Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Schuilstad
‘Schuilstad’ refereert aan de verscholen stad die in de loop van de Tweede Wereldoorlog in veel Europese steden ontstond: de echte stad bovengronds, ‘de schuilstad´ ondergronds, om de almaar heviger wordende bombardementen het hoofd te kunnen bieden. Hoogleraar architectuurgeschiedenis Koos Bosma, geeft een zeer gedetailleerd overzicht van allerlei vormen van maatregelen om de bevolking te beschermen tegen luchtaanvallen in Engeland, Duitsland en Nederland voor, maar vooral ook in de Tweede Wereldoorlog. Veel aandacht wordt besteed aan de Duitse bunkers en schuilkelders in Den Haag. Met zwart-witfoto’s, kaarten en plattegronden.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Harry van Wijnen
‘Blood, Sweat and Tears’
Begin jaren veertig had Hitler een groot deel van Europa veroverd; of stond op het punt dat te doen. Er was maar één land dat de totale overwinning in de weg stond: Groot-Brittannië. En daarbinnen was het maar een man: Winston Churchill. Het was Churchill die Hitler en zijn legers weerstond, het was Churchill die zijn landgenoten inspireerde tot onvoorwaardelijke strijd en hen daarin voorging. Hij was de man 'die geboren was om Engeland naar de overwinning te voeren'. De Londense wijk East End werd door Duitse bommenwerpers met de grond gelijk gemaakt. Honderden beroemde landmarks in de Britse hoofdstad werden verwoest. Honderdduizenden Londenaren sliepen in geïmproviseerde schuilkelders en in de tunnelbuizen van de Underground. De toestand was zo goed als onhoudbaar. Maar onder de bezielende en vastberaden leiding van Churchill werden de bombardementen verdragen en bleef Engeland overeind. Uiteindelijk liet Hitler zijn plan voor een invasie varen. Harry van Wijnen schreef met 'Blood; Sweat and Tears' niet alleen een meeslepende ondergrondse geschiedenis van Londen; maar ook een fascinerende biografie van Churchill in de cruciale oorlogsjaren 1940 en 1941. Dat was de periode voordat Amerika in de Tweede Wereldoorlog kwam; waarin Engeland er moederziel alleen voor stond. Van Wijnen zocht en vond in Churchills fameuze radiotoespraken; maar ook in talloze archieven en dagboeken van vermaarde en minder vermaarde Engelsen uit die periode; het geheim van de Britse vechtersmentaliteit en hun vastberaden wil de Duitsers te verslaan en het nazisme te vernietigen.geschiedenis
Sporen in de modder
Als in november 1918 de wapenstilstand ingaat, blijkt dat het buurtspoorwegennetwerk aan beide zijden van het front zeer sterk is uitgebreid. Hier en daar blijven nog stille getuigen van die bovenmenselijke transportinspanning voor het vervoer van troepen en van bepaalde bevoorradingsmiddelen die met de tram of buurtspoorwegen zijn aangevoerd. De tram speelt in de hoofden van de militairen vóór 1914 nauwelijks een rol. Bij de mobilisatie en vooral bij de aftocht naar de versterkte vesting Antwerpen wordt er zorg gedragen voor het verbinden van de verschillende netten en wordt er zo goed als mogelijk rollend materieel uit de handen van de invaller gehouden. Als het Belgische leger begin oktober 1914 terugplooit op Oostende en nadien de stelling achter de IJzer inneemt, speelt de tram een zeer belangrijke rol voor de afvoer van troepen die zich terugtrekken voor de Duitsers. Vrij snel rijpt in de hoofden van de militairen, zowel als de trammaatschappijen dat er werk aan de winkel is. 'Sporen in de modder' vertelt het verhaal van de tram in oorlogstijd. Van de spoorwegen is bekend dat ze tijdens de Eerste Wereldoorlog een belangrijke rol hebben gespeeld in de bevoorrading van het front. Veel minder bekend is dat ook een relatief bescheiden transportmiddel als de trams een groot deel van de bevoorrading en de troepentransport voor zijn rekening nam. Dat had niet alleen te maken met de aanwezigheid van een uitgebreid tramnetwerk in België. Door de aanhoudende bombardementen was het wegennet soms zo grondig verwoest dat terugvallen op trams en smalspoor de enige werkbare oplossing bleek. 'Sporen in de modder' vult een lacune in de kennis van de spoorweggeschiedenis en beperkt zich daarbij niet tot droge feiten en cijfers, maar brengt ook de lotgevallen van trambestuurders en hun passagiers onder de aandacht. Een onmisbaar werk voor iedereen die geïnteresseerd is in militaire geschiedenis.geschiedenis
Peter Karstkarel
Dag, mijn lieve moeder
Al bijna een decennium lang zijn Peter en Klaske Karstkarel bezig met het in kaart brengen van de grafcultuur in Friesland. Ontroerende aanleiding daarvoor was de vondst van een kleine grafsteen op het kerkhofje van Brongerga, met daarop in eenvoudige letters 'Dag, mijn lieve moeder'. Het zerkje gaf geen naam en geen datum prijs, het was een graf voor iedere moeder en van alle tijden. Sinds die dag hebben ze ruim 480 kerkhoven en begraafplaatsen en honderden kerken in Friesland bezocht. Met als resultaat een imposant verslag in boekvorm van hun jarenlange graventocht. In maar liefst 26 rijk geïllustreerde hoofdstukken besteden de Karstkarels allereerst aandacht aan de prehistorie, met onder meer sarcofagen en dekstenen, de latere gotische zerken en uiteraard de trots van de Friese cultuurgeschiedenis: de renaissancezerken van grote meesters. Daarna wordt de funeraire cultuur buiten de kerken uitgebreid besproken en in beeld gebracht. Te beginnen met het verbod om in de kerken te begraven en de verplichting om begraafplaatsen buiten de bebouwde kom te stichten. Vervolgens komen familiebegraafplaatsen van de elite, de grafkelders en gravenvelden voor deze maatschappelijke klasse aan de orde en volgt een zeer ruim overzicht van Friese kerkhoven en begraafplaatsen. Van algemene tot katholieke en joodse, maar ook de laatste rustplaatsen van dieren. Een opmerkelijk hoofdstuk is gewijd aan bijzondere voorbeelden van grafpoëzie. Die soms een glimlach opwekken, tot vertedering leiden of juist tot nadenken stemmen. En emotie is er ook in andere vormen. Zoals bij het lezen van in steen gebeitelde drama's. Ouders die hun kinderen verloren, schaatsongevallen, schipbreukelingen, slachtoffers van oorlogshandelingen. 'Dag, mijn lieve moeder' neemt de lezer mee op een ontroerende reis kriskras door de provincie. Een reis die geen eindpunt kent, maar juist het begin is van een indrukwekkende kennismaking met de grafcultuur in Friesland.geschiedenis
