Gedraaid onbeschilderd vierhoek
Uit de schilderboeken van Leon Adriaans
Oorspronkelijke prijs was: € 29,90.€ 12,50Huidige prijs is: € 12,50.
De Brabantse kunstenaar Leon Adriaans (1944-2004) was een boer die schilderde en een schilder die boer wilde zijn. Toen hij in 2004 plotseling overleed liet hij niet alleen een groot aantal schilderijen na, maar ook negen bijzondere ‘schilderboeken’ van oorsprong kasboeken met gelinieerd papier. In vrijwel alle boeken schilderde Leon Adriaans van tijd tot tijd zijn ‘gedraaid onbeschilderd vierhoek’.
Gerelateerde producten
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
Pieter Overduin
Adrianus Eversen 1818-1897
De Amsterdamse schilder Adrianus Eversen was decennialang een uitmuntend schilder van stadsgezichten. Hij was een leerling van o.a. C. de Kruyff, H.G. ten Cate en Cornelis Springer. Van laatstgenoemde kunstenaar, met wie hij in zijn beginjaren veel optrok, onderging Eversen de meeste invloed. Zijn artistieke hoogtepunt is zondermeer het schilderij 'Het Belfort te Brugge' uit 1853 en is representatief voor deze periode. In de jaren zestig veranderde zijn palet enigszins en werd zijn stoffering meer gevarieerd, maar hij bleef een uiterst productieve meester die tal van indrukwekkende stads- en dorpsgezichten afleverde. Vanaf die tijd en later van de 19de eeuw exposeerde hij geregeld op 'Tentoonstellingen van levende Meesters', niet alleen in Nederland, maar in het bijzonder in Duitsland. Zijn werk werd door collega's en door een breed publiek zeer gewaardeerd. Adrianus Eversen kan tot een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het Nederlandse stadsgezichtsgenre van zijn tijd gerekend worden. In diverse musea in binnen- en buitenland zijn schilderijen van hem te bewonderen.kunst
R.H.F Fuchs
Toon Verhoef
Toon Verhoef (Voorburg, 1946) is schilder. Aan elk schilderij gaan studies op papier vooraf. Geen tekeningen in de letterlijke zin, maar samenstellingen van verf en papier. Collages waar ook verpakkingsmateriaal en opgedroogde resten verf in voor komen. Uit deze beeldreeksen destilleert Verhoef wat bruikbaar is voor een schilderij. Vaak zijn dit onderdelen: een bepaald kleurgebruik of een bepaalde compositie. Verhoef: Niet kloppende, wankele beelden die dan in het schilderij uiteindelijk wel op de een of andere manier moeten blijven staan. Dat niet kloppende moet wel kloppen. De schilderijen van Verhoef zou je abstract kunnen noemen. Als toeschouwer is hetgeen waarnaar je kijkt niet herleidbaar tot de werkelijkheid. Toch heeft Verhoefs werk in zekere zin te maken met de waarneming van die werkelijkheid, omdat het de herkomst is van de beelden - een krantenfoto, een verpakking - die hij gebruikt. Hoewel Verhoef deze beelden transformeert en ze niet meer herkenbaar zijn, zal er toch iets van blijven rondspoken in het beeld.kunst
