Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Kunst/Beeldende kunst van Curaçao, Aruba, Bonaire, Saba, Sint Eustatius en Sint Maarten
Jan Gulmans
Beeldende kunst van Curaçao, Aruba, Bonaire, Saba, Sint Eustatius en Sint Maarten
54 artikelen uit het Antilliaans Dagblad
Oorspronkelijke prijs was: € 19,50.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Verzameling van 54 artikelen, in de periode 2013-2017 verschenen in het Antilliaans dagblad en geschreven door kunstverzamelaar Jan Gulman.
Gerelateerde producten
kunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal. In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens. Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders. Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.geschiedenis
Reinjan Mulder
Objectief Nederland
For English see below - In 1974 legde Reinjan Mulder (1949) een grof raster over de kaart van Nederland en trok eropuit om op de 52 kruispunten te gaan fotograferen. Doel was de objectieve werkelijkheid van Nederland vast te leggen, ongekleurd door tradities, bereikbaarheid en schoonheidsidealen. Het project werd 42 jaar later tentoongesteld in het Rijksmuseum in Amsterdam, en in opdracht van Rijksadviseur voor de fysieke leefomgeving Berno Strootman geherfotografeerd door fotografe Cleo Wächter (1993). Met ongeëvenaarde precisie, maar niet zonder eigen artistieke inbreng, voltooide Wächter in 2017 het herfotografieproject Objectief Nederland 1974-2017. De twee fotoseries worden nu gebundeld in Objectief Nederland. Veranderend landschap 1974-2017, een historisch document dat de vele veranderingen van het Nederlandse landschap in de afgelopen halve eeuw op een vernieuwende manier in kaart brengt en tegelijk fotografie als kunstvorm en bron van wetenschap bevraagt. Is fotografie ooit écht objectief te noemen? En leent iets wat begon als kunstproject zich wel voor wetenschappelijke doeleinden? -- In 1974, Reinjan Mulder (b. 1949) placed a coarsely-woven grid on top of a map of the Netherlands and set off to photograph the 52 resulting intersections. His aim was to capture the objective reality of the Netherlands, uncoloured by traditions, accessibility and beauty ideals. The project was exhibited at the Amsterdam Rijksmuseum 42 years later, and was re-photographed by photographer Cleo Wächter (b. 1993), on request of Government Advisor for the Physical Living Environment Berno Strootman. Working with unparalleled precision, Wächter succeeded in contributing her own artistic perspective and completed the re-photography project Objective Netherlands 1974-2017 in 2017. The two photo series are now combined in this book, a historical document that innovatively maps the many changes the Dutch landscape went through over the past 50 years and simultaneously raises questions about photography as an art form and scientific source. Can photography ever be truly objective? Can something that started out as an art project also lend itself to scientific purposes? Nederland's- en Engelstalig boekkunst
Jan van der Kooi
Jan van der Kooi werd geboren in 1957 (Bedum) en studeerde aan Academie Minerva in Groningen. De onderwerpen voor zijn werk zoekt hij in zijn eigen omgeving. Zijn schilderijen concentreren zich heel sterk op de kleuren van het licht - zonlicht, strijklicht, tegenlicht. Gefilterd of tegengehouden of omgebogen door glas, vitrage, ijzel. Of licht zoals weerkaatst vallend op een vloer. 'Het zijn', zegt Jan van der Kooi, 'studies in wit'. Als tekenaar excelleert Van der Kooi met zijn studies van allerhande dieren. Doorgaans uitgevoerd in krijt zijn zij zo overtuigend en zo levensecht dat je soms bijna zou vergeten dat het 'slechts' om tekeningen gaat. Naast Van der Kooi's dierstudies verdienen vooral zijn Hollandse landschappen - meestal uitgevoerd met penseel en gewassen inkt - speciale vermelding. Hij verstaat daarbij de kunst van het weglaten en weet licht in zijn werk te brengen. Een lange constante in Van der Koois oeuvre zijn verder zijn zelfportretten. Misschien is er na Rembrandt geen kunstenaar die het eigen gezicht zozeer tot inzet van studie heeft gemaakt. Jan van der Kooi kan het af zonder eigen galerie, gaat zonder trommels en trompetten door het leven en exposeert slechts eens in de vijf jaar, maar wordt desondanks gezien als de beste tekenaar van dit moment.
kunst
