Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Mens & maatschappij/Het land Ritalin
Het land Prozac werd een wereldwijd succes. Maar geen enkel succes kon de depressies van Wurtzel oplossen. Totdat haar arts Ritalin als antidepressivum voorschreef. Dat werkte en bleef werken. Binnen enkele weken versneed ze de pillen om ze te snuiven en spoedig kon ze geen vijf minuten buiten Ritalin. Het was Ritalin, cocaïne en weer Ritalin. Wurtzel besloot haar ervaringen wederom in een boek te verwerken. Het is een schokkend, openhartig maar ook humoristisch relaas geworden over verslaving en de drang om te overleven.
Gerelateerde producten
mens & maatschappij
Marianne Thamm
De ondraaglijke blankheid van het bestaan
Marianne Thamm is, behalve de vrouw van mijn leven, de reden waarom mijn man en ik nu al vijfentwintig jaar lang elke winter doorbrengen in Kaapstad. Vanwege de liefde die vriendschap heet. We leerden haar kennen in Antwerpen, eind jaren tachtig. Een snedige, snaakse journaliste, stand-up comédienne en lesbo-activiste, op de vlucht voor het Apartheidsregime. Ze is nog steeds een van de grappigste en scherpste geesten die ik ken. Eindelijk heeft ze haar leven neergeschreven. Geen fantast had het zo gek kunnen verzinnen. Ze is de dochter van een ongeletterde Portugese communiste en een Duitse nazi-krijgsgevangene. Ze trouwden na de oorlog in Engeland en emigreerden later naar Pretoria, waar Marianne moest opgroeien in de hoogtijdagen van Apartheid. Haar moeder kreeg afasie ? net zoals die van mij, later. Haar vader bleef nazi, tot wanhoop van Marianne. Totdat zij, in het Zuid-Afrika van Nelson Mandela, samen met haar vriendin twee zwarte weesmeisjes adopteerde. De nazi werd verliefd op zijn kleindochters en kwam tegenover zijn dochter eindelijk in het reine omtrent zijn oorlogsverleden. Een vertelling van twee continenten en vele levens. Een relaas van liefde, waarheid, verzoening en vergeving.' ? Tom Lanoyemens & maatschappij
Marion van San
Kalifaatontvluchters
De invasie van het Turkse leger in het noorden van Syrië heeft het onderwerp van de Syriëstrijders en hun vrouwen en kinderen meer dan ooit op de agenda gezet. Het feit dat velen erin geslaagd zouden zijn om onder de radar te verdwijnen is een reden tot zorg. Het gevaar dat mogelijk uitgaat van degenen die terugkeren uit het oorlogsgebied is al sinds 2013 een onderwerp van debat. Toen werd bekend dat enkele tientallen Belgen en Nederlanders zich hadden aangesloten bij de gewapende strijd in Syrië. In de jaren daarna zouden velen hen volgen. Mannen en vrouwen, soms in het gezelschap van hun kinderen, vertrokken naar het in juni 2014 uitgeroepen kalifaat. Maar ondanks het idyllische beeld dat door IS van het leven in het kalifaat werd geschetst, raakten velen uiteindelijk gedesillusioneerd en sloegen op de vlucht. Zij keerden terug naar België en Nederland, werden opgesloten in gevangenenkampen in Noord-Syrië of kwamen terecht in een van de gevangenissen in Turkije of Irak. In 'Kalifaatontvluchters' wordt het verhaal verteld van de families die hun kinderen kwijtraakten aan de ideologie van IS, maar van wie een aantal het kalifaat wist te ontvluchten. Daarnaast wordt ingegaan op het relaas van mannen en vrouwen die zich aansloten bij de gewapende strijd, maar die uiteindelijk besloten terug te keren naar de landen die ze eerder hadden uitgespuwd. Het zijn verhalen over religieus fanatisme en meedogenloos geweld, maar ook over onvervulde dromen, uitgedoofde liefdesrelaties en het verlangen naar vrijheid.mens & maatschappij
Willemijn Dicke
De Sjamaan en ik
Het grootste deel van haar leven is Willemijn Dicke militant atheïst. Als wetenschapper is ze, net als haar collega's en vrienden, een scepticus pur sang. Ze heeft een succesvolle carrière, een gezin en een grote vriendenkring. Maar dan besluit ze dat ze genoeg heeft van het leven op de automatische piloot. Tot verbazing en verontwaardiging van de mensen om haar heen begint ze een spirituele zoektocht. Nu ze zich openstelt voor mystieke gewaarwordingen, volgen ervaringen elkaar op die even intens als intiem zijn. Tijdens haar zoektocht komt een hele rits aan goeroes voorbij, van zenboeddhisten, sjamanen, handopleggers en swami's tot een Dominicaanse priester. Haar ontmoetingen en herontdekking van zingeving hebben ook hun keerzijde: in een opwelling zegt ze haar baan op en ze raakt vriendschappen kwijt. Maar de grootste verandering is dat ze niets meer zeker weet, of het moet zijn dat ze onmiskenbaar religieus is geworden. Willemijn Dicke schrijft eerlijk, nuchter, intelligent en met humor over haar tien jaar durende queeste.mens & maatschappij
Brouwer
Het glazen plafond
Vrouwen aan de top, verlangens & obstakels
Het glazen plafond is een geheimzinnig fenomeen. Als een doorzichtige barrière doemt het plotseling op, als een slagboom tussen het gebied waar mensen werken en het gebied waar mannen werken en een enkele vrouw. Het plafond is de laatste hindernis naar de absolute top. In Nederland is minder dan vijf procent van de hoogleraren vrouw. Slechts in twaalf van de vijfhonderd grootste bedrijven maakt een vrouw deel uit van de raad van bestuur. Anno 2002 bestaat het gezelschap toonaangevende journalisten en topbestuurders van overheid en bedrijfsleven nog steeds overwegend uit mannen. Dat is niet veel anders dan dertig jaar geleden, toen dat nog vanzelfsprekend was. Geen typisch Nederlands verschijnsel overigens, maar hier is sprake van een wonderlijke mengeling van 'wel willen' en 'niet kunnen'. Alleen de politiek vormt hierop soms een gunstige uitzondering.
Boom – pap – 431 pag