Geen producten in uw winkelmand.
‘Noties’ is een bewerking van een reeks lezingen van architect Jo Coenen. De publicatie is een leerboek voor architectuurstudenten, maar biedt ook prikkelende en inspirerende uiteenzettingen voor iedereen die geïnteresseerd is in architectuur.
Gerelateerde producten
kunst
Hans Oldewarris
Liefde voor de Hollandse bouwkunst
Publiceren over architectuur en het publiceren van architectuurteksten is een voorwaarde voor het bestaan van een architectuurdiscours. Als uitgever van boeken op het gebied van architectuur en design bij Uitgeverij 010 heeft auteur Hans Oldewarris altijd betoogd dat architecten over hun vak moeten schrijven om hun ideeën over architectuur te articuleren en te delen. Het is in belangrijke mate de uitgever die bepaalt welke projecten, onderwerpen, ideeën en programma's van architecten en ontwerpers worden toegelaten tot het publieke domein. Dit boek; de handelseditie van het proefschrift aan de Universiteit Leiden; verschaft inzicht in het publiceren over architectuur in Nederland. Het onderzoekt onder welke omstandigheden en dankzij welke uitgangspunten; werkwijze en beslissingen uitgeverij Kosmos in de periode 1923-1960 haar uitgaven op het gebied van architectuur en toegepaste kunst realiseerde.kunst
Umberto Barbieri
Honderd jaar Nederlandse architectuur, 1901-2000
'Honderd jaar architectuur in Nederland' gaat de referentiekaders na waarbinnen Nederlandse architecten de voorbije eeuw hun vak hebben uitgeoefend. Het boek biedt een uitgebreide documentatie van een twintigtal bouwwerken op basis van het oorspronkelijke planmateriaal. Elk van deze bouwwerken belichaamt een specifieke aanpak van een architectonisch probleem en vormt een kristallisatiepunt van de verschillende benaderingen die binnen het amalgaam van ontwerpstrategieën kunnen worden onderscheiden, zoals een traditionalistische, expressionistische, functionalistische, rationalistische en postmodernistische ontwerpstrategie. Door de samenhang tussen vorm, constructie en functie van een gebouw te analyseren worden de verschillende architectonische benaderingen gereconstrueerd. De ontwerptechnische en maatschappelijke betekenis van de vijf architectonische benaderingen wordt in afzonderlijke essays behandeld. Dat afzonderlijke gebouwen moeilijk te classificeren zijn op grond van gemeenschappelijke functionele, constructieve of formele kenmerken, wil nog niet zeggen dat er geen lijnen te trekken zijn in de architectonische productie. In een Calendarium worden de ontwikkelingslijnen van de Nederlandse architectuur overzichtelijk gepresenteerd. Honderd karakteristieke bouwwerken worden in chronologische volgorde een voor elk jaar tegen de achtergrond van de technische en maatschappelijke ontwikkelingen geplaatst. Hiermee wordt de ontwerpers van nu een weg door de doolhof van verhalen over het bouwen naar het bouwen zelf geboden.
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
