‘Adele’, geschreven door Danny White, is de meeslepende biografie van een ongekende wereldster. Ze verbluft de muziekwereld al meer dan tien jaar met haar oprechte teksten, bijzondere stem en buitengewone talent. Ze werd opgevoed door een alleenstaande moeder en geplaagd door sterfgevallen en verbroken relaties. Net toen alles goed leek te gaan, waren daar een scheiding en een carrièrebedreigende keelblessure. Deze biografie scheidt de mythen van de waarheid. Een boek boordevol inzichten in deze veelzijdige vrouw die haar eigen weg gaat in de wereld van de showbusiness.
Gerelateerde producten
non-fictie
Rodolfo Vera Calderón
Máxima
Ze is de populairste vrouw van Nederland, bewonderd door miljoenen. Tegenwoordig lijkt het alsof ze voor het koningschap in de wieg is gelegd, maar dat begon toch echt anders. Het meisje uit de Argentijnse middenklasse moest haar eigen pad bewandelen om uiteindelijk de troon te bereiken. Máxima. De wording van een koningin behandelt het leven van een vrouw over wie al veel is verteld en geschreven. Maar Rodolfo Vera Calderón en Paula Galloni, en hun vele bronnen, winden er bepaald geen doekjes om. Onverbloemd beschrijven de twee journalisten Máxima's klim naar de top. In hun biografie komt het verborgen en controversiële verleden van een jonge vrouw aan het licht die haar familie achterlaat in een zoektocht naar geld en roem. Haar ambitie brengt haar via wilde feesten van de New Yorkse jetset en een paar romances uiteindelijk bij haar doel: trouwen met een edelman. Maar blijft het daarbij? Máxima. De wording van een koningin beschrijft het feitelijke verhaal achter de veelzijdige vrouw die haar eigen plan trok â en won. Na publicatie in Argentinië, waar het boek een bestseller werd, ontvingen de auteurs nog meer informatie, waaronder een aantal ook in Nederland volkomen onbekende en zelfs geheime feiten. Deze beleven in deze Nederlandse editie hun wereldprimeur. Rodolfo Vera Calderón (1977) was als journalist werkzaam in Mexico, Frankrijk, de Verenigde Staten en Argentinië. Hij was vier jaar redacteur van de Argentijnse editie van ¡HOLA! en interviewde vele Europese vorsten, prinsen, prinsessen en edellieden. Paula Galloni (1988) is een Argentijnse journalist. Zij werkt momenteel voor de televisie en de radio. Gedurende tien jaar was ze verslaggever voor de Argentijnse editie van het tijdschrift ¡HOLA!. 'De auteurs leggen een onbekende kant van de koninklijke gemalin bloot. Nergens vind je een portret dat zo levensecht is als in dit nieuwe boek, waarin onbekende details worden onthuld over de Argentijnse die koningin van Nederland werd.' La Voz 'Dit boek is ook gebaseerd op anonieme bronnen, maar tapt uit een ander vaatje. Hier vertrekt Máxima als kind uit een middenklasse-gezin naar New York op zoek naar geld en status.' Daniela Hooghiemstra, de Volkskrant 'De auteurs beschrijven de lichte kanten van het leven van de koningin, maar ook de sombere: de verboden liefde van haar ouders; het politieke verleden van haar vader; en de betreurenswaardige zelfmoord van haar zus Inés. Ook geven ze onbekende details over het begin van Máxima's romance met de huidige koning en maken ze een uitputtende analyse van de modeontwerpen die ze kiest, die wel heel ver af staan van de calvinistische soberheid van haar schoonmoeder.' La Nacionnon-fictie
Jan Fontijn
Moederskinderen
Het was voor Jan Fontijn een schok van herkenning toen hij Stendhals emotionele beschrijving las over de dood van diens moeder. Het herinnerde hem aan de nauwe band die hij als kind met zijn eigen moeder had en hoe die band door haar verschrikkelijke dood werd verbroken. Deze lees- en levenservaring was voor Fontijn aanleiding op zoek te gaan naar de wijze waarop een aantal prominente mannelijke schrijvers de band met hun moeder hebben beleefd en beschreven. Helder en beknopt weet hij de hoogte- en dieptepunten van de moeder-zoonrelatie te beschrijven. Zo komen in 'Moederskinderen' buitenlandse auteurs als Paul Léautaud, Michel Houellebecq, Charles Baudelaire, Rainer Maria Rilke, Friedrich Nietzsche, Marcel Proust en André Gide aan bod. Maar ook Nederlandstalige auteurs zijn met Gerard Reve, Herman Gorter, Jan Hanlo, Martinus Nijhoff, Frederik van Eeden, Lodewijk van Deyssel en de Belgische Maurice Gilliams goed vertegenwoordigd. 'Moederskinderen' noemt hij die door hem gekozen schrijvers, omdat de moederliefde of het intens verlangen daarnaar zo dominant in hun leven en werk aanwezig is. Hun relatie met hun moeder is vaak ontroerend en navrant en is voor Jan Fontijn meer dan eens aanleiding om die te verbinden met zijn eigen relatie met zijn moeder. Er zijn ook schrijvers die hun moeder nooit gekend hebben en leden onder dat gemis. Het boek sluit af met een korte schets van de wijze waarop psychiaters H.C. Halberstadt-Freud, Sigmund Freud en Georg Groddeck de relatie tussen moeder en zoon beschouwden.non-fictie
Trudy Scheele-Gertsen
Een kind krijg je voor het leven
Trudy Scheele-Gertsen werd verliefd op een jongeman uit Utrecht en raakte per ongeluk zwanger. Er was één probleem: ze waren nog niet getrouwd, en toen hij haar in de steek liet, werd haar probleem alleen maar groter. Opeens was ze een ongehuwde moeder, en ongehuwde moeders vond men tot in de jaren tachtig van de twintigste eeuw een schande en een gevaar voor de samenleving en de gevestigde huwelijksmoraal. Tussen 1956, toen de adoptiewet van kracht werd, en 1984 werden ongehuwde moeders dan ook vaak gedwongen hun kind af te staan. Ook Trudy werd, net als al die andere jonge vrouwen, onder druk gezet door haar directe omgeving, door artsen en hulpverleners en door de kerk. Haar moeder, die aanstuurde op adoptie, zorgde ervoor dat ze werd opgenomen in een tehuis voor ongehuwde moeders. In februari 1968 werd Trudy daar de trotse moeder van een jongetje, maar dat werd haar al snel afgenomen. Pas na enkele moeizame jaren waarin zij vergeefs om haar zoontje vocht, werd het jongetje in een adoptiegezin geplaatst. Door de afstand kon ze geen band met hem opbouwen, wat zou leiden tot een levenslang verdriet. In 'Een kind krijg je voor het leven' vertelt Trudy haar verhaal, van het moment dat ze de vader van haar kind ontmoet tot aan haar rechtszaak tegen de staat. Het laat zien wat de impact is op een mensenleven om afstand te moeten doen van je kind.non-fictie
