Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Biografieën/Liefde in tijden van gebrek
Astrid H. Roemer
Liefde in tijden van gebrek
Memoires van een thuisloze
Oorspronkelijke prijs was: € 24,95.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
‘Liefde in tijden van gebrek’ brengt ons dichter bij Astrid H. Roemer dan zij zich ooit in haar werk heeft laten zien. Astrid H. Roemer trok door Nederland, Suriname en Schotland met weinig meer dan een rugzak, een laptop en haar katten. ‘Liefde in tijden van gebrek’ is een unieke en fijnzinnige autobiografie van een van de meest oorspronkelijke schrijvers van onze letteren.
Gerelateerde producten
literatuur & thrillers
Italo Svevo
Een man wordt ouder
‘Een man wordt ouder’ is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo en verteld het verhaal van Emilio, een vrijgezel met literaire ambities, die verliefd wordt op de beeldschone, maar simpele, enigszins ordinaire Angiolina. Hij dicht haar alle eigenschappen toe van de grote heldinnen uit de literatuur, maar geleidelijk verlaagt hij zich steeds meer tot haar niveau. Wanneer zijn ongetrouwde, en door hem verwaarloosde zuster Amalia sterft, ziet hij in hoe armzalig en zelfzuchtig zijn liefde is geweest en geeft hij Angiolina op. Hij trekt zich weer terug in zijn eigen dromen en vage ambities, waarbij de beelden van Angiolina en Amalia zich vermengen - de schoonheid van het meisje van twijfelachtige zeden en de deugdzaamheid van de oude vrijster. Recensie 'Een man wordt ouder' (Senilita) is de tweede van de drie grote romans van Italo Svevo (pseudoniem van Ettore Schmitz, Triest 1861-1928) en had bij verschijnen in 1898 weinig succes. Eerst in 1923, aangemoedigd door Joyce, schreef Svevo weer een roman, 'Bekentenissen van Zeno'. Niet alleen in Italië, maar ook daarbuiten, is er sindsdien sprake van een Svevo-revival. Deze roman speelt zich af in Triest en beschrijft de ups en downs in de relatie tussen Emilio, een vrijgezel, en een jong, mooi en lichtzinnig meisje, Angiolina, dat het met de zeden en de trouw niet zo nauw neemt. De grote kracht van het verhaal ligt, zoals steeds bij Svevo, in zijn psychologische beschrijvingen. De taal is conventioneel, wat ouderwets. De vertaling van Jenny Tuin behoeft geen aanbeveling: zij weet de sfeer van Svevos werk uitstekend weer te geven. Metagegevens • Prometheus Bert Bakker – NRC • Paperback • 216 pagina’s • ISBN 9789085104339 • NUR: 302- vertaalde literaire roman, novelle • Genre: psychologische roman • Trefwoorden: mannenleven, psychoanalyse, Italië Auteur Italo Svevo (19 december 1861, Triëst - 13 september 1928, Motta di Livenza), een pseudoniem van Aron Hector (Ettore) Schmitz, was een Italiaans schrijver. Svevo was een schrijver van romans, novellen, toneelstukken en korte verhalen. Daarnaast was hij ook zakenman. Svevo, van Joodse afkomst, werd geboren als zoon van een Duitse vader, Francesco Schmitz, en een Italiaanse moeder, Allegra Moravia. In 1873 vertrok hij naar Duitsland om zich de Duitse taal eigen te maken en het was tijdens deze periode dat hij in aanraking kwam met en zich ging interesseren voor de literatuur. In 1878 keert hij terug naar Triëst om te studeren. Na twee jaar moet hij echter vanwege de financiële situatie zijn studie opgeven en gaan werken bij een bank. Hij heeft echter zijn voorliefde voor literatuur niet kunnen onderdrukken. Hij kwam vaak in de bibliotheek en ging zich steeds meer interesseren voor negentiende-eeuwse Franse schrijvers en de filosofie van Arthur Schopenhauer. Uitgeverij Het fictie-fonds van Prometheus heeft een indrukwekkende lijst grote schrijvers onder zijn vleugels. Dat zijn beroemde Nederlandstalige auteurs als Connie Palmen, Maxim Februari, Griet Op de Beeck, Herman Brusselmans, Jean Pierre Rawie, Menno Wigman en Tom Lanoye, maar ook gevierde buitenlandse schrijvers als Umberto Eco, Tom Wolfe, Michael Cunningham, Sandro Veronesi, Jonathan Franzen, Jeffrey Eugenides en Zadie Smith.literatuur & thrillers
Jean Pierre Rawie
Hebben we hiervoor tachtig jaar gevochten
Sinds meer dan twaalf jaar schrijft Jean Pierre Rawie meer proza dan poëzie, in de vorm van een wekelijkse bijdrage aan het Dagblad van het Noorden. Beschreef hij daarin aanvankelijk zijn omgang met familieleden, trawanten en passanten, in de loop der jaren zijn deze schrifturen uitgegroeid tot een unieke autobiografie van een van de meestgelezen en meest beminde dichters van ons taalgebied. 'Hebben we hiervoor tachtig jaar gevochten' is de even amusante als weemoedige weerslag van Rawies vertredingen door een steeds merkwaardiger wereld. Gewapend met zijn onafscheidelijke wandelstok betreedt de dichter nog altijd edelmoedig het slagveld dat beschaving heet, en wijst hij soms pijnlijk precies, maar altijd met een glimlach, zijn minder beschaafde medemens terecht. Zelfs de vleerpest vermocht Rawies gevoel voor stijl en eloquentie niet te breken. Over Een luchtbel in een vluchtige rivier: 'Rawie vertaalt melodieus en virtuoos. Een parel aan het firmament der Nederlandse letteren.' de Volkskrant, De Beste Boeken Van 2021 'Soepel vertaalt Jean Pierre Rawie dertig gedichten uit vele landen en tijdperken.' Trouw 'Erudiet, grappig, leerzaam en zeer verzorgd geschreven, in een stijl die het midden houdt tussen die van Karel van het Reve en Godfried Bomans.' Leeuwarder Courant Jean Pierre Rawie (Scheveningen, 1951) is een van de meest geliefde dichters van Nederland. Zijn bundel Onmogelijk geluk behoort tot de succesvolste dichtbundels aller tijden. Rawie ontving in 2008 de Charlotte Köhler Prijs voor zijn gehele oeuvre. In 2021 publiceerde hij Een luchtbel in een vluchtige rivier, een verzameling poëzievertalingen met commentaar.literatuur & thrillers
Boris O. Dittrich
Het laatste woord
Whodunnit met een opbouwende spanning die je tot op het laatste moment op het puntje van je stoel houdt. Voor de lezers van Harlan Coben en Michael Connelly. Boris O. Dittrich levert met deze opmerkelijke whodunit wederom een vijfsterrenthriller af. Het gaat niet goed met Netty Geel, een jonge moeder. Haar huwelijk, haar werk, haar vrienden, haar huis: alles beklemt haar. Alleen omwille van haar zoontje Leon probeert ze er het beste van te maken. Tot het haar te veel wordt. Ze schrijft een emotionele afscheidsbrief en lijkt vervolgens in het niets te verdwijnen. Haar man geeft haar op als vermist en de politie stelt een onderzoek in, maar van Netty ontbreekt elk spoor. Twintig jaar lang pijnigt Leon zichzelf met de vraag waarom zijn moeder hem bij zijn vader heeft achtergelaten en niets van zich heeft laten horen. Tot hij ontdekt wat er is gebeurd. De waarheid is pijnlijker dan hij ooit had kunnen vermoeden. In 'Het laatste woord' bouwt Boris O. Dittrich een spanning op die lezers tot het einde geboeid zal houden. 'Een enorm spannend boek. Een échte pageturner!' - Quinty Trustfull, Koffietijd 'De schrijver weet je gespannen door te laten lezen om te achterhalen hoe het nu precies zit. Aardig is verder de beschrijving van Amsterdam in coronatijd - we zijn alweer bijna vergeten hoe paradijselijk de stad was zonder constante toeristenstroom. Zo is deze literaire thriller ook een buitengewoon aardig tijdsmonument geworden.' - Vrij Nederlandliteratuur & thrillers
