Geen producten in uw winkelmand.
Keith Haring genoot van wereldwijde faam om zijn kleurrijke schilderijen, tekeningen, beeldhouwwerken en muurschilderingen. In de vroege jaren 1980 veroverde hij stormenderhand de New Yorkse kunstscene met zijn levendige, op graffiti geïnspireerde tekeningen, waarvan vele trouwens ook bij het grote publiek bekend raakten, onder meer door de voorstelling van zijn bekende Radiant Child in 1982 op een billboard op Times Square. Keith Harings onmiddellijk herkenbare, “stripachtige” beeldtaal putte niet alleen uit de iconografie van de hedendaagse pop- en clubcultuur maar greep ook terug op patronen en ritmes uit de islamitische en Japanse kunst en de primitieve wandschilderingen. Uit zijn werk sprak daarenboven een diepgaand engagement met sociale rechtvaardigheid en activisme. Hij verwerkte er tal van thema’s in die ook vandaag relevant blijven, zoals de aidscrisis, de Koude Oorlog en de angst voor een kernaanval, racisme, de uitwassen van het kapitalisme en de aftakeling van het milieu. ‘Keith Haring’ bevat een vijftigtal werken aangevuld met zelden geziene foto-, film- en archiefdocumenten die door de Keith Haring Foundation ter beschikking zijn gesteld. Het wil Haring niet alleen bij een nieuw publiek bekend maken maar ook een nieuw licht werpen op een kunstenaar wiens oeuvre een typische uiting is van de subculturele en creatieve energie van het New York van de jaren 1980.
Gerelateerde producten
kunst
Tjibbe Hooghiemstra
De onschuld voorbij
Een letterlijk nieuw beeld van Mata Hari, dat haar voor het eerst en pas na meer dan honderd jaar toont in al haar schuldigheid, verleidelijkheid en waanzinnigheid. Drieëndertig nieuwe hedendaagse foto's van Mata Hari, gefotografeerd met behulp van een authentieke foto van haar uit 1905, uit de collectie van het Fries Museum te Leeuwarden. Gedurende de jaren 2015 en 2016 heeft beeldend kunstenaar Tjibbe Hooghiemstra (Tytsjerk, 1957) Mata Hari opnieuw gefotografeerd. Als model stond een, door haar zelf uitgegeven, postkaart uit 1905. In een verleidelijke pose is Mata Hari te zien. Met gebruik van de camera heeft Hooghiemstra een nieuwe serie beelden gemaakt die verschillende facetten van Mata Hari laten zien. Er zijn foto's die haar als een erotische danseres, een waanzinnige of een schuldige in oorlogstijd tonen. Deze schuldigheid is de reden voor de grote serie foto's geweest. Het is een manier om een kritische weergave van Mata Hari te tonen met behulp van haar destijds zelf uitgegeven flyer. De foto's willen een tegenhanger vormen van de nog altijd volhardende eenzijdige mythevorming rondom haar persoon. In 'De onschuld voorbij' wordt de originele foto uit 1905 als opmaat getoond, afgedekt met een dun lapje zwarte stof. Er naast staat het ooggetuige verslag, van Henry Wales uit 1917, van het neervallende lichaam tijdens haar executie. Opmerkelijk is de grote overeenkomst tussen de beschrijving van Wales en de houding op de oorspronkelijke foto uit 1905. 'De onschuld voorbij' bevat meer dan 30 foto's in zwart wit en kleur, afgewisseld met enkele zeer korte tekstbijdragen van biograaf Russel Warren Howe uit 1986 en een korte uitleg over het fotoproject. De foto's lopen uiteen van indringende zwart wit portretfoto's, veelkleurige abstracte sprookjesachtige beelden tot verleidelijke erotische foto's. Allen afkomstig uit de originele foto en heel direct zonder tussenkomst van bewerkingsprogramma's afgeprint.kunst
Gerhard Richter
Het oeuvre van Gerhard Richter overstijgt de historische scheiding tussen abstracte en figuratieve schilderkunst. Zijn werken beperken zich niet tot een zelfgenoegzaam spel van kleuren en vormen maar scheppen al evenmin een zuiver beeld van de realiteit. Zelfs als die realiteit en haar feitelijkheden de onderwerpen van zijn werken vormen, stelt de schilderende scepticus het figuratieve ter discussie. Dat geldt met name voor zijn schilderijen van deuren, gordijnen en vensters uit de jaren 1960 die centraal staan op deze tentoonstelling. Hoewel ze refereren aan de typische kenmerken van een figuratieve kunst die ons de werkelijkheid toont, ontzeggen ze ons tegelijkertijd de toegang tot deze werkelijkheid door een picturale ruimte te scheppen die elke illusie van diepte ontbeert. Een goed voorbeeld hiervan zijn de gordijnschilderijen, die ostentatief weigeren de wereld van het figuratieve te onthullen: het doek is gevallen. De iconoclastische benadering van de kunstenaar valt niet te ontkennen. Voor Richter betekent schilderen het ontwerpen van oppervlakken, het experimenteren met de illusoire aard van de kunst die ons de werkelijkheid achter het beeld in het beste geval enkel laat inbeelden. Dit is zeker het geval voor zijn deur-, gordijn- en vensterschilderijen, waarop hij een picturaal concept ontwikkelde dat nog altijd relevant is voor zijn huidige werk, zijn geschraapte schilderijen.kunst
Francesca Pola (red.)
Walter Leblanc
Walter Leblanc is een van de belangrijkste exponenten van de kinetische en optische kunst van het midden van de twintigste eeuw. 'Walter Leblanc' omvat belangwekkend onuitgegeven materiaal dat de lezer inzicht verschaft, niet alleen in de kunst van Leblanc zelf, maar ook in de buitengewone creatieve kunstenaarsgroep ZERO waarvan hij vanaf de jaren 1950 actief lid was. Naast 150 afbeeldingen van zijn schilderijen en beeldhouwwerken, vergelijkbare werken, historische foto's en documenten, bevat het ook een keuze uit Leblancs geschriften, een iconografische kaart van geselecteerde werken in musea over de hele wereld, en een bio-bibliografische appendix. Door de ongelofelijke rijkdom van zijn creatieve productie voor het voetlicht te brengen, herbevestigt het Leblancs blijvende bijdrage tot de ontwikkeling van de moderne en hedendaagse kunst wereldwijd.kunst
