Toen fotograaf Bo Scheeringa in 2013 voor het eerst voet op Ierse bodem zette, voelde zij zich meteen thuis. De verbinding met Ierland werd gevoed door de eenzaamheid van de Ierse veengebieden, de schoonheid van de wilde kusten en de Ieren zelf – die worden geprezen om hun vriendelijkheid. Veel Ieren op het platteland steken nog steeds turf om het te gebruiken als brandstof. Tijdens één van Bo’s wandelingen ontmoette ze een gezin dat turf op een aanhanger laadde. Ze vroeg of ze een foto mocht maken en ze stopten gewillig om te poseren. Deze foto werd de start van haar fotoproject. In 2019 ging Bo een jaar terug om het proces van turfwinning te fotograferen. ‘Peat’ vertelt het verhaal over het belang en de schoonheid van Ierse veengebieden en de vergankelijkheid van de oude turfsteek-tradities in het land.
Gerelateerde producten
kunst
Tjibbe Hooghiemstra
De onschuld voorbij
Een letterlijk nieuw beeld van Mata Hari, dat haar voor het eerst en pas na meer dan honderd jaar toont in al haar schuldigheid, verleidelijkheid en waanzinnigheid. Drieëndertig nieuwe hedendaagse foto's van Mata Hari, gefotografeerd met behulp van een authentieke foto van haar uit 1905, uit de collectie van het Fries Museum te Leeuwarden. Gedurende de jaren 2015 en 2016 heeft beeldend kunstenaar Tjibbe Hooghiemstra (Tytsjerk, 1957) Mata Hari opnieuw gefotografeerd. Als model stond een, door haar zelf uitgegeven, postkaart uit 1905. In een verleidelijke pose is Mata Hari te zien. Met gebruik van de camera heeft Hooghiemstra een nieuwe serie beelden gemaakt die verschillende facetten van Mata Hari laten zien. Er zijn foto's die haar als een erotische danseres, een waanzinnige of een schuldige in oorlogstijd tonen. Deze schuldigheid is de reden voor de grote serie foto's geweest. Het is een manier om een kritische weergave van Mata Hari te tonen met behulp van haar destijds zelf uitgegeven flyer. De foto's willen een tegenhanger vormen van de nog altijd volhardende eenzijdige mythevorming rondom haar persoon. In 'De onschuld voorbij' wordt de originele foto uit 1905 als opmaat getoond, afgedekt met een dun lapje zwarte stof. Er naast staat het ooggetuige verslag, van Henry Wales uit 1917, van het neervallende lichaam tijdens haar executie. Opmerkelijk is de grote overeenkomst tussen de beschrijving van Wales en de houding op de oorspronkelijke foto uit 1905. 'De onschuld voorbij' bevat meer dan 30 foto's in zwart wit en kleur, afgewisseld met enkele zeer korte tekstbijdragen van biograaf Russel Warren Howe uit 1986 en een korte uitleg over het fotoproject. De foto's lopen uiteen van indringende zwart wit portretfoto's, veelkleurige abstracte sprookjesachtige beelden tot verleidelijke erotische foto's. Allen afkomstig uit de originele foto en heel direct zonder tussenkomst van bewerkingsprogramma's afgeprint.kunst
Tamara Becker
Op de foto in oorlogstijd
'Op de foto in oorlogstijd' gaat over een klein deel van het oeuvre van fotografe Annemie Wolff: de 100 fotorolletjes uit 1943, met portretten van 440 mensen, één gipsmasker, één kat en drie hondjes. Bij de foto's hoort een kasboek geordend per maand, data, namen, verwijzingen naar filmnummers, adressen en ontvangen bedragen. Circa honderd mensen op de foto's komen niet in het kasboek. Een derde van de klanten was jonger dan 20 jaar. Ongeveer 60% was Joods of half-Joods, van wie meer dan de helft de oorlog heeft overleefd. Tamara Becker en An Huitzing identificeerden meer dan 300 personen met zekerheid en vertellen hun verhaal vanaf het moment dat op 14 januari 1943 Annemies eerste klantje zich aandient, de Joods peuter Robert Ferro. Mensen gingen midden in de oorlog 'nog even naar de fotograaf' om verschillende redenen. Vaak wilden ze een pasfoto voor een vervalst persoonsbewijs. Acht foto's van Annemie zijn aangetroffen in het Calmeyer-archief: ze zijn ingezet om de geportretteerden 'Arisch' te laten verklaren. De meeste foto's zijn echter gemaakt voor de herinnering, om aan geliefden te geven of zelf te houden. Er zijn veel babyfoto's: ondanks alles, gaat het leven tijdens een bezetting gewoon door. De tegenstelling tussen vreedzame foto's en de huiveringwekkende omstandigheden is de rode draad in 'Op de foto in oorlogstijd'. Inclusief DVD met beeldmateriaal.geschiedenis
David J. Eiger
Race naar de Maan 3D
Queen-gitarist Brian May is niet alleen virtuoos muzikant, ook is hij gepromoveerd astrofysicus en verzamelaar van stereoscopiefoto's. Deze laatste twee passies komen samen in 'Race naar de maan 3D ? een nieuwe kijk op onze eerste ruimtemissies'. Met een introductie van André Kuipers. Ruimterace: Eind jaren zestig en begin jaren zeventig van de vorige eeuw ontspon zich een ware ruimterace tussen de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten. Inzet: als eerste een mens op de maan zetten en veilig terugbrengen. De uitslag is natuurlijk bekend. Het bemande ruimtevaartprogramma van de Sovjet-Unie stortte om allerlei redenen in elkaar en de Amerikanen konden in 1969 de overwinning claimen. Nooit eerder vertoonde foto's: 'In Race naar de maan 3D' vertelt auteur David J. Eicher over onze eerste missies naar een ander hemellichaam aan de hand van meer dan 150 nog nooit eerder gepubliceerde stereoscopische foto's. Een stereoscopische foto bestaat uit twee foto's die elk vanuit een net iets ander oogpunt een tafereel of object in beeld brengen. Wanneer je linker oog de ene foto ziet en je rechter oog de andere foto, dan zie je ineens diepte. Met een bijgeleverd, door Brian May ontworpen, brilletje kun je de ruimterace en het maanoppervlak daardoor in 3D bekijken. Menselijke opofferingen: Behalve het brilletje nam Brian May ook de selectie en bewerking van de in het boek opgenomen foto's voor zijn rekening. Ondersteund door deze foto's vertelt Race naar de maan 3D over de technologische ontwikkelingen die de maanlandingen mogelijk maakten, over de menselijke opofferingen die daarbij kwamen kijken en over de wetenschappelijke kennis die de missies opleverden.kunst
Nienke Swierstra
Willeke van Ammelrooy acte de presence
In het jaar dat ze vijfenzestig wordt blikt Willeke van Ammelrooy, al sinds begin jaren zeventig een van de meest besproken persoonlijkheden van ons land, terug op haar leven. Het is niet voor niks dat ze juist in de afgelopen maanden besloot om aan de hand van vergeelde foto's en memorabilia uit de dozen bij haar op zolder herinneringen op te halen aan vijfenzestig jaar succes, teleurstelling, glamour, liefde en verdriet. 2008 was het jaar waarin bij Willeke een tumor werd geconstateerd, en een zware operatie noodzakelijk bleek. Het was ook het jaar waarin ze nieuwe successen beleefde, met haar rol in de film Bride Flight en de documentaire die dochter Denise Janzee over haar leven maakte.In gesprek met Nienke Swierstra vertelt Willeke over de grote en kleine liefdes in haar leven en over trouw blijven aan jezelf. Ze gaat in op loyaliteit, misleiding en integriteit in de filmwereld, de haat-liefdeverhouding met de pers, de kunst van het (film)acteren en op het veelbewogen jaar dat achter haar ligt en dat haar sterker maakte dan ooit.