Geen producten in uw winkelmand.
Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Kunst/Architectuur/Fristho
Het Nederlandse meubeldesign van de 20e eeuw staat in hoog aanzien. Merken en namen als Pastoe, Braakman, Artifort, Gispen en Rietveld worden in binnen- en buitenland gewaardeerd. Historicus en designkenner Bert Looper belicht in ‘Fristho’ het minder bekende maar niet minder belangrijke Fristho, de Friesche Stoel- en Houtwarenfabriek. Fristho was halverwege de vorige eeuw opmerkelijk succesvol in Europa. Met ontwerpers als Kho Liang Ie, Wim Crouwel, William Watting, Inger Klingenberg en Rudolf Glatzel gaf Fristho mede vorm aan de opmerkelijke stijlperiode van het ‘mid-century modern’. Een nieuwe kijk op de Nederlandse ontwerpgeschiedenis en een must voor verzamelaars, handelaren en liefhebbers van design.
Gerelateerde producten
geschiedenis
Andrew Feinstein
Handelaren des doods
Handelaren des doods, de internationale wapenhandel – Andrew Feinstein Met de internationale wapenhandel is wordt jaarlijks tussen 35 en 55 miljard(!) euro omgezet. Nederland bekleedt de 5de plaats in de ranglijst van wapenexporteurs, België de 20ste. Maar liefst veertig procent van de wereldwijde corruptie hangt met de wapenhandel samen. Deze ondoorzichtige economie waarin wereldleiders, financiers, tussenpersonen, agenten en criminelen een rol spelen, wordt beschreven in ‘Handelaren des doods’. Andrew Feinstein is ervaringsdeskundige: hij nam ontslag als parlementslid voor het ANC toen president Mbeki hem verbood een miljardendeal te onderzoeken waarbij ANC-bonzen smeergeld van wapenfabrikanten hadden aangenomen. Hij is nadien onderzoek gaan doen naar de internationale wapenhandel en hij heeft een groot netwerk blootgelegd van personen en partijen die er een belangrijke rol in spelen. Dit boek is het onthutsende verslag van dat onderzoek. Metagegevens · Bezige Bij · Paperback · 512 pagina’s met z/w foto’s · ISBN 9789023464631 · NUR: 680 – Geschiedenis algemeen · Genre: Geschiedenis · Trefwoorden: Wapens, wapenhandel, ANC Recensie In 'Handelaren des doods' licht Feinstein een tipje van de sluier op van de schimmige wereld van de internationale wapenhandel. Een handel die naar de mening van Feinstein berust op stilzwijgende overeenkomsten tussen wereldleiders, inlichtingendiensten, technologisch zeer geavanceerde bedrijven, financiers en banken, vervoerders, onduidelijke tussenpersonen, geldwitwassers en gewone criminelen. Een veelal gesloten wereld van geheime transacties, geld, corruptie, bedrog en dood. Het overzicht begint met een wapenhandel die kort na de Duitse nederlaag in 1945 is opgezet door officieren van de voormalige Wehrmacht en eindigt bij de onthullingen van de huidige status en verblijfplaats van de voornaamste personages en bedrijven die anno 2011 bij de internationale wapenhandel betrokken zijn. Zelden is een auteur er in geslaagd om zoveel gedetailleerde informatie boven tafel te krijgen over geheime wapendeals, de betrokken partijen en de onmenselijke gevolgen van deze handel bij talloze gewapende conflicten wereldwijd. Een onthutsend verslag. Geïllustreerd met enkele zwart-witfoto's. Auteur Andrew Feinstein is journalist en oud-parlementslid voor het ANC. Hij publiceerde onder meer in The New York Times, The Daily Telegraph en Der Spiegel. Uitgever De non-fictie van De Bezige Bij bestrijkt een breed gebied – van biografieën & essays tot geschiedenis, politiek & actualiteit, van filosofie tot populaire wetenschap, kunst & muziek. Het uitgegeven werk is van topauteurs van Nederlandse en internationale bodem, zoals Jolande Withuis, Paul Verhaeghe, Bas Heijne, Thomas Piketty, David Van Reybrouck, Karen Armstrong, Oliver Sacks, Philipp Blom, Auke Kok en Joshua Foer.geschiedenis
Bart Middelburg
Riphagen
Dries ‘Al Capone’ Riphagen was in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog een leidende figuur in de Amsterdamse onderwereld. Hij joeg de Tweede Wereldoorlog volgens schattingen zeker tweehonderd mensen de dood in. Hij verraadde ook de kern van de door Gerrit Jan van der Veen opgerichte persoonsbewijzencentrale. Riphagen is echter nooit veroordeeld. Na zijn arrestatie in mei 1945, wist hij in 1946 te vluchten via Spanje naar Argentinië en werd een persoonlijke vriend van Juan en Evita Perón. Hij overleed in 1973 in Zwitserland. In het omvangrijke standaardwerk van Loe de Jong komt ‘Al Capone’ nergens voor; officieel is ook nooit opgehelderd hoe Riphagen zijn straf kon ontlopen. Parool-verslaggevers Bart Middelburg en René ter Steege reconstrueren in dit boek de levensloop van een van de grootste Nederlandse oorlogsmisdadigers, met als schokkende conclusie: Riphagen ontsnapte met hulp van de leiding van het Bureau Nationale Veiligheid, de voorloper van de Binnenlandse Veiligheidsdienst. Recensie Biografie van een opportunistische Amsterdamse crimineel (1909-1973) die uit profijtgewin en puur voor het geld joden begon te verklikken tijdens de Tweede Wereldoorlog. Volledige reconstructie vanaf zijn beginjaren als crimineel tot de woelige oorlogsjaren om te eindigen met zijn vlucht naar Spanje en later het ex-nazi-paradijs Argentinië. Het boek is tevens een poging tot reconstructie van wie waar fout is gegaan in opsporing, vlucht naar het buitenland en vraag naar uitlevering. Gedetailleerd, historisch verantwoord onderzoek met een grote bronnenvermelding. Het enige minpunt aan deze studie met heel veel data en namen is dat een groot deel van de eindconclusie gebaseerd is op (gekleurde) getuigenverklaringen. Herwerkte versie met onder andere een nieuwe getuigenis van Riphagens zoon en informatie uit stukken die bij de eerste druk nog niet vrijgegeven waren. Met zwart-witfoto's en een literatuurlijst. Metagegevens · Arbeiderspers · Paperback · 216 pagina’s · Geïllustreerd · ISBN 9789046807354 · NUR: 681 – Historische biografie · Genre: Biografie, Geschiedenis · Trefwoorden: Riphagen, WOII, oorlogsmisdadiger, Gerrit Jan van der Veen, Bureau Nationale Veiligheid Auteur Bart Middelburg (1956) is een Nederlands schrijver en (misdaad)journalist bij Het Parool. Hij schreef onder meer boeken over Thea Moear, de IRT-affaire en Klaas Bruinsma. De publicaties over Klaas Bruinsma kwamen hem op een aantal processen te staan en hij belandde zelfs op Bruinsma's executielijst. Desondanks bleef hij over Bruinsma publiceren en verscheen in 1992 zijn boek De Dominee over Bruinsma, dat een bestseller werd. Gerrard Verhage baseerde zijn film De Dominee (2004) losjes op het boek van Middelburg. René ter Steege (1949) werkte na zijn studie Frans als verslaggever en redacteur buitenland bij Het Parool. Hij richtte zich na de eerste publicatie van Riphagen als journalist vooral op Frankrijk en Latijns-Amerika. Hij schreef daar ook boeken over, waaronder De Franse Uitzondering, over de opkomst van Jean-Marie Le Pen, en Land van Herkomst, over het Argentinië van de latere koningin Máxima. Ook vertaalde hij boeken uit het Frans. Uitgever Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam is een dynamische, onafhankelijke uitgeverij. De uitgeverij publiceert zowel Nederlandse als vertaalde fictie, poëzie en non-fictie, met als belangrijkste pijlers geschiedenis, cultuur, wetenschap, maatschappij, sport, culinair en crime. Sinds 2014 is Uitgeverij Wereldbibliotheek aangesloten bij Nieuw Amsterdam, in 2015 volgde Uitgeverij Bas Lubberhuizen. Daarnaast vertegenwoordigt Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam in Nederland Amsterdam University Press. Samen met de boekenclub ECI en de Amsterdamse boekhandel Scheltema maakt Uitgeefhuis Nieuw Amsterdam deel uit van Novamediageschiedenis
Dear old Bones
Op 1 februari 1886 werd de Engelse Elizabeth Saxton Winter (1857-1936) gouvernante van prinses Wilhelmina (1880-1962), die in 1890 koningin werd door het overlijden van haar vader koning Willem III. Haar moeder koningin Emma nam tot 1898 als regentes de regering voor haar waar. Miss Winter zou in dienst blijven tot en met de belijdenis van Wilhelmina eind oktober 1896, omdat daarmee de opvoeding voltooid was. Zij heeft al die jaren Wilhelmina van nabij meegemaakt, tijdens de privélessen, bij sport en spel, op reizen in binnen- en buitenland. Tijdens haar vakanties in Engeland ontving ze van haar pupil aanvankelijk kinderbriefjes, die allengs uitgebreider en inhoudelijker werden en de lezer een goed inzicht geven in Wilhelmina's jeugd. Onthullend zijn de lange brieven die Wilhelmina wekelijks schreef na het ontslag van Miss Winter in 1896. Tal van interessante thema's passeren de revue: lessen van (hoog)leraren, haar liefhebberijen: tekenen en schilderen, de reizen naar het buitenland, haar meningen over mensen en omstandigheden, ontmoetingen met bekende personen, koningen en keizers, activiteiten rond Sinterklaas, Kerstmis en Pasen, haar bezoeken in het land en het bijwonen van culturele, sportieve en sociale evenementen, maar ook haar verdrietige momenten en eenzaamheid, haar geloof in de Allerhoogste, en bovenal haar groei naar het koningschap en haar hoge taakopvatting. Het contact met Miss Winter zou tot aan haar overlijden in 1936 blijven bestaan. De integrale publicatie van deze egodocumenten levert een waardevolle en belangrijke bijdrage aan de Oranjehistoriografie.geschiedenis
