Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Mens & maatschappij/Ik mis alleen de HEMA
Weggaan en nooit meer terugkomen, dat deden ooms en tantes in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Met tienduizenden tegelijk vertrokken ze naar Australië en Canada om een nieuw leven op te bouwen. En opeens, een halve eeuw later, pakt een nieuwe generatie de koffers. Niet eerder vertrokken zo veel mensen naar het buitenland: vorig jaar meer dan 300 per dag. Jonge gezinnen, vijftigplussers en carrièremakers, wat bezielt hen om alles achter te laten en opnieuw te beginnen? In ‘Ik mis alleen de HEMA’ vertellen emigranten en spijtoptanten over hun grote avontuur. Met welke dromen en verwachtingen vertrokken ze? Hoe is het leven in het nieuwe land? Zijn ze inderdaad gelukkiger? De fascinerende verhalen geven een indringende kijk in hun leven. Ze nodigen uit tot avontuur en vormen een goede voorbereiding voor lezers die ook plannen hebben om naar het buitenland te vertrekken.
Gerelateerde producten
mens & maatschappij
Steffie van den Oord
Honkvast
Steffie van den Oord zocht in 'Honkvast' vijftien plaatsgebonden ouderen op en vertelt hun verhaal. Ze leven achter afbladderende raamkozijnen of ouderwetse gordijnen, door de jaren heen zijn ze bijna vergroeid geraakt met het huis waar ze geboren en getogen zijn, of introuwden. Achter geheimzinnige gevels vonden ze de recepten en rituelen om door te gaan. De dood is dichtbij maar ze zijn springlevend, en wat er ook gebeurt: ze zullen nooit vertrekken. 'Honkvast' vertelt het verhaal over deze markante personen en plekken. Zoals over het huis bij het kerkhof, waar een vrouw woont die de levens van de doden kent, of de dienstwoning waar een 105-jarige agent wakker ligt. Hun woningen zijn bedreigde landschappen geworden, met interieurs uit een ver verleden. Als zij er ooit weggaan, gaat alles op de schop. Maar tot die tijd weigeren ze om 'tussen die oude mensen in het bejaardenhuis' te gaan zitten.mens & maatschappij
Marion van San
Kalifaatontvluchters
De invasie van het Turkse leger in het noorden van Syrië heeft het onderwerp van de Syriëstrijders en hun vrouwen en kinderen meer dan ooit op de agenda gezet. Het feit dat velen erin geslaagd zouden zijn om onder de radar te verdwijnen is een reden tot zorg. Het gevaar dat mogelijk uitgaat van degenen die terugkeren uit het oorlogsgebied is al sinds 2013 een onderwerp van debat. Toen werd bekend dat enkele tientallen Belgen en Nederlanders zich hadden aangesloten bij de gewapende strijd in Syrië. In de jaren daarna zouden velen hen volgen. Mannen en vrouwen, soms in het gezelschap van hun kinderen, vertrokken naar het in juni 2014 uitgeroepen kalifaat. Maar ondanks het idyllische beeld dat door IS van het leven in het kalifaat werd geschetst, raakten velen uiteindelijk gedesillusioneerd en sloegen op de vlucht. Zij keerden terug naar België en Nederland, werden opgesloten in gevangenenkampen in Noord-Syrië of kwamen terecht in een van de gevangenissen in Turkije of Irak. In 'Kalifaatontvluchters' wordt het verhaal verteld van de families die hun kinderen kwijtraakten aan de ideologie van IS, maar van wie een aantal het kalifaat wist te ontvluchten. Daarnaast wordt ingegaan op het relaas van mannen en vrouwen die zich aansloten bij de gewapende strijd, maar die uiteindelijk besloten terug te keren naar de landen die ze eerder hadden uitgespuwd. Het zijn verhalen over religieus fanatisme en meedogenloos geweld, maar ook over onvervulde dromen, uitgedoofde liefdesrelaties en het verlangen naar vrijheid.mens & maatschappij
Are Kalvø
De outdoor waanzin
Op enig moment, meestal ergens tussen je dertigste en je veertigste, begint het door te dringen: het lijkt wel alsof je steeds meer vrienden kwijtraakt aan de natuur. Goede vrienden, met wie je vroeger eindeloos kon ouwehoeren in de kroeg, blijken opeens natuurmensen te zijn geworden. Personen voor wie alleen de beste outdoor uitrusting goed genoeg is, aangeschaft in de duurste speciaalzaken. Wat bezielt die outdoor types? Are Kalvø, die opgroeide in de Noorse natuur, maar als student tot zijn volle tevredenheid verhuisde naar de stad, voelde nooit de drang om terug te keren. Maar uit fascinatie voor 'de trek naar buiten', besluit hij te proberen van de natuur te houden en de stoute wandelschoenen aan te trekken, om zijn vrienden terug te vinden. Zou zijn medemens zich met zijn outdoor passie niet vooral positief willen onderscheiden van anderen? Kalvø onderzoekt het. Maar uiteindelijk moet toch ook hij, doorweekt van de regen, uitgeput en met voeten vol blaren, twijfelachtige trekkersliederen zingend in een stinkende hut, constateren dat een mens alleen door de natuur in te trekken, kan inzien hoe klein hij is.mens & maatschappij
