: de subtiele combinatie tussen het doek an sich, als een abstraherend samenspel van vlakken, kleuren en lijnen, en de vele kleine figuratieve elementen die er in opduiken, die duidelijk met het geheel te maken hebben, maar niet willen verteld of verklaard worden. Dit boek brengt schilderijen samen die Ysbrant tussen 2002 en 2014 creëerde. Het boek wordt ingeleid door een essay van Marc Ruyters, stichter van het kunsttijdschrift H ARt. Hij brengt de complexe persoonlijkheid van Ysbrant in beeld, plaatst hem in onze tijd, en verwijst naar enkele grote voorbeelden die zijn creativiteit hielpen en nog steeds blijven stimuleren. Met een bijdrage van Frank Herreman.kunst
