‘De jonge Vermeer’ Johannes Vermeer (1632-1675) is wereldberoemd vanwege zijn taferelen van het dagelijks leven, zoals een keukenmeid die melk inschenkt, een vrouw die muziekles krijgt, of een dame die een brief schrijft. Als beginnende schilder richtte Vermeer zich echter op traditionele onderwerpen, ontleend aan de Bijbel en de klassieke mythologie.
Gerelateerde producten
kunst
Mischa Spel
De Johannes-Passion
Na het grote succes van de luistergids over de Matthäus-Passion laten de auteurs ons nu ook beter luisteren naar Bachs Johannes-Passion. Met medewerking van o.a. Pierre Audi, Christoph Prégardien, Robert Holl, Nathalie Stutzmann, Antoine Bodar en Jaap van Zweden. Nergens anders ter wereld worden Bachs passies zo vaak uitgevoerd als in Nederland. En de laatste jaren is de Johannes bezig aan een opmars. Terecht, want deze passie is net zo fenomenaal als de Matthäus. Met zijn Johannes-Passion verrichtte Bach baanbrekend werk: niet eerder was er een passie geschreven van zo'n omvang en met zo'n dramatiek. De nadruk in de Johannes-Passion ligt op Jezus als verlosser van de mensheid en minder, zoals in de Matthäus-Passion, op het menselijke lijden van Jezus. Na het grote succes van de luistergids over de Matthäus-Passion laten de auteurs ons nu ook beter luisteren naar Bachs Johannes-Passion. Ook in deze complete luistergids komen muziekkenners aan het woord over hun favoriete aria´s, koren, duetten en ariosi. En natuurlijk mag een hoofdstuk over de verschillen tussen de twee passies niet ontbreken. Deze unieke gids biedt zowel de doorgewinterde als de beginnende muziekliefhebber nieuwe kapstokjes om de luisterervaring mee te verdiepen ? tijdens het concert of gewoon thuis.kunst
Wolfgang Laib
Wolfgang Laib (Metzingen, Duitsland 1950) woont en werkt in Hochdorf. Met natuurlijke, maar in de kunst ongewone materialen als bijenwas, melk, stuifmeel en rijst maakt Laib werk dat bijna sacraal aandoet. Zijn oeuvre heeft een cyclisch karakter: ieder type werk wordt steeds opnieuw gemaakt, maar de kring van werken breidt zich uit. Laibs werken hebben in al hun kwetsbaarheid iets tijdloos en eeuwigs. Ze verwijzen naar de schoonheid en kostbaarheid van dingen die er gewoon zijn en tegelijkertijd naar primaire, weinig excessieve levensbehoeften. In het zuiden van Duitsland leidt Laib een enigszins teruggetrokken leven. Het met de hand verzamelen van stuifmeel is een tijdrovend karwei en door het volgen van de bloei van verschillende planten en bomen (zoals paardebloem, boterbloem en den) is hij een goed deel van het jaar aan de omgeving gebonden. Maar zoals het ritme van de seizoenen zich zowel herhaalt als steeds weer nieuw is, zo blijven ook de elementaire handelingen die voor het maken van zijn werken noodzakelijk zijn voor Laib van betekenis: 'Ik heb de melk al zo vaak uitgegoten en het stuifmeel al zo vaak uitgezeefd, de ervaring blijft echter altijd nieuw. Het is iets dat je nog nooit eerder gezien hebt, een realiteit waarvan je niet kunt geloven dat het werkelijkheid is.' Tentoonstellingscataloguskunst
Jan Cremer, Wim van der Linden
Working class hero
Schrijver en beeldend kunstenaar Jan Cremer (1940) stamt van vaderszijde uit een familie van hoefsmeden en beroepsmilitairen uit Pruisen en Hessen, zijn moeders familie is afkomstig uit Hongarije. Korte tijd volgde hij een opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunst in Arnhem. Als schilder kreeg hij snel erkenning met zijn 'peinture barbarisme', intussen reist hij veel en woont overal.In het najaar van 1963 zwerven Jan Cremer en Wim van der Linden ieder weekend samen door Amsterdam. Wim van der Linden heeft een hok met een donkere kamer op Kattenburg, Jan Cremer heeft al een gezin en woont in de Jodenhouttuinen. De huizen die ze daar bewonen, zijn allang gesloopt. Amsterdam in 1963 is een stad in doodsnood. Het is alles sloop en verval. In die puingruwel staat Jan Cremer en kijkt hongerig in de lens.Op zijn drieëntwintigste heeft Jan Cremer een heel leven achter de rug, maar ondanks zijn successen als schilder is hij arm gebleven en noodgedwongen werkt hij in de haven. De Cremer die Wim van der Linden vastlegt, is hard op weg om van 'working class' tot 'working class hero' uit te groeien. Op alle foto's die Wim van der Linden in 1963 van hem maakt, is hij de belichaming van het nieuwe, van de dingen die komen gaan. Het icoon van de verandering wordt de foto van Jan Cremer op zijn Harley Davidson, de coverfoto van Ik Jan Cremer, dat in 1964 verschijnt. Daarna is alles anders.Wim van der Linden en Jan Cremer zullen nog tien jaar samen optrekken. Tussen 1963 en 1969 maakt hij zo'n duizend foto's van Jan Cremer, waarvan het grootste deel zich bevindt in het archief van Cremer. In dit boek zijn 80 door Jan Cremer uitgekozen foto's verzameld. Ze geven niet alleen een beeld van Jan Cremer, maar ze zijn ook een monument voor de vriendschap van twee kunstenaars, de schrijver en de fotograaf.kunst
