Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Gezondheid/Psychologie/Licht in het water
Laurens Vehmeijer omschrijft de basis van wat ons motiveert als de natuurlijke behoefte en de fundamentele vrijheid om ons ergens mee te identificeren, om ons ergens in te manifesteren, om ons met onze vermogens te kwalificeren en onszelf daarin te actualiseren. Hij geeft daarbij duidelijk aan hoe we dat zelf op eigen kracht kunnen realiseren en vormgeven. Zowel in ons persoonlijk leven als ook maatschappelijk en in het functioneren op ons werk.
Gerelateerde producten
gezondheid
Florien Vaessen
Op de bank
Ziek worden van je werk. Een op de zeven werkende Nederlanders overkomt het, maar er rust nog altijd een groot taboe op. Het overkwam ook Florien Vaessen. Op een ochtend stond ze klappertandend onder de douche. Op, uitgeput, helemaal leeg. De dag ervoor was ze nog gewoon aan het werk als manager communicatie op het hoofdkantoor van een grote bank. Vanaf het moment dat ze ziek wordt, beziet ze alles wat ze altijd vanzelfsprekend vond met andere ogen. Als zoveel mensen ziek worden van hun werk, is dat dan nog wel een individueel probleem? Of zijn we corporate robots aan het worden en is misschien de tijd aangebroken eens te onderzoeken hoe ziekmakend de mechanismen in grote organisaties kunnen zijn? Zijn de plekken waar we werken niet gewoon een maatje te groot geworden? En kunnen de ervaringen van alle werkzieken helpen om ons werk weer wat gezonder te maken? In 'Op de bank' schetst Vaessen met onderkoelde humor en veel gevoel voor understatement de jungle van de apenrots en hoe we ons daar allemaal op onze eigen manier staande proberen te houden: de survivors en de verbeten kantoortypes, tenenkrommende vergaderingen en hilarische leiderschapsprogramma's - en haar eigen aandeel daarin. Ook de pijnlijke machtsconflicten komen aan bod, net als de mensen die niet meer zeggen wat ze denken en de machteloosheid rondom goede ideeën, die maar niet van de grond lijken te kunnen komen.gezondheid
Hilde Ostby
Zoeken naar zeepaardjes
Op welke manier bepaalt ons geheugen hoe we naar onszelf en naar de wereld kijken? In 'Zoeken naar zeepaardjes' wordt de werking van het 'zeepaardje', ofwel de hippocampus, het kleine deel van onze hersenen dat de regie voert over onze herinneringen, ontrafeld. Dat zeepaardje is misschien wel het meest intrigerende stukje van ons brein. Waarom wist het zoveel gebeurtenissen uit ons geheugen? Waarom kloppen veel van onze herinneringen niet helemaal? Het geheugen stimuleert, fantaseert, zet ons op het verkeerde been, geeft ons romantische gevoelens, is even ongrijpbaar als onweerstaanbaar. Aan het geheugen valt niet te ontkomen: we worden telkens opnieuw geconfronteerd met onze diepliggende herinneringen, door geur, smaak of geluid. We kunnen ook niet zonder: een van onze grootste angsten is geheugenverlies. In dit unieke, diepgravende en tegelijk lichtvoetige boek duiken de zussen Hilde en Ylva Østby in de geschiedenis van de wetenschap en spreken ze met hersenspecialisten en mensen met een uitzonderlijk geheugen, zoals schakers, taxichauffeurs en acteurs. Wat heeft de werking van het geheugen te maken met de aanslag op het eiland Utøya? En waarom sturen de zussen midden in de winter duikers naar de dieptes van de fjord van Oslo? 'Zoeken naar zeepaardjes' is een zeldzame combinatie van wetenschappelijke expertise en literair talent. Een onvergetelijk boek.gezondheid
Corien van Zweden
Een hapje uit de zon
Als bij journalist en schrijfster Corien van Zweden borstkanker wordt geconstateerd, ontdekt ze dat in de brugklas van haar oudste dochter vijf ouders kanker hebben. Een bizarre situatie, die de getroffen ouders en hun kinderen tot lotgenoten maakt. Wat richt kanker in al die gezinnen aan? Hoe gaat iedereen met de ziekte om? Wat verandert er in hun leven? En hoe houd je je staande terwijl het leven op zijn kop staat? Een hapje uit de zon biedt houvast en herkenning aan iedereen die met kanker te maken krijgt. Persoonlijke verhalen en professionele meningen zijn samengevoegd tot een gelaagd verslag van de impact van deze ziekte. 'Het was een fijn lichaam. Het was mijn lichaam en ik leefde met het onuitgesproken idee dat we samen wel een jaar of tachtig konden worden.' 'Onbevangen was ik zes jaar geleden aan dit avontuur begonnen. Ik was nog maar nauwelijks bekomen van mijn eigen borstkankerbehandelingen, toen ik erachter kwam dat in de brugklas van mijn oudste dochter 5 van de 22 kinderen een ouder met kanker hadden. Het had me nieuwsgierig gemaakt. Ik wilde weten wat de kanker in al die gezinnen aanrichtte. Hoe deden de andere ouders het, hoe gingen zij met de ziekte om en hoe was het voor de kinderen, alle vijf aan het begin van de puberteit? Ik besloot de lotgevallen van de ouders en hun puberkinderen te gaan volgen.'gezondheid
