Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Opvoeding/De geboorte van een moeder, de geboorte van een gezin
De geboorte- en moederbundels van Daphne Deckers zijn al jaren verplichte kost voor iedere aanstaande moeder. Geen enkele auteur wist de afgelopen jaren de gevoelens van de aanstaande moeder zo perfect te verwoorden. Honderdduizenden vrouwen herkenden in het werk van Daphne veel van hun eigen twijfels, problemen en verwachtingen. Deze jubileumeditie is een bundeling van ‘De geboorte van een moeder’ en ‘De geboorte van een gezin’ waarin Daphne Deckers op openhartige wijze haar ervaringen met zwanger zijn en moeder worden beschrijft.
Gerelateerde producten
non-fictie
Daphne Deckers
De dikke van Daphne
De geboorte- en moederbundels van Daphne Deckers zijn al jaren verplichte kost voor iedere aanstaande moeder. Honderdduizenden vrouwen herkenden in het werk van Daphne veel van hun eigen twijfels, problemen en verwachtingen. Geen enkele auteur wist de afgelopen jaren de gevoelens van de aanstaande moeder zo perfect te verwoorden als Daphne Deckers. 'De Dikke van Daphne' brengt drie bestsellers bij elkaar: 'De geboorte van een moeder' (2000), 'De geboorte van een gezin' (2002), en 'Pedagoochelen' (2006).non-fictie
Marrika van Beilen
Groene vingers
De Bierummer wiettelers runden jarenlang hun kwekerij als een bonafide bedrijf. Over hun inkomsten droegen zij belasting af en de hoge energierekening werd netjes betaald. Toen het OM hun zaak aan de rechter voorlegde, oordeelde deze dat hun aanpak paste in het Nederlandse gedoogbeleid en legde de kwekers geen straf op. De uitspraak bracht de paradoxen van het Nederlandse gedoogbeleid pijnlijk aan het licht. Want hoe kan het dat bijna zeshonderd coffeeshops wiet verkopen, terwijl de politie ondertussen jacht maakt op iedereen die zich bezighoudt met de productie ervan?Over de auteur:
Neerlandica Mariska van Beilen woonde en werkte zes jaar in de Verenigde Staten. Toen zij terugkeerde naar Nederland bleek haar huis, dat ze via een makelaar had verhuurd, in gebruik te zijn als een wietplantage. Deze ervaring zette haar aan tot het schrijven van dit boek.Recensie
Dit is het verhaal van de zogenoemde Bierummer wiettelers, twee mensen die jarenlang een wietkwekerij runden als een regulier bedrijf met belastingafdrachten en volkomen openheid in de boekhouding, een bedrijf waarvan de rechter oordeelde dat dit paste in het Nederlandse gedoogbeleid. Maar het beschrijft ook de problemen die deze mensen hebben ervaren in de loop der jaren. Daaromheen schrijft de auteur over haar interviews met diverse mensen die met de bestrijding van de wietteelt te maken hebben, waarmee zij de lezer een gedetailleerd inzicht verschaft in het reilen en zeilen rond dit onderwerp. De discussie dat er coffeeshops gedoogd worden in Nederland, maar dat er geen legale wijze is om deze van kwalitatief hoogwaardige wiet te voorzien, is de achterliggende boodschap en een pleidooi om de politiek voor eens en altijd een standpunt te laten innemen, waardoor het telen van wiet buiten het criminele circuit gehouden kan worden. Het boek is bijzonder vlot geschreven en is dan ook voor een breed publiek aantrekkelijk om te lezen. Tot slot een uitvoerige bronvermelding.non-fictie
Jan Fontijn
Moederskinderen
Het was voor Jan Fontijn een schok van herkenning toen hij Stendhals emotionele beschrijving las over de dood van diens moeder. Het herinnerde hem aan de nauwe band die hij als kind met zijn eigen moeder had en hoe die band door haar verschrikkelijke dood werd verbroken. Deze lees- en levenservaring was voor Fontijn aanleiding op zoek te gaan naar de wijze waarop een aantal prominente mannelijke schrijvers de band met hun moeder hebben beleefd en beschreven. Helder en beknopt weet hij de hoogte- en dieptepunten van de moeder-zoonrelatie te beschrijven. Zo komen in 'Moederskinderen' buitenlandse auteurs als Paul Léautaud, Michel Houellebecq, Charles Baudelaire, Rainer Maria Rilke, Friedrich Nietzsche, Marcel Proust en André Gide aan bod. Maar ook Nederlandstalige auteurs zijn met Gerard Reve, Herman Gorter, Jan Hanlo, Martinus Nijhoff, Frederik van Eeden, Lodewijk van Deyssel en de Belgische Maurice Gilliams goed vertegenwoordigd. 'Moederskinderen' noemt hij die door hem gekozen schrijvers, omdat de moederliefde of het intens verlangen daarnaar zo dominant in hun leven en werk aanwezig is. Hun relatie met hun moeder is vaak ontroerend en navrant en is voor Jan Fontijn meer dan eens aanleiding om die te verbinden met zijn eigen relatie met zijn moeder. Er zijn ook schrijvers die hun moeder nooit gekend hebben en leden onder dat gemis. Het boek sluit af met een korte schets van de wijze waarop psychiaters H.C. Halberstadt-Freud, Sigmund Freud en Georg Groddeck de relatie tussen moeder en zoon beschouwden.non-fictie
