Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Filosofie & religie/Filosofie/De rede: bron van geluk voor iedereen
Hannah Laurens
De rede: bron van geluk voor iedereen
Inleiding tot de filosofie van Adriaan Koerbagh 1633-1669
Oorspronkelijke prijs was: € 14,50.€ 7,90Huidige prijs is: € 7,90.
Adriaan Koerbagh (1633-1669) werd zwaar gestraft voor zijn felle kritiek op de zeventiende-eeuwse kerk. Achter deze religieuze relschopper ging echter een creatieve geest schuil met een positieve boodschap, die zijn tijd ver vooruit was. Waaruit bestond deze boodschap precies? Wat waren Koerbaghs originele inzichten en idealen? De rede: bron van geluk voor iedereen toont de constructieve kant van Koerbaghs filosofie. Hij ontpopt zich hierin als een rationalist in hart en nieren. De rede is volgens Koerbagh de toegangspoort tot geldige kennis en van fundamenteel belang voor de realisatie van een welvarende staat. Bovenal is de rede een rekwisiet voor zelfverwezenlijking en persoonlijk geluk. Dit alles komt niet alleen de welgestelde elite toe, want Koerbagh was diep begaan met de kansen van de gewone mens. Hij schreef dan ook bewust in het Nederlands in plaats van het gangbare Latijn. Uitgerekend deze keuze kostte hem de kop en laat zien hoe moedig Koerbagh zich inzette voor zijn ideaal: dat intellectuele ontwikkeling mogelijk moet zijn voor ieder mens. Voor hem is de rede een bron van geluk voor iedereen.
Gerelateerde producten
esoterie & spiritualiteit
Dalai Lama
Vrij van religie
Hoe kunnen wij betere, menselijkere mensen worden? Z.H. de Dalai Lama houdt een openhartig pleidooi voor de kracht van goedheid. Iedereen die vervulling, welzijn en geluk wil bereiken, dient fundamentele menselijke waarden als compassie, vergeving, geduld en tolerantie te cultiveren. Van oudsher richten mensen zich tot een religie om hun menselijke waarden te ontwikkelen. De Dalai Lama begrijpt dat dit tegenwoordig voor velen niet meer opgaat. Hij wil niet alleen tegenstellingen tussen gelovigen en ongelovigen overbruggen, maar ook die tussen aanhangers van religies onderling. Volgens hem is het belangrijk dat we een seculiere ethiek ontwikkelen, die gebaseerd is op wetenschappelijke grondslag in plaats van religieuze overtuiging. Het gaat hem om de universele educatie van hart en geest. Het tweede deel van het boek gaat over de praktische training van de geest waarmee we onze innerlijke waarden kunnen ontwikkelen. Het is op iedereen, waar ook ter wereld, van toepassing en direct gericht op het omzetten van destructieve emoties in menselijke waarden. 'Om een harmonieuze en vreedzame wereld te bouwen, hebben we meer nodig dan alleen tolerantie en begrip tussen de verschillende religies.'filosofie & religie
Isocrates
Monument van mijn denken
Als bekendste onbekende redenaar leidt Isocrates van Athene (436 vC-338 vC) een verscholen naleven. Van oudsher geniet hij de faam, in de woorden van Cicero, de 'leermeester van alle redenaars' te zijn. In zijn tijd is hij invloedrijker in het openbare politieke debat dan Plato of Socrates, en zijn school staat aan de basis van het klassieke hoger onderwijs dat is gericht op de intellectuele en politieke vorming van vrije burgers. De school van Isocrates is het ijkpunt van alle onderwijs in de Hellenistische en Romeinse wereld, en uit de filosofie van Isocrates kon het renaissancistisch humanisme voortkomen, dat tot in de een-en-twintigste eeuw het hart vormt van de humaniora. Isocrates is overtuigd van de maakbaarheid van de verantwoordelijke burger. Hiertoe heeft hij een opvoedkundig programma ontworpen, gebaseerd op de regels van de klassieke retorica, om jeugdige talenten intensief te begeleiden en voor te bereiden op een vooraanstaande rol in de politieke gemeenschap, de gemeenschap van burgers. Filosofie is voor Isocrates de natuurlijke en beste techniek voor het leren juist te redeneren en argumenteren, en daarmee juist te handelen en te leven. Isocrates' ethiek is eerder doelmatig dan idealistisch, een praktische oefening van deugden, die gerealiseerd dienen te worden in de politieke praktijk. Het programma van Isocrates' school is gebaseerd op taal en overtuigingskracht, het hanteren van de juiste woorden, het weten te handelen op het juiste moment, en gestoeld op een vruchtbaar historisch bewustzijn, dat leidend is voor de innerlijke overtuiging, het moreel besef en het rechtvaardig handelen van een politicus. In 'Monumenten van mijn denken' geeft Jeroen Bons â voor het eerst in het Nederlands â een getrouw en meerzijdig beeld van Isocrates als filosoof, pedagoog en politiek redenaar. Het boek bevat een ruime en representatieve keuze uit zijn politieke redevoeringen: Areopagiticus, Panegyricus, Panathenaicus; zijn filosofische redevoeringen: Tegen de sofisten, Helena, Apologie van Isocrates; en zijn pedagogische brieven: Aan Demonicus en Aan Polycrates. Jeroen Bons' toelichtingen zijn ruimhartig en instructief. Hij vertaalt de redevoeringen in stijl, plaatst de pedagogische opvattingen van Isocrates in dispuut met tijdgenoten en tegenstrevers als Plato en Aristoteles, en schetst de invloed van Isocrates op het denken over onderwijs en opvoeding. Bons betoogt ten slotte dat Isocrates' pleidooi voor een nieuwe politieke cultuur, wars van particularisme en kortzichtig eigenbelang, een blijvend moreel kompas biedt voor maatschappelijk handelen en politiek plichtsbesef.filosofie & religie
René Hakvoort
Hoe economie religie werd
In 'Hoe economie religie werd' bespreekt René Hakvoort de werking van het kapitalisme, gezien door de bril van een cultureel antropoloog. We zien de werkelijkheid door het prisma van politieke economieën, die we als rationeel ervaren. Hij laat overtuigend zien dat ook onze 'moderne' samenlevingen worden gevormd door culturele aannames die voortkomen uit ideeën en ideologieën. Collectieve overtuigingen worden gevormd door de dagelijkse werkelijkheid die mensen ervaren. Als deze overtuigingen eenmaal in de hoofden van mensen zitten en het 'gezond verstand' bepalen, bepalen die op hun beurt weer hoe de werkelijkheid wordt vormgegeven. Hij laat zien dat deze collectieve overtuigingen niet alleen individuen overstijgen, politiek zijn en sociale controle uitoefenen, maar ook dat deze overtuigingen irrationeel, onlogisch en disfunctioneel kunnen zijn en de grote problemen van deze tijd veroorzaken. Met behulp van een groot aantal actuele voorbeelden maakt hij dat duidelijk, van de huizenmarkt tot de toeslagaffaire. In die zin is het geen simpele kritiek op het neoliberalisme, maar houdt het ons eerder een spiegel voor. Het laat zien hoe wijzelf de brandstof van het neoliberalisme zijn.filosofie & religie
