Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Non-Fictie/Economie & politiek/Wereld in wanorde
De Verenigde Staten trekken zich terug uit het Midden-Oosten; Rusland, China en superambitieuze regionale leiders vullen de gaten. Trump heeft het gebied nog eens extra volgepompt met wapens, maar ook de Russen leveren aan wie ook maar betaalt. Wordt het Midden-Oosten één groot strijdtoneel waar de drones over en weer vliegen? Met aan de ene kant Iran en zijn bondgenoten in Syrië, Irak en Libanon en daartegenover de conservatieve Golfheersers? Zoals gewoonlijk in het Midden-Oosten ligt het niet zo simpel. In ‘Wereld in wanorde’ legt Carolien Roelants uit wie er allemaal tegenover wie staan en waarom. De lage olieprijs dwingt de roekeloze Saoedische kroonprins tot inbinden; worden zijn revolutionaire plannen nog uitgevoerd?
Gerelateerde producten
muziek
Niek Nelissen
Willem van Otterloo
Willem van Otterloo was één van de vier belangrijkste Nederlandse dirigenten van de twintigste eeuw. Als componist liet hij een klein maar verfijnd oeuvre na. Zijn bekendste werk is de Symphoniëtta (1943), die behoort tot de meest gespeelde Nederlandse composities. Van Otterloo's levensverhaal geeft een interessant tijdsbeeld van het muziekleven tussen 1928 en 1978. Hij begon zijn loopbaan als tutticellist in het Utrechts Stedelijk Orkest. Een compositieprijsvraag van het Concertgebouw in 1932 bleek bepalend voor zijn toekomst. De orkestsuite die hij instuurde, werd bekroond met de eerste prijs en hij mocht de uitvoering door het Concertgebouworkest zelf dirigeren. Het USO stelde hem in 1934 aan als tweede en in 1937 als eerste dirigent. Hij bleef aan toen het USO in 1943 werd ingezet bij de Europasender, een Duitse propagandazender. Dit kwam hem na de bevrijding te staan op een veroordeling door de Ereraad voor de muziek. In 1949 werd Van Otterloo eerste dirigent van het Residentie Orkest, dat hij bijna een kwart eeuw leidde. Het Haagse orkest ging met hem een ongekende bloeitijd tegemoet. In 1950 werd hij een van de vaste dirigenten van het nieuwe platenlabel van Philips, dat hem behalve met het RO opnamen liet maken in Berlijn, Parijs en Wenen. De vele Philips-lp's droegen bij tot zijn internationale reputatie. Na het overlijden van Eduard van Beinum in 1959 werd algemeen verwacht dat hij diens opvolger zou worden bij het Concertgebouworkest. De keuze viel echter op Bernard Haitink en Van Otterloo bleef in Den Haag. In de jaren zestig kwam Van Otterloo bij het RO onder vuur te liggen door de roep om inspraak en repertoirevernieuwing. Als gastdirigent verlegde hij zijn activiteiten deels naar het buitenland. Na zijn vertrek bij het RO in 1973 werd hij chef-dirigent van het Sydney Symphony Orchestra. In 1978 overleed hij in Australië bij een verkeersongeval. Recensie: Dit vlot geschreven imposante boek is een handelsuitgave van een academisch proefschrift over de introverte levens- en musiceerstijl van een van Nederlands bekende orkestleiders met een interessant tijdsbeeld (1933-1978). Zelf voortgekomen uit de orkestpraktijk stond hij als vaste dirigent "op de bok" van respectievelijk het Utrechts Stedelijk Orkest en het Residentie Orkest. Ook de kronieken van beide ensembles uit die periode worden door de promovendus - muziekjournalist en leraar vwo geschiedenis - in detail beschreven. Voor diegenen die onder Van Otterloo hebben gespeeld, is dit relaas 'gefundenes Fressen'. Maar voor hen niet alleen! Het boek bevat naast talrijke bijlagen en foto's een dvd met een tweetal televisieregistraties uit respectievelijk 1963 (Gebouw K&W Den Haag, Brahms III) en 1976 (St. Bavokerk Haarlem, Beethoven IX). Het boek en de dvd zijn toonaangevend voor de onderhavige periode van het orkestbedrijf. Metagegevens • Van Gruting • Gebonden • 629 pagina’s • ISBN 9789075879407 • NUR: 660 - Muziek algemeen • Genre: Kunst, Muziek, Biografieën • Trefwoorden: Dirigent, Residentie Orkest, Van Otterloo Over de auteur: Niek Nelissen (1952) studeerde geschiedenis in Groningen. Hij is werkzaam als leraar aan het Stedelijk Gymnasium in Arnhem en als toetsdeskundige bij het Cito. Als muziekjournalist schreef hij een groot aantal artikelen voor muziektijdschriften en toelichtingen bij cd-uitgaven op muziekhistorisch gebied. De biografie van Willem van Otterloo is de handelsuitgave van het proefschrift dat hij in 2009 verdedigde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Over de uitgever: Uitgeverij Van Gruting, opgericht in 1996, legt zich toe op het uitgeven van boeken op het terrein van geschiedenis, kunstgeschiedenis, muziekgeschiedenis en literatuurgeschiedenis.gezondheid
Florien Vaessen
Op de bank
Ziek worden van je werk. Een op de zeven werkende Nederlanders overkomt het, maar er rust nog altijd een groot taboe op. Het overkwam ook Florien Vaessen. Op een ochtend stond ze klappertandend onder de douche. Op, uitgeput, helemaal leeg. De dag ervoor was ze nog gewoon aan het werk als manager communicatie op het hoofdkantoor van een grote bank. Vanaf het moment dat ze ziek wordt, beziet ze alles wat ze altijd vanzelfsprekend vond met andere ogen. Als zoveel mensen ziek worden van hun werk, is dat dan nog wel een individueel probleem? Of zijn we corporate robots aan het worden en is misschien de tijd aangebroken eens te onderzoeken hoe ziekmakend de mechanismen in grote organisaties kunnen zijn? Zijn de plekken waar we werken niet gewoon een maatje te groot geworden? En kunnen de ervaringen van alle werkzieken helpen om ons werk weer wat gezonder te maken? In 'Op de bank' schetst Vaessen met onderkoelde humor en veel gevoel voor understatement de jungle van de apenrots en hoe we ons daar allemaal op onze eigen manier staande proberen te houden: de survivors en de verbeten kantoortypes, tenenkrommende vergaderingen en hilarische leiderschapsprogramma's - en haar eigen aandeel daarin. Ook de pijnlijke machtsconflicten komen aan bod, net als de mensen die niet meer zeggen wat ze denken en de machteloosheid rondom goede ideeën, die maar niet van de grond lijken te kunnen komen.non-fictie
Thijs Kleinpaste
Tegenover Dostojevski
Fjodor Dostojevski is misschien wel de grootste schrijver uit het pantheon van de Russische letteren: een genadeloze criticus van de vooruitgang, van de illusies die de mensheid over zichzelf in het leven roept, en van de mens zelf. Althans, dat is wat vaak over hem wordt gezegd. 'Tegenover Dostojevski' beweert het tegendeel. Wat Dostojevski verkondigde was vaak weinig meer dan de boodschap van een schreeuwende amateur-profeet, terwijl de schrijvers tegen wie hij tekeerging ? ook al zijn ze in de vergetelheid geraakt ? vaak meer en belangrijker dingen te zeggen hadden. 'Tegenover Dostojevski' bespreekt drie denkers die weliswaar niet zo beroemd zijn als Dostojevski, maar minstens zoveel aandacht verdienen: Vissarion Belinski, Alexander Herzen en Ivan Toergenjev. Wie? Belinski: de criticus die Dostojevski als piepjonge schrijver ontdekte. Herzen: de essayist die door Dostojevski zeer bewonderd werd. Toergenjev: de schrijver tegen wie Dostojevski zich hevig afzette, maar die hij ook als meerdere erkende. De drie vrienden voerden in hun werk een discussie over de rol van het individu in de geschiedenis. Ze zochten een antwoord op vragen over protest en revolutie, over radicalisme en gematigdheid, en over idealisme en desillusie. Tegenover die gedachtewisseling stond Dostojevski: niet alleen als contrapunt, maar ook als belangrijke getuige.non-fictie
