Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/De dag dat ze ons kwamen halen
Janine di Giovanni
De dag dat ze ons kwamen halen
Getuigenissen uit Syrië
Oorspronkelijke prijs was: € 19,99.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Wat in 2011 in Syrië begon als een vreedzame opstand, ontwikkelde zich tot een van de meest wrede, moorddadige conflicten in de recente geschiedenis. In ‘De dag dat ze ons kwamen halen’ vertelt oorlogscorrespondent Di Giovanni de verhalen van gewone Syriërs die getroffen worden door het conflict. Ze schetst een beeld van het dagelijks leven in de frontlinie; een onvergetelijk bewijs van de veerkracht van de mens wanneer hij wordt geconfronteerd met de verwoestende, onvoorstelbare gruwelen van oorlog.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Theo Doorman
In de schaduw van de Javazee
Anderhalf jaar voor zijn pensionering wordt kapitein ter zee Pieter Koenraad (1890-1968) in 1938 uitgezonden naar Nederlands Oost-Indië. Het zouden uiteindelijk acht enerverende jaren worden. Als commandant der marine in Soerabaja maakt hij de strijd tegen de invallende Japanners in 1942 van zeer nabij mee. Hij luncht met schout-bij-nacht Karel Doorman, vlak voordat deze met het geallieerde eskader uitvaart en de volgende dag, op 27 februari, met zijn vlaggenschip Hr.Ms. De Ruyter in de Javazee ten onder gaat. Op 2 maart gelast Koenraad de vernieling van het Marine Etablissement in Soerabaja, waar circa 18.000 mensen werken. Met de laatst beschikbare onderzeeboot Hr.Ms. K 12 evacueert hij naar Australië, vanwaar hij doorreist naar Engeland. In 1943 wordt hij benoemd tot marinecommandant Australië en onderbevelhebber der strijdkrachten in het oosten. Na de capitulatie van Japan is hij nog een aantal maanden waarnemend commandant der zeemacht in Nederlands-Indië en wordt hij geconfronteerd met de gewelddadigheden van de Bersiap-periode. Vanaf de bevrijding van Nederland in mei 1945 tot en met zijn thuiskomst schrijft Koenraad vanuit de Oost luchtpostbrieven over zijn belevenissen tijdens de oorlog aan zijn familieleden in Nederland. De brieven bieden het persoonlijke verhaal van een hooggeplaatste marineofficier, die tijdens de Tweede Wereldoorlog één van de brandpunten van de strijd tegen Japan meemaakt. 'In de schaduw van de Javazee' verschaft de lezer op een unieke manier inzicht in de problemen waarmee ons land in Nederlands-Indië, tijdens de oorlog en na de capitulatie van Japan, wordt geconfronteerd. Pieter Koenraad is openhartig over persoonlijke aangelegenheden en kritisch over de rol van diverse bekende politici en militairen in de top van de vaderlandse krijgsmacht.geschiedenis
Henri van Nieuwenborgh
Jan de Lichte
Jan de Lichte werd geboren te Velzeke op 7 april 1723, in een kroeg van bedenkelijk allooi uitgebaat door zijn ouders. Gedurende zijn turbulent leven werd Vlaanderen leeggeroofd en continu bezet door vreemde mogendheden. Het gevolg was bittere armoede bij grote lagen van de bevolking met als nasleep een criminaliteit die welig tierde. Rondzwervende marginalen, zoals Jan de Lichte, clusterden samen en vormden dievenbendes. Deze gevaarlijke cocktail was de voorbode van het noodlot dat zich op 13 november 1748 voltrok. Op die dag werd Jan de Lichte geradbraakt te Aalst, nadat hij schuldig bevonden werd aan drie moorden, twee moordpogingen en talrijke diefstallen. Samen met hem werden er nog andere bendeleden terechtgesteld, naar de galleien gestuurd, gegeseld of verbannen uit onze contreien. Deze historische feiten staan in schril contrast met de geromantiseerde verhalen over zijn leven. Hierin wordt Jan de Lichte immers voorgesteld als een volksmenner die stal van de rijken om de buit te verdelen onder de minstbedeelden. Tevens manifesteert hij zich in deze kronieken tot een vrijheidsstrijder die in opstand kwam tegen de Franse bezetter en de heersende onrechtvaardigheid. In dit boek wordt dit verheerlijkt verhaal met de historische context geconfronteerd, afgewogen en verweven. Op die manier krijgt de lezer een accuraat beeld over Jan de Lichte en zijn leefwereld.geschiedenis
Jurryt van de Vooren
Door Wilskracht Zegevieren
Sport verbroedert. Oorlog is haat. Sport is gezond. Oorlog is ellende. Sport is leven. Oorlog is dood. In alles zijn sport en oorlog niet met elkaar te verenigen en toch trok het voetbal in de Tweede Wereldoorlog wekelijks duizenden beoefenaars en tienduizenden bezoekers. Sportclubs groeiden als kool; in de zwaarste tijd uit onze moderne geschiedenis kende de Nederlandse sport een grote opleving. Zelfs ná de uitsluiting en deportatie van de Joodse leden. Sporthistoricus Jurryt van de Vooren deed baanbrekend onderzoek naar deze paradox in onze sportieve én nationale geschiedenis. Hij beschrijft hoe sport werd gebruikt als ontsnapping uit de ellende, maar ook als ideologisch wapen, als middel om soldaten te laten herstellen, als verzetsmiddel tegen de bezetter. Van de Vooren verzamelde data en opmerkelijke verhalen die een nieuw beeld geven over de mens in de oorlog: over voetbalclub Swastika met vooral Joodse leden â mét swastika op het shirt. Over de kampioen van het Kale Koppen Kamp in Tjimahi. Over de Nederlandse Olympiërs die werden vermoord in een concentratiekamp. Over de gehandicaptensport, die ontstond als behandeling voor gewonde militairen. En over de vele monumenten en gedenkstenen voor sporters, die nog altijd overal om ons heen te vinden zijn.geschiedenis
