Modern
Van Gogh, Rietveld, Léger en anderen - NL
Oorspronkelijke prijs was: € 35,00.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
Deze publicatie werpt nieuw licht op negentiende- en vroeg twintigste-eeuwse beeldend kunstenaars en ontwerpers die niet alleen voor de elite wilden werken, maar zoveel mogelijk mensen wilden bereiken. Europese kunstenaars die vonden dat hun winst aan individuele vrijheid was betaald met verlies aan directe betrokkenheid bij de samenleving, richtten zich op gemeenschapskunst. Geëngageerde ontwerpers lieten zich inspireren door technologische en maatschappelijke vernieuwing. Goed vormgegeven gebruiksvoorwerpen zouden een positieve invloed hebben op de mens en zijn omgeving. Het is een verhaal over de verbondenheid van esthetiek en ethiek en over de manier waarop het streven om modern te willen zijn zich ontwikkelde tot het modernisme. Daarbij komt ook de wisselwerking tussen Europese en buiten-Europese kunst en vormgeving aan de orde. Met werk van onder anderen R.W. Winfield, Michael Thonet, William Morris, Vincent van Gogh, Kawanabe KyÅsai, Jozef Israëls, George Hendrik Breitner, Suze Robertson, Suzanne Valadon, Jan Toorop, H.P. Berlage, Gerrit Rietveld, Marcel Breuer, Margaret Bourke-White, Fernand Léger en A.M. Cassandre. Deze werken worden vergezeld door een selectie objecten uit de Democratische Republiek Congo, Fiji, Iran, Indonesië, Japan, Nieuw-Guinea en Suriname, gemaakt door kunstenaars en ontwerpers van wie we de namen helaas niet kennen.
Gerelateerde producten
kunst
Max van Rooy
Heb ik dat gemaakt?
Het oeuvre van Hendrik Petrus Berlage (1856-1934) is een fundament van het Nederlands cultureel erfgoed. In de loop van de tijd is zijn bekendheid alleen maar groter geworden en staan bijna al zijn gebouwen op de Monumentenlijst. Over zijn werk is veel geschreven, over zijn leven veel minder, en over de relatie tussen die twee niet of nauwelijks. Kleinzoon Max van Rooy schreef een kunstenaarsbiografie over de sociaal bewogen persoon Berlage, zijn geest, zijn karakter en zijn werk. Aan de hand van dagboeknotities en reisschetsen heeft hij Berlage nagereisd. Veel unieke informatie op het persoonlijke vlak deelde zijn moeder Miep van Rooy-Berlage (1906-1992), de jongste dochter van Berlage. 'Heb ik dat gemaakt?' richt zich op de minder bekende jongere jaren van Berlage, waarin zijn ideeën werden gevormd ? zijn jeugdjaren in Amsterdam met zijn familie, de hem omringende gebouwen, zijn leer- en reisjaren in Zwitserland, Duitsland en Italië, en zijn eerste projecten, culminerend in de bouw van de monumentale Beurs in Amsterdam en zijn contact met de familie Kröller-Müller.kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Manuela Klerkx
Ontroerend goed
Er is onroerend goed – vastgoed, buitenkant, status – en er is ontroerend goed – kunst, binnenkant, passie. Bij velen heerst het idee dat kunst een (linkse) hobby van de elite is en niet toegankelijk voor 'gewone mensen'. Galeries worden als hoogdrempelig ervaren, de prijzen zijn niet transparant en de teksten over de kunstwerken zorgen eerder voor verwarring dan opheldering. Maar er is ook goed nieuws: het bezitten van kunst is niet voorbehouden aan de rijken der aarde: er is al prachtige kunst te koop voor een paar honderd euro (als je maar goed zoekt en vroeg durft te kopen). De stap van kijken naar kopen is voor velen echter een obstakel: de kunstwereld kenmerkt zich door geheel eigen codes, die Manuela Klerkx en Oscar van Gelderen, zelf kunstkenners en -verzamelaars, in 'Ontroerend goed' proberen te kraken. Hoe worden prijzen bepaald? Kun je onderhandelen met galeries? Hoe werkt een kunstbeurs? Er is zo veel keus: hoe weet ik welke kunst bij mij past en hoe en waar koop ik die?kunst
