In ‘Dokie. Een familiebericht’ laat Arend Jan Heerma van Voss zien dat het omgaan met verlies een leven lang kan duren. Op driejarige leeftijd verloor hij zijn vier jaar oudere zusje. Tot die tijd waren ze onafscheidelijk. Over haar en het ongeluk werd in het gezin, dat kort daarna verhuisde, nooit meer gesproken.