Jeroen Wielaert
Final Blues
De kruispunten van Harry 'Cuby' Muskee
Oorspronkelijke prijs was: € 25,00.€ 9,90Huidige prijs is: € 9,90.
Wat de Rolling Stones voor de blues deden in Engeland, deden Cuby and the Blizzards in Nederland: de van oorsprong zwarte muziek populair maken. Beide bands ontstonden in 1962. Harry Muskee en Eelco Gelling waren de kern van de groep uit Drenthe die heel het land op zijn kop ging zetten. Hun eerste LP Desolation kreeg in 1968 een Edison. Hij werd gevolgd door legendarische platen als Groeten uit Grolloo en Appleknockers Flophouse. De bezetting van de band wisselde nogal eens, met fenomenen als Hans Waterman, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt en Herman Brood. C B gaf in 1974 een afscheidsconcert. Harry Muskee ging door met andere bands. In 1995 kreeg Muskees oude vriend Johan Derksen het idee om Cuby and the Blizzards nieuw leven in te blazen. Toen kwam er een nieuwe stergitarist bij: Erwin Java. Het werd weer een fascinerende tijd, vol ups en downs. In juni 2011 ging het C B Museum open, in de voormalige boerderij van Harry Muskee in Grolloo. Het was vlak voor zijn 70-ste verjaardag. Op 26 september 2011 overleed Harry. In 2003 verscheen zijn biografie De Missie. Het boek werd bekroond in 2006. In 2008 kwam er een aangevulde heruitgave. Tien jaar na Harry’s dood besloot Jeroen Wielaert om de biografie af te ronden door het boek aan te vullen met alles wat er sinds 2008 rondom Harry Muskee gebeurd is.. Het werd Final Blues. Final Blues beschrijft het erfgoed van Harry en de band. Die legacy blijft springlevend. Dat bleek ook uit de rondgang langs voormalige bandleden, vrienden en nabestaanden van Harry Muskee waaronder Daniël Lohues, Willy Middel, Hans La Faille, Herman Deinum, Helmig van der Vegt, Erwin Java, Eelco Gelling, Johan Derksen en Douwien Oosterhof-Muskee. Alles bij elkaar geeft dat dieper inzicht in zijn en hun leven en werken. Het boek is daarmee uitgegroeid tot popgeschiedenis tegen de achtergrond van veel grote maatschappelijke ontwikkelingen.
Gerelateerde producten
kunst
Egbert Meijers
Tussen Grolloo en Austin
Begin jaren zestig maakte Egbert Meijers kennis met zenders als AFN en Radio Luxembourg en de blues- en countrymuziek: Hank Williams, Jimmie Rodgers, Son House, John Lee Hooker. Het werd een ommekeer in zijn leven. De accordeon werd een gitaar en Beethovens 'Für Elise' werd vervangen door 'Mean Woman Blues' van Elvis. De in Grolloo geboren en getogen boerenzoon Meijers ging achter de muziek aan en vond daarin een liefde die zijn leven inhoud en betekenis gaf. De liedjes die hij sinds de jaren zeventig schreef, zong hij liever tussen de coulissen dan frontaal voor het voetlicht. Desondanks brachten ze hem in Nederland, België, Duitsland, Noorwegen en Amerika op podia en in radio en tv-programma's. Vaak met andere artiesten: Harry Muskee, Frédérique Spigt, JP den Tex, Ad Vanderveen, Ad van Meurs, Fred Eaglesmith, Peter Rowan, Walt Wilkins, Paula Nelson, Jerry Jeff Walker. Meijers nam tevens als culturele duizendpoot talrijke initiatieven, zoals het Big Bear Festival, het Muzem! festival, De Drentse Bluesopera, symfonie Ode an de Ao en diverse radio- en tv-programma's. Daarnaast werkte hij mee aan tal van activiteiten en publicaties op het gebied van regionale taal en cultuur. Aan dit rijk geïllustreerde boek leverden meer dan vijftig mensen een bijdrage. Zij laten door hun ogen zien wie Egbert Meijers is en wat hij voor hen, en Drenthe, betekent. Daarmee is 'Tussen Grolloo en Austin' een bijzondere biografie geworden van een man die in hart en ziel artiest is. 'Tussen Grolloo en Austin' neemt je ook mee op een reis langs talrijke ingrijpende gebeurtenissen van de afgelopen vijftig jaar. Gebeurtenissen die Meijers inspireerden tot het schrijven van indringende en persoonlijke liedjes. ?Ze brengen deze in Grolloo geboren songwriter naar het absolute erebankje van de Nederlandse artiesten die zich wagen aan dit genre?. Rein van den Berg, Platokunst
Jeroen Junte
Do It Ourselves
For English see below Nederlandse ontwerpers hebben de afgelopen jaren een scherpe koerswijziging doorgemaakt. De nieuwe lichting ontwerpers kiest nieuwe waarden en uitgangspunten en streeft door onderzoek en samenwerking naar maatschappelijke relevantie en impact. Deze 'post-crisisgeneratie' is bevlogen, optimistisch, maar ook pragmatisch met oog voor schoonheid. Humor en het concept als bijna obligate instrumenten zijn verruild voor engagement en vrij onderzoek. Ironie en beschouwende kritiek hebben plaatsgemaakt voor onbevangenheid en dadendrang. Ambacht en lokale productie worden onderzocht als een realistisch alternatief voor vastgelopen systemen. Naast kunst en design worden ook wetenschap, technologie, sociale studies en politiek gezien als speelvelden voor ontwerpers. Kortom, de nieuwste generatie ontwerpers zoekt naar een inhoudelijke verdieping van het vak en streeft naar een positieve bijdrage aan maatschappelijke vraagstukken. Designjournalist en?criticus Jeroen Junte beschrijft voor het eerst deze nieuwe fase in de ontwikkeling van het alom geprezen Dutch Design en voert de lezer langs 199 verrassende, innovatieve en verbazingwekkende projecten en producten. - English - In recent years, Dutch Design has sharply diverged from its previous course. A generation of designers trained in and shaped by the crisis years chose new values and starting points. The focus is now on inquisitive and collaborative makers who strive for social relevance and, if possible, impact. This 'post-crisis generation' is committed and optimistic, but also pragmatic and in possession of an eye for beauty. Humour and the almost inescapable concept have been exchanged for engagement and free research and irony and contemplative criticism for open-mindedness and the will to act. Craftsmanship and local production are examined as realistic alternatives to deadlocked systems of production and distribution. In addition to art and design, science, technology, social studies and politics are also seen as design arenas. In short, the latest generation of designers is looking to substantiate the content of the profession and make positive contributions to social issues. Well-known design writer Jeroen Junte is the first to describe this new stage in the development of the widely acclaimed Dutch Design, by way of 199 surprising, innovative, astonishing projects and products. Engelstalig boekgeschiedenis
Reinjan Mulder
Objectief Nederland
For English see below - In 1974 legde Reinjan Mulder (1949) een grof raster over de kaart van Nederland en trok eropuit om op de 52 kruispunten te gaan fotograferen. Doel was de objectieve werkelijkheid van Nederland vast te leggen, ongekleurd door tradities, bereikbaarheid en schoonheidsidealen. Het project werd 42 jaar later tentoongesteld in het Rijksmuseum in Amsterdam, en in opdracht van Rijksadviseur voor de fysieke leefomgeving Berno Strootman geherfotografeerd door fotografe Cleo Wächter (1993). Met ongeëvenaarde precisie, maar niet zonder eigen artistieke inbreng, voltooide Wächter in 2017 het herfotografieproject Objectief Nederland 1974-2017. De twee fotoseries worden nu gebundeld in Objectief Nederland. Veranderend landschap 1974-2017, een historisch document dat de vele veranderingen van het Nederlandse landschap in de afgelopen halve eeuw op een vernieuwende manier in kaart brengt en tegelijk fotografie als kunstvorm en bron van wetenschap bevraagt. Is fotografie ooit écht objectief te noemen? En leent iets wat begon als kunstproject zich wel voor wetenschappelijke doeleinden? -- In 1974, Reinjan Mulder (b. 1949) placed a coarsely-woven grid on top of a map of the Netherlands and set off to photograph the 52 resulting intersections. His aim was to capture the objective reality of the Netherlands, uncoloured by traditions, accessibility and beauty ideals. The project was exhibited at the Amsterdam Rijksmuseum 42 years later, and was re-photographed by photographer Cleo Wächter (b. 1993), on request of Government Advisor for the Physical Living Environment Berno Strootman. Working with unparalleled precision, Wächter succeeded in contributing her own artistic perspective and completed the re-photography project Objective Netherlands 1974-2017 in 2017. The two photo series are now combined in this book, a historical document that innovatively maps the many changes the Dutch landscape went through over the past 50 years and simultaneously raises questions about photography as an art form and scientific source. Can photography ever be truly objective? Can something that started out as an art project also lend itself to scientific purposes? Nederland's- en Engelstalig boekkunst
