Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/‘Ich will doch nur, dass ihr mich liebt’
‘Ich will doch nur, dass ihr mich liebt’ brengt het schrijverschap van Arnon Grunberg in kaart: zijn tumultueuze debuut in 1994 tot de reputatie die hij geniet als een van de meest getalenteerde schrijvers van deze tijd en de fabelachtige productiviteit van de machine’ Grunberg.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Rory MacLean
Berlijn
Rory MacLean beschrijft de geschiedenis van wat wel wordt gezien als de hipste stad van West-Europa, Berlijn. Het is een stad van uitersten. Een stad van macht en vernedering, van geschiedenis en vernieuwing, van de geniaalste en de donkerste opvattingen die de twintigste eeuw kenmerken. In de levendige Duitse hoofdstad springen de legendes je dan ook naar de keel: Lenin bezocht dezelfde cafés als Bowies helden, de engelen van Wim Wenders zweven boven een met toortsen verlichte naziprocessie, Le Carre’s George Smiley kijkt toe hoe de treinen naar Auschwitz vertrekken. In Berlijn brengt Rory MacLean een eclectische groep historische personages samen in een groot meeslepend verhaal dat vijf eeuwen omspant. Hij introduceert een middeleeuwse bard wiens lijden de opkomst van het naziregime verklaart, een ambitieuze prostituee die het tot prinses schopt, een Schotse huurling die voor het Pruisische leger vecht, een angstige functionaris van de Communistische Partij die meebouwt aan de Muur... Ook Marlène Dietrich, Joseph Goebbels en John F. Kennedy passeren de revue. Metagegevens · De Bezige Bij · Hardback · 453 pagina’s · Geïllustreerd · ISBN 9789085425144 · NUR: 680 – Geschiedenis algemeen · Genre: Geschiedenis · Trefwoorden: Berlijn, hip, Berlijnse Muur, Marlène Dietrich, Goebbels, John F. Kennedy Auteur Rory MacLean (1956) is een Canadese schrijver. In het begin van zijn carrière werkte hij als scenarist samen met David Bowie en Marlène Dietrich. Nadat hij in 1989 de prijs voor het beste reisverhaal van The Independent won, ging hij zich toeleggen op proza. Hij schreef acht boeken, waaronder de bestsellers Stalin’s Nose (1992) en Magic Bus (2006), en heeft meer dan vijftig programma’s op BBC Radio gepresenteerd. MacLean wordt vaak geroemd om zijn avontuurlijke, soms absurde stijl. Hij woont in Berlijn. Uitgever De non-fictie van De Bezige Bij bestrijkt een breed palet – van biografie en essay tot geschiedenis, politiek en actualiteit, van filosofie tot populaire wetenschap, kunst en muziek. Het uitgegeven werk is van topauteurs van Nederlandse en internationale bodem, zoals Thomas Piketty, David Van Reybrouck, Karen Armstrong, Oliver Sacks, Philipp Blom, Jolande Withuis, Paul Verhaeghe, Bas Heijne, Auke Kok en Joshua Foer.geschiedenis
Herman Hülsmann
Mijn reis naar Indië 1928-1929
In dit dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië. Hülsmann was samen met drie andere studenten uitgenodigd door de Vereeniging Jan Pieterszoon Coen, die met groepsreizen de deelnemers wilde interesseren voor topfuncties in Indië. Er moest dan wel een verslag worden geschreven over enkele projecten die onderweg werden bezocht. Hermann Hülsmann beperkte zich niet tot de beschrijving van 'enkele projecten'. Hij zette zo veel mogelijk waarnemingen op papier. En hij maakte er foto's bij. Het resultaat is een levendig en vaak humoristisch geschreven verslag van een tijdsbeeld. Het dagboek begint met de avontuurlijke heenreis met de boot door het Suezkanaal. In Indië bezoekt hij bekende trekpleisters, die toen nog niet zo toeristisch waren als nu. En hij schrijft uitgebreid over het dagelijks leven en werken in die tijd. 'Mijn reis naar Indië' bevat veel bijzondere wetenswaardigheden, onder andere over de toenmalige stand van de techniek. Hermann eindigt zijn bezoek met een reis door Atjeh met de zogenaamde Atjeh Tram (opgeheven in 1962). In dit deel van het dagboek beschrijft hij onder andere de wegenbouwprojecten in dit toen nog onontgonnen gebied. Voor Hermann Hülsmann (1902-1983) bleef dit de reis van zijn leven. Uiteindelijk is hij niet naar Indië gegaan om daar een leidende functie te gaan vervullen. In plaats daarvan koos hij voor een carrière bij de rechterlijke macht in Nederland. En niet zonder succes: hij nam afscheid van zijn werkzame leven als Raadsheer van de Hoge Raad der Nederlanden.geschiedenis
K. de Jong Ozn.
Gods eer zij ’t merk van al uw werk
'De Geschiedenis van het Friesch Dagblad' kan worden omschreven als de biografie van een krant (verschijnend sinds 1903). In dit tweede deel wordt de periode 1935-1971 behandeld: de tijd van de economische crisis van de jaren dertig en het leiderschap van Colijn, de Tweede Wereldoorlog en de onderduik van het Friesch Dagblad, het verlies van 'ons Indië', de Nieuw-Guinea kwestie en de grote maatschappelijke omwenteling van de jaren zestig. Het is de tijd waarin Hendrik Algra – antirevolutionair in hart en nieren, lid van de Eerste Kamer en schrijver van vele boeken – de markante hoofdredacteur van het Friesch Dagblad is en zijn stempel op de krant drukt. Net als het voorafgaande deel biedt Deel II een boeiend verhaal over een veranderende wereld, gezien door de ogen van Friese gereformeerden en antirevolutionairen. Bijzondere aandacht is er voor de gebeurtenissen in Friesland en de parlementaire geschiedenis van Nederland. K. de Jong Ozn. (Drachten 1926-Sneek 2011) studeerde Geschiedenis en Nederlands aan de Vrije Universiteit. Hij was achtereenvolgens leraar in Dokkum, rector in Goes en Amersfoort, staatssecretaris van onderwijs (kabinetten Den Uyl en Van Agt 1) en voorzitter van de Unie voor Christelijk Onderwijs. Hij was tien jaar columnist van Het Buitenhof en de Haagsche Courant en schreef lange tijd voor het Centraal Weekblad en het Friesch Dagblad over politiek, onderwijs en literatuur. Hij publiceerde een aantal dichtbundels, een bundel novellen alsook een boek over de geschiedenis van de Unie voor Christelijk Onderwijs (Een verhaal dat verder gaat, 1999). In 2003 verscheen het eerste deel van zijn geschiedenis van het Friesch Dagblad onder de titel Zij zullen het niet hebben.geschiedenis
